Yazar "Öksüz, Şükrü" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 20
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akut intermittan porfirili bir hastada Pantoea agglomerans bakteremisi(2004) Özdemir, Davut; Yılmaz, Zeynep; Öksüz, Şükrü; Şencan, İrfanPantoea agglomerans, Enterobacteriaceae ailesinden Gram-negatif bir bakteridir. Doğada yaygın olarak bulunur, ancak fırsatçı infeksiyonlara neden olabilir. Yirmi-üç yaşındaki kadın hasta akut intermittan porfiri atağı nedeniyle yoğun bakıma yatırılmış ve takibi sırasında hastada P. agglomerans bakteremisi gelişmiştir. Gelişen bakteremi, akut intermittan porfiri atağını tetiklemek açısından muhtemelen güvenli olan ve bakterinin de duyarlı olduğu ampisilin/sulbaktam ile tedavi edilmiştir.Öğe Assessment of HAV and HEV seroprevalence in children living in post-earthquake camps from Düzce, Turkey(2004) Şencan, İrfan; Şahin, İdris; Kaya, Demet; Öksüz, Şükrü; Yıldırım, MustafThe aim of the study was to investigate the prevalance of enterically transmitted hepatitis among children living in post-earthquake camps, and to assess the efficacy of the measurements during and after the disaster in Düzce and Golyaka. In the second half of 1999, North-western Turkey, was struck by two massive earthquakes in less than 3 months. The first, on 17 August 1999, involving Golyaka, was struck, measuring between 7.4 and 7.8 on the Richter scale. Irregularity about providing clean water and necessary sanitary facilities were observed after the first earthquake because of confusion. The second quake, on 12 November 1999, which rated 7.2 on the Richter scale, shook Düzce. Necessary precautions were applied rapidly at the second quake about shelter, clean drinking water, food and control of distribution of the aids by government and civil aid organisations. Anti-HEV(IgG) and anti-HAV(IgG) antibodies were determined in 476 sera of the children who was living in six camps. HAV prevalence of the children who were living in Düzce and Golyaka temporary houses was 44.4 and 68.8% respectively, OR: 0.37, CI 95%: 0.22-0.61, p = 0.0005. HEV prevalence of the children was 4.7 and 17.2% respectively, OR: 0.24, CI 95%: 0.11-0.51, p = 0.0007. In conclusion, HAV and HEV prevalence of children were lower than that in endemic areas but higher than that in developed countries. This study has pointed out the importance of providing urgent need of the sufficient sanitary facilities after disasters for preventing or reducing the incidence of enterically transmitted hepatitis, especially in the regions which were at risk for various disasters. Essential precautions such as providing clean water and food supply must be taken and an emergency action plan for preventing the infectious disease must be prepared before disasters such as earthquakes.Öğe Bakteri nedenli deri infeksiyonlarından izole edilen mikro-organizmalar ve antibiyotik duyarlılıklarının değerlendirilmesi(2003) Parlak, Ali Haydar; Şahin, İdris; Kavak, Ayşe; Öksüz, Şükrü; Öztürk, ElifDeri infeksiyonlarına neden olan bakteriler, tedavide kullanılan antibiyotiklerin in vitro duyarlılıkları ve piyodermilerde kullanılabilecek antibiyotik seçeneklerinin belirlenmesi amacıyla, primer veya başka bir dermatolojik hastalığa sekunder olarak gelişmiş bakterilere bağlı deri infeksiyonu bulunan 163 olgu çalışma kapsamına alındı. Kültürde üreme görülen 103 (%63.2) olgunun 37'sı sekunder bakteriyel deri infeksiyonu, 28'i fronkül, 11 'i folikülit, sekizi impetigo, altısı karbonkül, altısı perioniksis, dördü ektima ve üçü apse tanısı almıştı. Bakteriyel deri infeksiyonlarından 67 (%65)'sinde Staphylococcus aureus, 14 (%13.6)'ünde koagülaz-negatif stafilokok, 10 (%9.7)'unda A grubu beta-hemolitik streptokok, sekizinde (%7.8) Gram-negatif çomak, dördünde (%3.9) alfa-hemolitik streptokok izole edildi. İzole edilen S. aureus kökenlerinin penisilin ve oksasilin direnci sırasıyla %86.6 ve %25.4 olarak saptandı. İzole edilen sekiz Gram-negatif çomağın hepsi disk difüzyon yöntemi He piperasilin, amikasin ve imipeneme duyarlı bulundu. Çalışmada 10 köken, A grubu beta- hemolitik streptokok olarak izole edilirken, bu bakterilerde, bir kökende görülen eritromisin direnci dışında, antibiyotik direnci saptanmadı. Sonuç olarak, bakteriye! deri infeksiyonlarının en sık etkeni S. aureus olarak saptandı. Stafilokoklarm neden olduğu deri infeksiyonlarının tedavisinde yaygın olarak kullanılan beta-laktam antibiyotiklere karşı yüksek oranda direnç vardı. Bulgular akne tedavisinde sıkça kullanılan tetrasiklin ve eritromisinin, piyodermilerin ampirik tedavisinde ideal bir seçenek olmadığını düşündürmektedir. A grubu beta-hemolitik streptokok infeksiyonlarının tedavisinde halen birinci seçeneğin penisilin olduğu ve infekte deri ülserlerinin etkenleri arasında Gram-negatif çomakların da düşünülmesi gerektiği sonucuna varıldı.