112 SAĞLIK ÇALIŞANLARININ HASTANE DIŞI KARDİYAK ARRESTLERDE KARDİYOPULMONER RESÜSİTASYON BİLGİ DÜZEYİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Tarih
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
Özet
Amaç: Acil servislerde kardiyak arrest tanısı ile resusitatifmüdahale yapılan hastaların büyük çoğunluğunu hastane dışıkardiyak arrest vakalar oluşturmaktadır. Ayrıca bu vakalarınbirçoğu, olay yerinde 112 Acil Sağlık Hizmetleri ekiplerinceilk müdahale sağlandıktan sonra hastanelere getirilmektedir.Bu çalışmada, 112 sağlık çalışanlarının kardiyopulmonerresüsitasyon konusundaki bilgi düzeylerini ve tutumlarınıdeğerlendirmeyi amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Çalışmamız, Üniversitemiz KlinikAraştırmalar Etik Kurulu Onayı alındıktan sonra, 1 Mayıs2019 ile 1 Haziran 2019 tarihleri arasında yüz yüze anketuygulanması yöntemi ile gerçekleştirildi. Tüm testlerdeistatistiksel anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edildi.Bulgular: Çalışmamıza toplam 131 gönüllü 112 Acil SağlıkHizmetleri çalışanı dahil edildi. Katılımcıların meslekdağılımı: 9 (%6.9) doktor, 4 (%3.1) hemşire, 73 (%55.7) aciltıp teknisyeni, 34 (%26) paramedik ve 11 (%8.4) sağlıkmemuru şeklindeydi. Katılımcıların %90’ının daha öncekardiyopulmoner resüsitasyon uyguladığını ve 70 (%53.4)katılımcının daha önce hastane dışı kardiyak arrest vakalar ilekarşılaşmış olduğunu gördük. Doktorların %66.7’si,hemşirelerin tamamı, acil tıp teknisyenlerinin %95.9’u,paramediklerin %97.1’i ve sağlık memurlarının %81.8’i dahaönce kardiyopulmoner resüsitasyon ile ilgili bir eğitim/kursalmıştı (p=0.018). “Temel yaşam desteği sırasında göğüs basısısayısı dakikada kaç kez olmalıdır?” sorusuna, Amerikan KalpCemiyeti’nin 2015 yılında yayınlamış olduğu kılavuzunuokuyan katılımcıların %76.7’si doğru cevap verirken, kılavuzuokumayanların %54.5’i doğru cevap vermiştir (p=0.014).Sonuç: 112 sağlık çalışanlarının kardiyopulmoner resüsitasyonuygulamalarında bilgi düzeylerinde eksiklikler olduğunubelirledik. Bu eksikliklerin giderilmesi amacıyla, kılavuzlarışığında ve düzenli aralıklarla eğitimli uygulayıcılar tarafındankardiyopulmoner resüsitasyon eğitim programları ve kurslarındüzenlenmesi gerektiği düşünülmüştür.