Deneysel iç kök rezorpsiyonu oluşturulmuş ve enterococcus faecalis ile kontamine edilmiş dişlerde farklı irrigasyon aktivasyon yöntemlerinin etkinliğinin karşılaştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
İç kök rezorpsiyonuna sahip dişlerde kök kanal dezenfeksiyonun etkinliğinin artırılması amacıyla farklı irrigasyon aktivasyon yöntemlerinin kullanılması önerilmektedir. Mevcut çalışmada endodontik başarısızlığa sahip dişlerde en sık rastlanan mikroorganizma türü olan Enterococcus Faecalis (E. faecalis) ile kontamine edilen yapay iç kök rezorpsiyonuna sahip dişlerde farklı irrigasyon aktivasyon tekniklerinin antimikrobiyal etkinliği, konfokal lazer taramalı mikroskop (KLTM) analizi kullanılarak araştırıldı. Çalışmaya tek köklü 109 adet üst anterior diş dahil edildi. Kökler ikiye ayrılarak iç yüzeylerinde standart yapay iç rezorpsiyon kaviteleri oluşturuldu ve tüm örnekler sterilize edildi. Ardından E. Faecalis ile 21 gün süresince kontamine edildi. ProTaper Next döner alet sistemi kullanılarak kök kanalları 50.06 boyutuna kadar preperare edildi. Daha sonra örnekler Standart iğne irrigasyonu, EDDY, Endoactivator, PUI, XP-Endo Finisher, PIPS, SWEEPS olmak üzere 7 deney grubuna (n=15) ayrıldı. Test edilen tüm irrigasyon aktivasyon yöntemleri toplamda 6 ml % 2,5 NaOCl kullanılarak 30 saniyelik 3 döngü şeklinde uygulandı. İrrigasyon aktivasyon prosedürlerinin ardından kökler KLTM ile incelendi ve dentin tübüllerindeki ölü bakteri yüzdeleri hesaplandı. Mevcut çalışmanın sonuçlarında test edilen irrigasyon aktivasyon yöntemlerinin hiç biri % 100 bakteriyel eliminasyon sağlamadı. Test edilen irrigasyon yöntemleri arasında dentin tübüllerindeki ölü bakteri yüzdesi açısından anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). PIPS haricindeki yöntemlerde köklerin koronal, iç kök rezorpsiyonu oluşturulan orta ve apikal bölgeleri arasında ölü bakteri yüzdesi açısından anlamlı fark yoktu (p>0.05). PIPS grubunda ise orta bölgede apikal bölgeye kıyasla daha fazla ölü bakteri yüzdesi tespit edildi (p<0,05).
It is recommended to use different irrigation activation methods in order to increase the effectiveness of root canal disinfection in teeth with internal root resorption. In this study, antimicrobial efficacy of different irrigation activation techniques in roots contaminated with Enterococcus Faecalis (E. Faecalis) will be investigated. 109 single root upper anterior teeth were included in the study. The roots were divided into two, standard artificial internal resorption cavities were created on their inner surfaces and all samples were sterilized. Then it was contaminated with E. Faecalis for 21 days. Root canals were prepared up to 50.06 in size using the ProTaperNext rotary instrument system. Later, the samples were divided into 7 experimental groups (n = 15): Standard needle irrigation, EDDY, Endoactivator, PUI, XP-EndoFinisher, PIPS, SWEEPS. All irrigation activation methods tested were applied in 3 cycles of 30 seconds using a total of 6 ml of 2.5% NaOCl. After irrigation activation procedures, roots were examined with CLSM and the percentages of dead bacteria in dentinal tubules were calculated. None of the irrigation activation methods tested in the results of the present study provided 100% bacterial elimination. There was no significant difference between the irrigation methods tested in terms of the percentage of dead bacteria in the dentinal tubules (p> 0.05). In methods other than PIPS, there was no significant difference in the percentage of dead bacteria between coronal, inner root resorption and middle and apical regions of the roots (p> 0.05). In the PIPS group, a higher percentage of dead bacteria was detected in the middle region compared to the apical region (p <0.05).
It is recommended to use different irrigation activation methods in order to increase the effectiveness of root canal disinfection in teeth with internal root resorption. In this study, antimicrobial efficacy of different irrigation activation techniques in roots contaminated with Enterococcus Faecalis (E. Faecalis) will be investigated. 109 single root upper anterior teeth were included in the study. The roots were divided into two, standard artificial internal resorption cavities were created on their inner surfaces and all samples were sterilized. Then it was contaminated with E. Faecalis for 21 days. Root canals were prepared up to 50.06 in size using the ProTaperNext rotary instrument system. Later, the samples were divided into 7 experimental groups (n = 15): Standard needle irrigation, EDDY, Endoactivator, PUI, XP-EndoFinisher, PIPS, SWEEPS. All irrigation activation methods tested were applied in 3 cycles of 30 seconds using a total of 6 ml of 2.5% NaOCl. After irrigation activation procedures, roots were examined with CLSM and the percentages of dead bacteria in dentinal tubules were calculated. None of the irrigation activation methods tested in the results of the present study provided 100% bacterial elimination. There was no significant difference between the irrigation methods tested in terms of the percentage of dead bacteria in the dentinal tubules (p> 0.05). In methods other than PIPS, there was no significant difference in the percentage of dead bacteria between coronal, inner root resorption and middle and apical regions of the roots (p> 0.05). In the PIPS group, a higher percentage of dead bacteria was detected in the middle region compared to the apical region (p <0.05).
Açıklama
Diş Hekimliği Fakültesi, Endodonti Ana Bilim Dalı
Anahtar Kelimeler
Diş Hekimliği, Dentistry