Öğe Biliary infection and bacteremia caused by beta-lactamase-positive, ampicillin-resistant haemophilus influenzae in a diabetic patient(Natl Inst Infectious Diseases, 2005) Öksüz, Şükrü; Öztürk, Elif; Şahin, İdris; Ertör, Osman; Kaya, DemetWe report the case of a 73-year-old female patient with diabetic nephropathy and cholelithiasis. She was admitted to our hospital with right upper abdominal pain, nausea, and vomiting. The patient had visited an outpatient clinic with the same complaints 2 days earlier, and had been prescribed antibiotics empirically (two doses ofloxacin orally). Blood cultures taken before the start of antibiotic treatment in our hospital were negative. The patient was treated With parenteral ampicillin/sulbactam + ciprofloxacin empirically. The empiric antibiotic treatment was discontinued after 7 days. Elective cholecystectomy was performed after her general condition improved. An-aerobic chocolate agar culture of the cholecystectomy material yielded Haemophilus influenzae type b. On postoperative day 3 the patient developed fever again. The fluids collected after cholecystectomy were evaluated microbiologically. H. influenzae type b was isolated from the samples and blood cultures. The patient was diagnosed with H. influenzae cholecystitis, and recovered after 10-day treatment with ampicillin/sulbactam + ciprofloxacin. The findings are discussed together with references for differential diagnosis. H. influenzae cholecystitis due to cholelithiasis, although rare, should be considered in elderly patients with a history of chronic diseases such as diabetes mellitus or nephropathy.Öğe Çocuk yaş grubunda servis ve poliklinik kökenli üropatojen gram negatif çomakların antibiyotik duyarlılıkları(2004) Şahin, İdris; Öksüz, Şükrü; Kaya, Demet; Şencan, İrfan; Gülcan, AynurÇocuk Hastalıkları polikliniğinden ve servisinden gönderilen idrarlardan $10^5$ cfu/ml üzerinde sayıda izole edilen 205 Gram negatif çomak suşunun API 20E (bioMerieux) kiti ile identifikasyonları yapılmış, NCCLS M2-A6 kriterlerine göre Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemi ile antibiyotiklere duyarlılıkları belirlenmiştir. Poliklinik hastalarından izole edilen 120 suşun 82’si E.coli, 23’ü Proteus spp., 10’u Klebsiella spp., 5’i Enterobacter spp. olarak; servis hastalarından izole edilen 85 suşun 49’u E.coli, 13’ü Klebsiella spp., 7’si Serratia spp., 5’i Pseudomonas spp., 4’eri Proteus ve Enterobacter spp., 2’si M.morganii, 1’i Citrobacter spp. olarak tanımlanmıştır. Poliklinik ve servis hastalarından izole edilen suşların duyarlılık oranları sırasıyla ampisiline % 5 ve % 7, amoksisilinklavulanik aside % 51 ve % 41, sefuroksime % 51 ve % 45, seftazidime % 77 ve % 53, imipeneme % 100 ve % 99, amikasine % 92 ve % 86, gentamisine % 79 ve % 68, siprofloksasine % 94 ve % 86, trimetoprim-sulfametoksazole % 31 ve % 41 olarak bulunmuştur. Sonuç olarak, çocuk yaş grubunda idrar yolu infeksiyonu etkeni olarak en sık E. coli saptanmıştır. Poliklinik suşları genellikle daha duyarlı olmakla birlikte, seftazidim dışında diğer antibiyotiklere poliklinikten ve servisten izole edilen suşların duyarlılıklarında anlamlı fark bulunmamıştır. Bu sonuçlar, poliklinik izolatlarında birçok antibiyotik için direnç oranlarının servis izolatlarına yaklaştığını düşündürmektedir.