Suriyeli Süryanilerin devlet ve iktidar ile olan ilişkisi - 1946'ya kadar

Bu çalışmada Ortadoğu coğrafyasının önemli ülkelerinden biri olan Suriye'deki Süryanilerin devlet ve iktidar ile ilişkileri analiz edilmiştir. Bu bağlamda genel olarak Suriye'nin tarihsel arka planından bahsedilmekle birlikte özelde Suriye Süryanileri ile devletlerin ve iktidarların iç - dış politika etkileşimleri üzerinde durulacaktır. En eski Hıristiyan topluluk olarak tanımlanan Süryaniler egemenliği altında bulundukları devletlerle ve komsularıyla iyi ilişkiler kurmuş, bazı dönemlerde isyan hareketinde bulunmakla birlikte genelde barış içinde bir arada yaşama eğiliminde olmuşlardır. İnançlarına sıkı bağlılık içinde olan Süryaniler diğer Hıristiyan gruplardan (Ermeni ve Nasturiler )farklı olarak bağımsız bir devlet kurma idealinde olmamışlardır. Roma ve Bizans gibi Hıristiyan devletlerin mezhepsel baskılarıyla mücadele eden Süryaniler, Haçlı Seferlerinden ve Moğol istilalarından büyük zarar görmüşlerdir. Buna karşın Süryaniler İslamla barışık bir hayat sürdürdüklerini ifade etmişler ve İslam egemenliğini Hıristiyan egemenliğine tercih etmişlerdir. Süryanilerin 1915 olayları sonrası soykırım iddialarında bulunmaları ve özellikle 20. Yüzyılda yoğunlaşan Süryani diaspora faaliyetleri göz önüne alındığında Süryanilerin bu yöndeki eğilimlerinin arkasındaki nedenler özem kazanmıştır. Çalışmanın ana konusu I. Dünya Savaşı öncesinde Batılı güçlerin Ortadoğu'ya yönelik siyasal amaçları doğrultusunda Hıristiyan azınlıklara yönelik politikalarıdır. Bu noktada I. Dünya Savaşı Süryaniler açısından kırılma noktası olmuştur. Hem anayurtları olan Anadolu'dan göç etmişler hem de I. Dünya Savaşı sonrası Ortadoğu'ya şekil veren Batılı güçler tarafından göz ardı edilmişlerdi. Bu durum Süryanilerde hayal kırıklığı yaratmış olmakla birlikte, 19. Yüzyılda tüm dünyayı etkileyen Milliyetçilik akımının etkisiyle Süryaniler bağımsız bir Suriye Devleti'nde yaşamak istemişlerdi. Bu bağlamda çalışmanın son bölümünde Batılı güçlerin Suriye ve Süryaniler üzerindeki politikaları analiz edilmiştir. Savaş sonrası döneme ilişkin düzenlemelerde göz ardı edilen Süryanilerin savaş sonrası dönemde yoğun bir diaspora faaliyetine girdikleri görülür. Bu bağlamda Süryaniliği bir din olmaktan çıkarıp, etnik kökene dayalı bir kimlik inşa etme faaliyetleri hız kazanmıştır.

In this study the relationship of Syrian Syriacs with state and government has been analyzed. In this sense historical background of Syria has been mentioned generally and interactions of Syrian Syriacs with states' internal and international politics have been specifically highlighted. Syriacs defined as the oldest Christian community settled good relations with stated under of which they were under sway. Mostly, they had a tendency to live in peace though some rebellion movements they were involved in some periods. Different from other Chrian groups ( Armenians and Assyrians), Syriacs who had a strong faith in their religious beliefs did not target to found an independent state. Syriacs struggling with sectarian pressures of some Christian states like Roman and Byzantine suffered from The Crusades and Mongolian Invasion. However, Syriacs expressed that they lived in harmony with Islam and preferred Islam reign to Christian reign. When taken Syriacs' claims on genocide and increasing Syriac Diaspora efforts in 20. yy into consideration, the reasons lying behind these tendencies of Syriacs have gained importance. The main point of the study is policies of Western powers towards Christian minorities before The World War I. At this point, it can be said that The World War I. is the breaking point for Syriacs. They both emigrated from their motherland Anatolia and were ignored by Western powers that shaping Middle East. This made Syriacs disappointed and they wanted to live in an independent Syria with the effect of Nationalism movements in 19.yy. Therefore, politics of Western powers on Syria and Syriacs is the point of last chapter. Syriacs ignored in post war era had in great diaspora efforts after the war, so it was the aim of Syriacs to build an etnic identity based on root rather than a religion.