A valuable regulatory instrument: The militarization of U.S. Domestic affairs in the name of national security
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2013
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Diğer birikim modelleri ile karşılaştırıldığında, kapitalist birikim modeli gerek yapısal sınıfsal çelişkilere sahip olması ve sürekli eşitsizlik üretmesi, gerek tekelci ve yayılmacı karakterinin devamlı çatışmaya yol açması gerekse de doğası gereği sistematik krizlere girmeye eğilimli olması gibi sebeplerle, toplumsal ayaklanmalara karşı daha kırılgan bir tutum sergilemiştir. Bu nedenle, birikim modelinin yapısal bir krize girmesi ve hegemonyanın (tarihsel blok) restore edilmesi süreçlerinde toplumsal ayaklanmaları bastırmak amacıyla ulusal güvenliğe bağlı “önleyici” birer düzenleme araçları olarak polis ve askeri güçler sıkça kullanılmıştır. Bu çalışma, kapitalizmin yapısal krizinin ortaya çıktığı 1970’lerden itibaren Amerikan polis ve askeri güçlerinin ülke içi yetkilerinin ulusal güvenlik adı altında nasıl adım adım arttırıldığını incelemektedir.
Compared to other accumulation models, the capitalist accumulation model has always been more susceptible to social uprisings because of its structural class conflicts, monopolistic and expansionist characteristics and its tendency toward systematic crises. In this context, the regulatory instruments of national security, namely, police and military forces, have functioned as “preventive” regulatory instruments to suppress social uprisings in the resilient process of hegemony (i.e., historic bloc) and the accumulation model. This paper examines how the authorization of the military and police force in American domestic affairs have been justified in the name of national security since the outset of the structural crisis of capitalism.
Compared to other accumulation models, the capitalist accumulation model has always been more susceptible to social uprisings because of its structural class conflicts, monopolistic and expansionist characteristics and its tendency toward systematic crises. In this context, the regulatory instruments of national security, namely, police and military forces, have functioned as “preventive” regulatory instruments to suppress social uprisings in the resilient process of hegemony (i.e., historic bloc) and the accumulation model. This paper examines how the authorization of the military and police force in American domestic affairs have been justified in the name of national security since the outset of the structural crisis of capitalism.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Capitalism, Social Uprisings, Regulatory Instruments, United States, National Security, Kapitalizm, Toplumsal Ayaklanmalar, Düzenleyeci Araçlar, ABD, Ulusal Güvenlik
Kaynak
Ankara Üniversitesi SBF Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
68
Sayı
4