Öğe Compliance and efficacy of hand rubbing during in-hospital practice(Karger, 2005) Karabay, Oğuz; Şencan, İrfan; Şahin, İdris; Alpteker, Hacer; Özcan, Arzu; Öksüz, ŞükrüObjective: To compare alcohol-based hand rubbing with hand washing using antimicrobial soap regarding antimicrobial efficacy and compliance with routine practice in hospital and intensive care units. Subjects and Methods: From February to June 2003, 35 nurses were randomly selected from a nursing staff of 141 and divided into two groups: hand rubbing and hand washing groups. Hand cultures were obtained before and after health care procedures. The nurses were observed on days 1, 7 and 14 of the study, in order to determine compliance and efficacy of the hand hygiene methods. Results: A total of 368 routine patient care activities were observed during the study period. Hand rubbing with alcohol-based solutions significantly reduced the bacterial contamination of the hands of the nurses more than hand washing with an antimicrobial soap (54 and 27%, respectively; p < 0.01). Compliance was also better in the hand rubbing group than in the hand washing group (72.5 and 15.4%, respectively; p < 0.001). Compliance with hand rubbing was markedly lower among the nurses who had experience of more than 3 years in hospital practice. Both hand rubbing and hand washing compliance were poorer among nurses working in intensive care units than among nurses working in the other hospital wards. Generally, after taking off gloves, nurses preferred hand washing to hand rubbing. Conclusion: These data indicate that alcohol-based hand rubbing reduces mean bacterial counts on the hands of nurses more effectively than hand washing with antimicrobial soaps, and compliance rates with hand rubbing were also higher than with hand washing. Nevertheless, the compliance with hand rubbing was markedly lower in more experienced nurses.Öğe Dermatophytes in the rural area of Duzce, Turkey(Blackwell Verlag Gmbh, 2004) Şahin, İdris; Öksüz, Şükrü; Kaya, Demet; Şencan, İrfan; Çetinkaya, ReyhanA total of 227 subjects (112 were male and 115 female), who were residents of the rural region of Duzce, were examined for dermatomycosis. A total of 120 samples (47 nail fragments, 73 skin scales) were collected from 81 patients for mycological analysis on the basis of the results of clinical evaluation. All specimens collected were analysed by direct microscopy and culture. Positive results were detected in the cultures of 53 (44.1%) of the 120 samples. About 46 (86.7%) samples also presented positive results in direct microscopy. In the cases of seven samples positive results were found in culture and negative results with direct microscopy. Both culture and direct microscopy presented negative results in 67 (55.8%) samples. The most frequently isolated aetiological agents were 33 Trichophyton rubrum (62.2%), and nine T. mentagrophytes (16.9%). In conclusion, traditional and religious habits such as cohabitation and performing ritual ablutions may affect the prevalence of dermatophyte infections. The performance of ritual ablutions is not in itself a risk factor for acquiring dermatophyte infection; rather it is not drying the extremities after ablutions, that is the main risk factor for this group. Tinea capitis was not found in any of the subjects in spite of the fact that it is one of the most common infectious conditions in children. This is the first paper to report the prevalence of fungal infections in Duzce, a western Black Sea region of Turkey.Öğe Dermatophytoses in forestry workers and farmers(Blackwell Verlag Gmbh, 2005) Şahin, İdris; Kaya, Demet; Parlak, Ali Haydar; Öksüz, Şükrü; Behçet, MustafaTo assess the frequency of superficial mycoses in forestry workers and farmers in the rural region of Duzce, a total of 467 residents of the rural region were examined for dermatomycosis infection. Of these, 349 were forestry workers and 118 farmers. All specimens collected were analysed by direct microscopy and culture. Tinea pedis et manus was found in 23 (19.4%), and onycomycosis in 21 (17.7%) farmers. Tinea pedis et manus was found in 50 (14.3%), and onycomycosis in 28 (8%) forestry workers. One tinea corporis, two tinea inguinalis and two erosio interdigitalis cases were determined in the farmer group but no cases of tinea corporis, tinea inguinalis, or erosio interdigitalis were found in the forestry group. In total, five tinea versicolor cases were found in the two groups on clinical examination but no agent positivity was yielded in mycological cultures. The most frequently isolated agent in the two groups was Trichophyton