18. yüzyılda Rusya’nın Kuzey Kafkasya’yı Hristiyanlaştırma politikası

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2017

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Rus Çarlığı, 16. yüzyıldan itibaren Kuzey Kafkasya’da genişleme siyaseti izlese de bölgede, ancak 18. yüzyıldan sonra etkin bir güç olabilmiştir. Bizans’ın mirasçısı olmak isteyen Ruslar, imparatorluğu Ortodoksluğun merkezi yapmışlar ve hakimiyetleri altındaki halkları da aynı din altında birleştirmeyi, imparatorluğun genişlemesini ve birliğini garanti eden bir misyon olarak görmüşlerdir. Bu nedenle özellikle Çerkezler, Osetler ve Çeçenlerin Hristiyanlaştırılmasına ağırlık verilmiştir. Rus otoriteleri, Hristiyanlık bu halklar arasında geçmişte yayıldığı için onların, bu dini tekrar kabul edeceklerini iddia etmişlerdir. Hristiyan unsurları, özellikle Kozakları, Kafkas halklar arasına yerleştirme, Kafkasyalı yerlileri Rus bölgelerine göç ettirme, vaftiz olanlara maddi imkânlar sunma gibi metotlar, Hristiyanlaştırma projesi çerçevesinde en sık başvurulan metotlar olmuştur. Tabiki en etkili yol olarak, bu halklara vaazlar verecek misyonerler gönderme yöntemi görülmüş ve bu misyon için 1745 yılında “Oset Komisyonu” isimli özel bir dini kurum oluşturulmuştur. Bu komisyon, misyonerler ve rahipler yetiştirmek için okullar açmış, kiliseler kurmuş ve misyonerlik faaliyetleriyle onbinlerce Kafkasyalıyı, bilhassa Oseti vaftiz etmiştir. Kuzey Kafkasya halkları çoğunlukla Müslüman olarak kalsa da, bugün Osetlerin büyük bölümünün Ortodoks Hristiyan oluşu, Rus Hristiyanlaştırma siyasetinin bir sonucudur.
Although Russian Empire began to pursue the policy ofexpansion in the North Caucasusin 16th century, it was ableto become a superior powerin the region only from the 18th century. The Russians who wanted to be Byzantine heirs, madethe empire the centre of Orthodoxy, and considered joining the peoples under their rule under one religion as an imperial mission by which the expansion and unity of the empireshould be secured. Therefore, the focus was especially on the Christianization of Circassians, Ossetians and Chechens. As Christianity hasspread among these peoples in the past, the Russian authorities claimed that they would accept thisreligion without any problem. Methodssuch assettlement of the Christians, especially Cossacks, among Caucasian peoples, the relocation of the Caucasian natives into Russian territories and providing financial opportunitiesfor baptized people have been the most frequently used methods within the framework of the Christianization project. Unquestionably, the most effective way wasto send missionariesto these nations who would preach among them, and a special religious institution called “Ossetian Commission” wasestablished forthis mission in 1745. This commission opened schoolsto educate missionaries and priests, built churches, and thousands of Caucasians, especially Ossetians, have been baptized by their missionary activities. Although the peoples of the North Caucasusremained mostly Muslim that the majority of Ossetians aretoday Orthodox Christiansis a result of the Russian Christianization policy.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Rus Çarlığı, Ortodoksluk, Hristiyanlaştırma Politikası, Misyonerlik Faaliyetleri, Kuzey Kafkasya, Oset Komisyonu, Russian Empire, Orthodoxy, Christianization Policy, Missionary

Kaynak

Tarihin Peşinde Uluslararası Tarih ve Sosyal Araştırmalar Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

18

Sayı

18

Künye