Diyabetik maküler ödemi olan hastalarda intravitreal triamsinolon asetonid ve bevacizumabın retinal damar çapı üzerine kısa dönem etkilerinin karşılaştırılması

Amaç: Diyabetik maküla ödemi nedeniyle intravitreal triamsinolon asetonid ve bevacizumab uygulanan hastalarda retina damar çapı değişikliklerinin karşılaştırılması. Gereç ve Yöntem: Yaşları 41-78 arası değişen 42 diyabetik maküla ödemi olan hastanın intravitreal enjeksiyondan önce, enjek- siyondan bir hafta ve dört hafta sonra retina damar çapı ölçümleri gerçekleştirildi. Hastaların 21’ine (%50.0) 2 mg/0.05 ml intra- vitreal triamsinolon asetonid ve 21’ine (%50.0) 1.25mg/0.05 ml intravitreal bevacizumab uygulandı. Retinal damar çapı ölçümleri, Spectralis optik koherens tomografi cihazındaki retina sinir lifi ölçüm modu görüntüsü kullanılarak cihazda yüklü olan yarı oto- matik program yardımı ile manuel olarak yapıldı. Retina damar çapı değişiklikleri arasındaki farkın istatistiksel analizi ilişkili örneklem tek yönlü varyans analizi ve Bonferroni düzeltmesi ile değerlendirildi. Bulgular: Sağlıklı kontrol grubu ile triamsinolon ve bevacizumab gruplarının enjeksiyon öncesi ortalama retinal arteriyol çapları sırasıyla 88.55±11.29, 87.19±10.00 ve 91.67±16.69 ?m idi. Sağlıklı kontrol grubu ile triamsinolon ve bevacizumab gruplarının enjeksiyon öncesi ortalama retinal venül çapları sırasıyla 127.00±16.91, 130.38±24.01 ve 132.52±18.74 ?m idi. Triamsinolon gru- bunda çalışma süresince istatistiksel olarak anlamlı düzeyde retina arteriyol ve venüllerinde daralma gözlendi (p değerleri sıra- sıyla 0.047 ve <0.001). Çalışma süresince bevacizumab grubunda, retina venüllerinde istatistiksel olarak anlamlı daralma olurken (p<0.001), retina arteriyollerinde istatistiksel olarak anlamlı değişiklik saptanmadı (p=0.209). Sonuç: Kısa dönem değerlendirmelerinde, retina damar çaplarında intravitreal olarak uygulanan triamsinolon asetonid, bevaci- zumabdan daha belirgin değişikliklere neden olmaktadır.

Purpose: To compare the retinal vascular caliber changes in diabetic macular edema patients receiving intravitreal triamcinolone acetonide and bevacizumab. Materials and Methods: Retinal vascular caliber of 42 patients with diabetic macular edema aged between 41-78 were measured before, 1 week and 4 weeks after the intravitreal injection. 21 (50.0%) patients received 2 mg/0.05 ml intravitreal triamcinolone acetonide and 21 (50.0%) patients received 1.25 mg/0.05 ml intravitreal bevacizumab. Retinal vascular caliber assessment was performed manually on retinal nerve fiber layer imaging mode scan by using semi-automated program of Spectralis optical coher- ence tomography. Statistical analyses of differences between retinal vascular caliber were determined using repeated measures of analysis of variance and Bonferroni adjustment. Results: Mean retinal arteriolar diameter of healthy control group, triamcinolone group, and bevacizumab group before the in- jection was 88.55&plusmn;11.29, 87.19&plusmn;10.00 and 91.67&plusmn;16.69 &amp;#956;m, respectively. Mean retinal venular diameter of healthy control group, triamcinolone group, and bevacizumab group before the injection was 127.00&plusmn;16.91, 130.38&plusmn;24.01 and 132.52&plusmn;18.74 &amp;#956;m, respec- tively. In triamcinolone group, there was statistically significant decline in retinal arteriolar and venular diameter during the study period (p values were 0.047 and &lt;0.001, respectively). In bevacizumab group, retinal venular diameter was significantly decreased (p&lt;0.001) but there was no significant change in retinal arteriolar diameter during the study period (p=0.209). Conclusions: In short-term, intravitreal triamcinolone acetonide led to more significant changes than intravitreal bevacizumab in retinal vascular caliber.