rubrum. The frequencies of superficial mycosis and onychomycosis were found to be higher in the farmer group than in the forestry group, although similar aetiological agents were isolated in both groups. The farmers had greater rates of contact with pathogenic fungi present in soil as well as from infected farm animals than the foresters; furthermore, animal husbandry, and the wearing of rubber shoes and nylon socks were more frequent in the farmer group. These results suggest that habits such as the wearing of rubber shoes and nylon socks, and the practice of animal husbandry may be the most important factors in determining the frequency of superficial mycoses and aetiological agents in forestry workers and farmers. To our knowledge, there is no previous report about dermatophytoses in forestry workers.Öğe Düzce'de deprem sonrası gıda ile uğraşanlarda taşıyıcılık durumu(2002) Şencan, İrfan; Kaya, Demet; Öksüz, Şükrü; Yeşildal, NurayBu çalışma; 1999 depremi sonrasında, gıda ile uğraşanlarda fekal-oral yolla bulaşan etkenlerin taşıyıcılığını belirlemek ve tedavisini sağlayarak yayılımını engellemek amacıyla planlandı. 12 Kasım 1999 Düzce depremi sonrasında Düzce'de yemek hazırlama ve dağıtım işi ile uğraşan 96 kişiden dışkı ve burun sürüntü örnekleri alındı. Dışkı örnekleri bakteriyolojik ve parazitolojik açıdan değerlendirildi. Örneklerin parazitolojik incelemesinde nativ-lugol ve formalin-eter sedimantasyon yöntemi ile yoğunlaştırma yöntemleri kullanıldı. Burun sürüntü örnekleri ise standart yöntemlerle değerlendirilip kuşkulu stafilokok kolonileri idantifiye edilerek Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemi ile antibiyotik duyarlılıkları belirlendi. İncelenen dışkı örneklerinin 19(%19.8)'unda parazit belirlendi. Parazit görülme sıklığı Düzce'de uzun süredir yaşayan kişilerde dışarıdan gelenlere göre 3.5 kat daha fazla idi. Hiçbir örnekte patojen bakteri üremedi. Burun kültürlerinden 33(%34.4)'ünde Staphylococcus aureus üredi. Bu kökenlerden sadece bir suş oksasiline dirençli bulundu ve etkene yönelik tedavi önerildi. Sonuç olarak; çalışmada bağırsak parazitine rastlanma sıklığının, özellikle Düzce içinde yaşamakta olanlarda belirgin olmak üzere oldukça yüksek olması dikkat çekici olup bu yüksekliğin deprem sonrası bozulan hijyen koşulları ile ilişkili olabileceği kanısına varıldı.Öğe Evaluation of direct and standard antimicrobial susceptibility testing methods on some bacteria isolated from automated blood cultures(2003) Şahin, İdris; Şencan, İrfan; Kaya, Demet; Öksüz, Şükrü; Gülcan, AynurBu çalışmada otomatize kan kültürlerinden izole edilen bakteriler için direkt ve standart antimikrobiyal duyarlılık testlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. 2001-2002 yılında 12 aylık dönemde bakteremi kuşkulu 126 hastadan alınan kan kültürleri değerlendirmeye alınmıştır. Üreme sinyali veren şişelerden alınan örnekler Gram boyama sonucuna göre Gram-olumlu kümeli kok ya da Gram-negatif basil (GNB) olarak belirlenmiş ve Müller Hinton ağara direkt inokülasyon yöntemi ile antibiyogram yapılmıştır. Kültür sonucu pozitif olduğu halde Gram boyama sonucu negatif olan, kültürde birden fazla bakteri üreyen ve Gram boyama sonucu pozitif olan örnekler çalışma kapsamına alınmamıştır. Direkt disk difüzyon testi sonuçları standart Kirby-Bauer disk difüzyon testi sonuçları ile karşılaştırmıştır. Her iki yöntem arasındaki uyumsuzluk çok büyük hata, büyük hata ve küçük hata olarak sınıflandırılmıştır. Staphylococcus aureus ve koagülaz-negatif stafilokoklar için iki yöntem arasında toplam uyum, sırasıyla, %92.2 ve %90.7 olarak bulunmuştur. Stafilokok türleri için toplam çok büyük hata %2.5, büyük hata %1.3 ve küçük hata %0.6 olarak saptanmıştır. Gram-negatif basil ve Pseudomonas için toplam uyum sırasıyla, %92.1 ve %96.8 olarak belirlenmiştir. Gram-negatif basil için toplam çok büyük hata %1.5, büyük hata %0.7 ve küçük hata %1.3 olarak bulunmuştur. Sonuç olarak; direkt disk difüzyon testi uygulama kolaylığı, santrifüj, preinkübasyon ve inokulasyon standardizasyonu gerektirmemesi nedeniyle diğer hızlı yöntemlere üstünlüğü olan ve özellikle GNB ve oksasiline dirençli S. aureus'un neden olduğu bakteremilerde hızlı tanı ve erken tedavi için yararlı olabilecek bir yöntemdir. Direkt yöntem, kan kültürlerinden izole edilen GNB ve stafilokok türleri için duyarlılık paterninin erkenden belirlenmesinde standart prosedürlere ek olarak kullanılabilir.