Tavşanlarda metisilin dirençli staphylococcus aureus keratit modelinde topikal vankomisin ve povidon iyot tedavilerinin etkinliğinin karşılaştırılması

Çalışmanın amacı, tavşanlarda oluşturulan metisilin dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) keratit modeli üzerinde, topikal vankomisin ile povidon iyot (PI) etkinliklerini karşılaştırmaktır. Bu amaçla 24 tavşanın sağ göz kornea santraline 103 CFU içeren 0,1 mL MRSA suşu uygulanarak keratit modeli oluşturulduktan sonra, her grupta 6 tavşan bulunacak şekilde, tavşanlar 4 gruba ayrılmıştır. Birinci gruptaki 6 göz kontrol grubu olarak kabul edilmiş ve dengeli tuz solüsyonu (%0.9 NaCl) uygulanmıştır. İkinci gruba topikal vankomisin, üçüncü gruba topikal PI, dördüncü gruba ise topikal vankomisin ve PI uygulanmıştır. Tedavi sonrası tavşanların korneaları, ötenaziyi takiben mikrobiyolojik analiz için vakumlu trepan yardımıyla çıkarılmıştır. Ayrıca tedaviden önce ve sonra tüm kornealar klinik olarak kemozis, konjonktival enjeksiyon, iritis, fibrin, hipopiyon, epitel erozyonu, korneal infiltrat ve korneal ödem parametreleri açısından incelenip puanlanmıştır. Bakteriyel yük en yüksekten en düşüğe doğru, kontrol grubunda 7.63 ± 0.82 log10 CFU/g, PI grubunda 6.95 ± 1.66 log10 CFU/g, topikal vankomisin + PI grubunda 4.67 ± 0.77 log10 CFU/g, topikal vankomisin grubunda 4.33 ± 0.71 log10 CFU/g olarak sıralanmıştır. MRSA keratitinin tedavi öncesi ve sonrası gruplardaki toplam klinik skorlar karşılaştırıldığında; kontrol grubunda toplam klinik skor: 6.83 ± 1.16'ya karşı 12.16 ± 1.60 (p=0.001), vankomisin grubunda toplam klinik skor 6.16 ± 0.98'e karşı 6.33 ± 1.03 (p=0.695), povidon iyot grubunda toplam klinik skor 7.00 ± 1.09'a karşı 12.00 ± 1.67 (p=<0.001), vankomisin + PI grubunda toplam klinik skor 6.33 ± 0.81'e karşı 8.16 ± 0.75 (p=0.002) bulunmuştur. Tedavi sonrası grupların klinik skorlarını incelediğimizde; kontrol grubunda klinik skorların belirgin olarak kötüleştiği, vankomisin ile tedavi edilen grupta iritis, hipopiyon ve korneal infiltrat parametrelerindeki skorların düşüklüğü dikkat çekmektedir. PI ile tedavi edilen gruplarda ise özellikle kemozis, konjonktival enjeksiyon ve epitel erozyonu paremetrelerindeki yüksek skorlar göze çarpmaktadır. Sonuç olarak, MRSA'da topikal vankomisinin bakteriyel yükü anlamlı şekilde azalttığı görülmüştür. Ancak PI bakteriyel yükü azaltmada etkili bulunmamış, üstelik oküler yüzey üzerinde toksik etki gösterdiği izlenmiştir. Ayrıca vankomisine ek olarak PI kullandığımızda tedavi etkinliğinde artış saptanmamıştır.

The aim of the study was to compare the efficacy of topical vancomycin and povidoneiodine (PI) on methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) keratitis model in rabbits. For this purpose, after creating a keratitis model by applying 0.1 mL of MRSA strain containing 103 CFU to corneal centre of the right eyes of 24 rabbits, the rabbits were divided into 4 groups, with 6 rabbits in each group. 6 eyes in the first group were considered as the control group and received balanced salt solution (0.9% NaCl). Topical vancomycin was administered to the second group, topical PI to the third group, and topical vancomycin and PI to the fourth group. After the treatment, the corneas of the rabbits were removed using a vacuum trephine for microbiological analysis after euthanasia. We also evaluated and scored all corneas clinically regarding chemosis, conjunctival injection, iritis, fibrin, hypopyon, epithelial erosion, corneal infiltrate and corneal oedema parameters before and after treatment. The bacterial load was listed as follows; from highest to lowest, 7.63 ± 0.82 log10 CFU/g in the control group, 6.95 ± 1.66 log10 CFU/g in the PI group, 4.67 ± 0.77 log10 CFU/g in the topical vancomycin + PI group, and 4.33 ± 0.71 log10 CFU/g in the topical vancomycin group. When it comes to the comparison of the total clinical scores of MRSA keratitis before and after the treatment; 6.83 ± 1.16 vs. 12.16 ± 1.60 (p=0.001) in the control group, 6.16 ± 0.98 vs. 6.33 ± 1.03 (p=0.695) in the vancomycin group, 7.00 ± 1.09 vs. 12.00 ± 1.67 (p=<0.001) in the PI group, and 6.33 ± 0.81 vs. 8.16 ± 0.75 (p=0.002) in the vancomycin + PI group. When examining the post-treatment clinical scores in the groups; It was noteworthy that clinical scores deteriorated significantly in the control group, and the scores related to iritis, hypopyon and corneal infiltrate parameters were lower in the vancomycin-treated group. In the groups treated with PI, high scores were observed, especially in the parameters of chemosis, conjunctival injection and epithelial erosion. In conclusion, topical vancomycin was found to reduce bacterial load significantly in MRSA keratitis. However, PI was found not to be effective in reducing the bacterial load. On the contrary, PI was observed to have a toxic effect on the ocular surface. In addition, combining PI with vancomycin therapy was of no benefits on clinical and microbial outcomes.