Öğe Hand carriage of Candida occurs at lesser rates in hospital personnel who use antimicrobial hand disinfectant(Informa Healthcare, 2014) Yıldırım, Mustafa; Şahin, İdris; Öksüz, Şükrü; Şencan, İrfan; Küçükbayrak, AbdülkadirBackground: The hands of hospital personnel are considered to be important for colonization and infection of patients with Candida spp. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of different hand disinfectants in reducing the carriage of Candida species on the hands of hospital personnel. Methods: A controlled study was conducted at Duzce University School of Medicine Hospital. Eighty hospital personnel were included in the trial. Subjects were divided into 4 groups according to hand hygiene procedures: group 1, hand rubbing with alcohol-based solution; group 2, hand washing with 4% chlorhexidine gluconate; group 3, hand washing with 7.5% povidone-iodine; group 4, hand washing with plain soap and water. The hands of all participants were tested by culture with the broth wash technique. Results: Hand carriage of Candida spp. was lower in the 4% chlorhexidine gluconate group (10.5%, p = 0.006), in the 7.5% povidone-iodine group (18.7%, p = 0.043), and in the alcohol-based hand rub group (21.1%, p = 0.048) compared to the group washing hands with plain soap and water (50%). Conclusions: The use of hand disinfectant containing antimicrobial agents is more effective than hand washing with water and soap in reducing carriage of Candida on the hands of hospital personnel. It is recommended that hospital personnel use an antimicrobial hand disinfectant in units where there is a high risk of Candida infection.Öğe Hastane infeksiyonu etkeni üropatojen Escherichia coli izolatlarının çeşitli antibiyotiklere direnç durumu(2004) Şahin, İdris; Şencan, İrfan; Kaya, Demet; Gülcan, Aynur; Öksüz, ŞükrüHastane kaynaklı üriner sistem infeksiyonları hastane infeksiyonları içinde ilk sırada yer almaktadır. Üriner sistem infeksiyonları (ÜSİ)'da en çok saptanan etken olan Escherichia coli suşlarına bağlı infeksiyonların ampirik tedavisinde lokal antibiyotik direnç oranlarının bilinmesi ve izlenmesi gereklidir. Bu çalışmada Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Düzce Tıp Fakültesi Hastanesi Mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen idrar örneklerinden hastane infeksiyonu etkeni olarak izole edilen ve identifikasyonu API 20E (bioMerieux) kitleri kullanılarak yapılan 151 E. coli suşunun direnç durumları Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemi ile araştırılmış, ampisiline % 77, amoksisilin-klavulanik aside % 44, sefaklora % 34, sefuroksime % 18, seftriaksona % 10, seftazidime % 6, imipeneme % 2, amikasine % 3, gentamisine % 16, siprofloksasine %17, trimetoprim-sulfametoksazole % 43 oranında direnç bulunmuştur. Sonuç olarak çalışmamızda hastane infeksiyonu etkeni üropatojen E.coli suşlarında, bu olgularda sık kullanılan siprofloksasin ve gentamisine oldukça yüksek oranda direnç geliştiği, amikasin ve imipenemin en etkili antibiyotikler olduğu saptanmıştır.Öğe The investigation of Nasal MRSA carriage and colonization of nasopharyngeal pathogens at a primary school in Düzce(2007) Yıldırım, Mustafa; Şahin, İdris; Başak, Semra; Öksüz, Şükrü; Özaydın, Çiğdem; Karabay, OğuzThe aim of the study was to investigate nasopharyngeal colonization of respiratory tract pathogens and nasal carriage of methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) in healthy schoolchildren (6-14 years old). Materials and Methods: The present study was conducted at Konuralp Primary School by Düzce University and 484 healthy children were included. Isolates obtained from nasal and nasopharyngeal cultures were identified by conventional microbiological procedures and Api 20 strep, NH. Results: 56.6% of healthy schoolchildren had at least one nasopharyngeal potential bacterial pathogen. Isolated bacteria species were as follows: 6% group A streptococcus (GAS), 5.0% S. pneumoniae, 33.1% M. catarrhalis, and 34.9% H. influenzae. All of the isolated GAS species were susceptible to penicillin. 8.3% of S. pneumoniae isolates were intermediately resistant to penicillin. Beta-lactamase test was found positive for M. catarrhalis and H. influenzae in 90.3 and 8.3%, respectively. There was a significant relationship between nasopharyngeal colonization of M. catarrhalis and antibiotic usage in the past six months (P=0.018) and nasopharyngeal colonization of H. influenzae and antibiotic usage in the household (P=0.001). The rate of nasal MRSA carriage in healthy children was 5%. This rate was found higher in the 6-10 age group compared to the 11-14 age group (P=0.012). Conclusions: Our data showed that nasopharyngeal carriage of potential respiratory pathogens in schoolchildren should not be underestimated. More comprehensive surveillance studies should be performed to obtain correct information about the carriage.Öğe Klinik örneklerden izole edilen gram-negatif çomaklarda genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz sıklığı ve antibiyotik duyarlılığı(2003) Şahin, İdris; Kaya, Demet; Öksüz, Şükrü; Okay, Aynur; Şencan, İrfanBu çalışmanın amacı, Gram-negatif çomaklarda genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz (GSBL) varlığını araştırmak ve GSBL içeren çomaklarda antibiyotik duyarlılığını saptamak idi. Klinik örneklerden izole edilen toplam 222 Gram-negatif çomakta GSBL varlığı çift disk sinerji testi ile araştırılmıştır. Çalışmaya alınan E. coli, Klebsieila spp., Proteus spp., Enterobacter spp., Pseudomonas aeruginosa suşlarında GSBL varlığı sırası ile %19.4, %15.9, %13.7, %26,7, %16.7 olarak saptanmıştır. GSBL pozitif saptanan suşların 16 (%38)'sı poliklinik, 26 (%62)'sı servis kökeni olarak belirlenmiştir. GSBL varlığı açısından servis ve poliklinik hastalarından izole edilen suşlar arasında anlamlı fark gözlenmiştir (p=0.012). GSBL pozitifliği saptanan kökenlerde imipenem, gentamisin, amikasin, siprofloksasin, ve sefepim duyarlılığı sırasıyla %95.3, %78.5, %97.6, %80.9, %92.8 olarak bulunmuştur. Sonuç olarak; nozokomiyal infeksiyonlardan izole edilen Gram-negatif bakterilerde GSBL varlığının rutin olarak değerlendirilmesi gerekir. GSBL pozitif kökenlerde karbapenem, amikasin ve sefepiminin en etkili antibiyotikler olarak görülmüştür.Öğe Kısa bildiri: yatan hastalarda vankomisin ve yüksek düzey aminoglikozid dirençli enterokok taşıyıcılığının ve direnç ile ilişkili risk faktörlerinin araştırılması(2007) Yildirim, Mustafa; Şencan, Irfan; Özdemir, Davut; Öksüz, Şükrü; Yilmaz, Zeynep; Şahin, IdrisBu çalışmada, Düzce Tıp Fakültesi hastanesinde yatan hastalarda fekal vankomisin dirençli enterokok (VRE) kolonizasyonu, yüksek düzey aminoglikozid ve diğer antibiyotiklere direnç durumları ile antibiyotik direncine neden olabilecek risk faktörlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Dahili (n: 61) ve cerrahi (n: 44) kliniklerinde yatan toplam 105 hastadan (%54.3'ü kadın; yaş ortalaması: 47.2±24.54 yıl) alınan birer adet dışkı örneği enterokok seçici besiyerlerine (BioMerieux, Fransa) ekilmiş ve tanımlama klasik mikrobiyolojik yöntemler ve APİ 20 Strep test kullanılarak yapılmıştır. İzolatların beta-laktamaz aktiviteleri nitrosefin diskleri ile araştırılmış, antimikrobiyal duyarlılık testleri ise disk difüzyon yöntemiyle yapılmıştır. Hastaların 81'inin (%77) dışkı örneğinden Enterococcus spp. izole edilmiş ve izole edilen türler E.faecium (%60.5), E.faecalis (%13.6), E.gallinarum (%11.1), E.durans (%7.4), E.raffinosus (%2.5), E.mundtii (%2.5), E.casseliflavus (%1.2) ve E.avium (%1.2) olarak tanımlanmıştır. Tüm izolatlar arasında yüksek düzey streptomisin direnci %19.8, yüksek düzey gentamisin direnci ise %9.9, olarak saptanmıştır. Diğer antimikrobiyallere direnç oranları; ampisiline %18.5, penisiline %27.2, nitrofurantoine %34.6, norfloksasine %65.4, tetrasiklin ve siprofloksasine %70.4 olarak bulunmuştur. Hiçbir enterokok susunda vankomisin direnci ve beta-laktamaz aktivitesi tespit edilememiştir. Hastanede uzun süre kalma, antibiyotik kullanımı ve intra-abdominal operasyon hikayesinin, dirençli bakteri kolonizasyonuyla ilişkili olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, hastanemizde yatan hastalarda fekai VRE taşıyıcılığı bulunmamakla birlikte, dirençli suşların erken, saptanabilmesi için periyodik olarak tarama testlerinin yapılması gerektiği düşünülmüştür.Öğe Massive gastrointestinal tuberculosis in a young patient without immunosupression(WJG Press, 2003) Sertbaş, Yaşar; Alper, Murat; Akçan, Yusuf; Gürbüz, Yeşim Saliha; Öksüz, ŞükrüAlthough the lung is the major site for Mycobacterium tuberculosis infection, gastrointestinal involvement can be present as part of multiorgan disease process or, less commenly, can be seen as primary gastrointestinal tuberculosis. In the cases where the culture is negative, it can be difficult to differantiate tuberculosis from Crohn's disease based on both the clinical and histological features. When side effects of classic antimycobacteria are encountered, we can initially add ciprofloxacin to the treatment of tuberculosis. We reported a case of 19-yr-old patient, who was treated as Crohn's disease and worsen. We began to tuberculosis treatment, and the patient improved clinically and histologically. The main point in this case is that widespread involvement of gastrointestinal tract can be brought about by non resistant strains of Mycobacterium tuberculosis even in immunocompetent patients.Öğe Metisiline dirençli Stafilokoklarda azalmış Vankomisin duyarlılığının araştırılması(2020) Avcıoğlu, Fatma; Öztürk, Cihadiye Elif; Şahin, İdris; Öksüz, Şükrü; Kızılırmak, ArifSon yıllarda metisilin dirençli stafilokoklarda glikopeptid grubu antibiyotiklere karşı azalmış duyarlılıktan söz edilmektedir. Hastanemiz mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen çeşitli klinik örneklerde vankomisine dirençli (VRS), azalmış duyarlı (VIS) ve heterojen dirençli (hVIS) stafilokok suşlarını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Toplam 341 stafilokok suşu incelemeye alındı. S. aureus izolatlarında metisilin direncini saptamada, oksasilin agar tarama testi kullanıldı. Koagülaz negatif stafilokok izolatlarında metisilin direncinin saptanmasında oksasilin disk difüzyon testine göre duyarlılığı ve özgüllüğü daha yüksek olan sefoksitin disk difüzyon (30 µg) yöntemi kullanıldı. Metisiline karşı dirençli bulunan stafilokoklarda vankomisin direncini saptamada; vankomisin agar tarama, standart E-test, Makro E-test ve popülasyon analiz profili yöntemleri kullanıldı. Bulgular: S. aureus izolatlarının 115’i (%54,2) metisilin dirençli S. aureus (MRSA), koagülaz negatif stafilokok izolatlarının 66’sı (%51,2) metisilin dirençli koagülaz negatif stafilokok (MRKNS) olarak bulundu. 181 metisilin dirençli stafilokok suşunun vankomisin agar tarama yöntemine göre ilk 24 saatte sadece ikisinde kuşkulu vankomisine duyarlılığı azalmış stafilokok suşu (VIS) üremesi saptandı. Üreme saptanan suşların her ikisi de S. aureus idi. Metisilin dirençli S. aureus suşları standart E Test ve Makro E Test incelemelerinde vankomisine duyarlı olarak bulundu. PAP yöntemi ile hiçbir suşta vankomisin direnci saptanmadı. Sonuç: Çalışmamıza göre laboratuvarımızda izole edilen metisilin dirençli stafilokoklarda vankomisine karşı direnç (VRS), azalmış duyarlılık (VIS) ve heterojen direnç (hVIS) saptanmamıştır. Bu seçkin antibiyotiğin özenli kullanılmasının, gerek tedavi öncesi, gerekse tedavi sırasında hastaların mikrobiyolojik yönden yakın izleminin önemli ve gerekli olduğu düşünüldü.Öğe An outbreak of oropharyngeal tularemia with cervical adenopathy predominantly in the left side(Yonsei Univ College Medicine, 2009) Şencan, İrfan; Şahin, İdris; Kaya, Demet; Öksüz, Şükrü; Özdemir, Davut; Karabay, OğuzPurpose: We describe the epidemiological and clinical characteristics and the efficacy of a delayed initiation to therapy in an oropharyngeal tularemia outbreak in Duzce, Turkey. Materials and Methods: Between March and June 2000, 22 patients with tularemia were diagnosed by microagglutination tests. Results: Oropharyngeal and ulceroglandular forms of the disease were discovered. Most of the cases were oropharyngeal (19 cases). The most common symptoms were sore throat (95.4%) and fever (90.9%). Lymphadenopathy (95.4%) and pharyngeal hyperemia (81.8%) were usually observed signs. The lymphadenopathies were localized especially in the left cervical region (66.7%), a finding that has not been previously reported in the literature. The time between the onset of the symptoms and diagnosis was 40.7 +/- 22.8 (10-90) days. The patients were treated with streptomycin plus doxycycline and ciprofloxacin. The patients' recoveries took up to 120 days. Conclusion: This report describes the first outbreak of tularemia in northwest Turkey. Tularemia may occur in any region where appropriate epidemiological conditions are found and should be kept ill mind for differential diagnosis in oropharyngeal symptoms. Late initiation of therapy may delay complete recovery. In this outbreak, cervical lymph nodes predominantly localized on the left side were found, which had not been previously reported.Öğe Phospholipase and proteinase activities in different Candida species isolated from anatomically distinct sites of healthy adults(Natl Inst Infectious Diseases, 2007) Öksüz, Şükrü; Şahin, İdris; Yıldırım, Mustafa; Gülcan, Aynur; Yavuz, Tevfik Mehmet; Kaya, Demet Ayşe; Koç, Ayşe NedretThe aim of the present study was to determine in vitro phospholipase and protease activities in 122 Candida spp. isolated from several anatomically distinct sites of healthy adults. C. albicans (66.4%) was the most frequently isolated Candida spp. C. glabrata (7.3%), C. tropicalis (6.3%) and C. kefyr (4.9%) were the most frequently isolated non-C. albicans Candida spp. Fifty (40.9%) of the isolates examined were phospholipase positive and 64 (52.4%) were protease positive. Forty-three (53.8%) of the C. albicans isolates tested were phospholipase producers-however, only a few strains of non-C. albicans Candida spp. behaved in the same way. Protease activity was detected in 46 (56.7%) of the C. albicans strains tested and in a few strains of non-C. albicans Candida spp. The levels of phospholipase and protease activities in commensal isolates were found to be lower than the levels of other enzyme activities previously reported in clinical Candida spp. isolates. The phospholipase activity of Candida spp. was found to be higher in oral (59.0%) and fecal (42.8%) isolates. The protease activity of Candida spp. was found to be higher in urogenital (55.1%) and skin (58.8%) isolates. We conclude that further investigations will be needed on the phospholipase and protease activity of Candida spp. in healthy subjects in order to clarify their contribution to fungal virulence.Öğe Prevalance and risk factors for yeast colonization in adult diabetic patients(Ethiopian Med Assn, 2005) Şahin, İdris; Öksüz, Şükrü; Şencan, İrfan; Gülcan, Aynur; Karabay, Oğuz; Gülcan, Erim; Yıldız, ÖzcanThe aim of this study is to describe the associations between various host characteristics and yeast colonization; biofilm and phospholipase production in diabetic patients. The study was conducted between January 2003 and June 2003 in Abant Izzet Baysal University, Duzce, Turkey. One hundred and fourty five diabetic patients were included to the study. All oral and faecal specimens were placed on Sabourand dextrose agar with chloramphenicol and gentamicin. All isolates were identified with classic methods and carbohydrate assimilation patterns using API 20 CAUX. C. dubliniensis isolates were identified by CHROM agar Candida and chlamydospore formation according to the referral to the literature. Biofilm and phospholipase production was assessed by using previously described methods. The most common colonized species were C. albicans in oral and faecal cultures. C. dubliniensis was isolated in four oral cultures of the patients. Dental prosthesis, tooth brushing, older age, antibiotic use in the previous two weeks were found to be the significant factors for the oral yeast colonization. Younger age, smoking, shorter duration of diabetes, hospitalization in the last year and antibiotic use in the previous two weeks were found to be the significant factors for the faecal yeast colonization. Biofilm production was found to be positive in nine cases of oral and seven of faecal isolates. Phospholipase production was determined to be positive in 18 cases oral and 14 of faecal isolates. In conclusion, glycaemia control and other diabetic factors are not effective for yeast colonlizing. There was not any significant correlation between biofilm and phospholipase production and host characteristics in yeast colonization. Oral hygiene may be an effetive for decreasing the oral colonization in diabetic patients.
