Lateral epikondilit tanılı hastalarda kinezyolojik bantlama ve kuru iğneleme tedavi etkinliğinin karşılaştırılması

Amaç: Lateral epikondilit tanılı hastalarda kuru iğneleme tekniği ve kinezyolojik bantlama tedavisi etkinliğinin karşılaştırılmasıdır. Materyal ve Metot: Çalışmamız 3. Basamak bir üniversite hastanesinde lateral epikondilit tanısı almış 49 [24: kinezyolojik bantlama tekniği (KBT) ve 25: kuru iğne) hastalar ile prospektif olarak gerçekleşirdi. Hastaların örsel analog skalası (VAS), Patient Rated Tennis Elbow Evaluation (PRTEE) ve Quick Disabilities of the Arm,Shoulder, and Hand questionnaire (Q-DASH) skorları ve tedavi sonrası 10. günündeki Q- DASH skorları değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızda kinezio uygulanan hastaların yaş ortalaması 38,4±8,5 yıl ve kuru iğne uygulanan hastaların 50,9±10,8 yıl olup; KBT uygulanan grubun yaş ortalaması anlamlı olarak düşük saptandı (p<0,05). Olguların %73,4'ünün kadın olduğu ve tedavi şekli ile cinsiyet arasında ilişki olmadığı saptandı (p>0,05). Grupların VAS (başlangıç, bitiş ve fark) değerleri benzerdi (p>0,05). KBT ve kuru iğne tedavisi sonrası tüm gruplarda VAS'ın anlamlı olarak düştüğü saptandı (p<0,05). Kuru iğne uygulanan hastaların başlangıç ve bitişteki PRTEE değerleri yüksek olarak saptandı (p<0,05). Ancak PRTEE farkları açısından gruplar arasında farklılık saptanmadı (p>0,05). Her iki grupta da PRTEE'nin anlamlı şekilde azaldığı saptandı (p<0,05).Kuru iğne uygulanan hastaların başlangıç ve bitişteki Q-DASH değerleri yüksek olarak saptandı (p<0,05). Gruplar arasında Q-DASH farkları açısından farklılık saptanmadı (p>0,05). Tüm grup, KBT ve kuru iğne uygulanan hastaların zaman içindeki Q-DASH seviyesindeki düşme istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,05). Sonuç: Lateral epikondilitte kinezio tedavisi, kuru iğne tedavisi kadar etkin bir yöntemdir. Tedaviye uyumlu olan hastalarda alternatif tedavi yöntemi olarak kullanılabilir. Anahtar kelimeler: Lateral epikondilit, kuru iğneleme, vizüel analog skala, PRTEE, Q-DASH

Aim: Comparising of efficacy of kinesiotaping and dry needling in lateral epicondilitis patients. Material and method: Our trial is made in a tertiary universtiy hospital with 49 patients ( 24:kinesiotaping, 25:dry needling) as a prospective study. Visual analog scale (VAS), patient related tennis elbow evaluation (PRTEE) and quick disabilities of the arm, shoulder and hand questonnaire scales (Q-DASH) and post-treatment 10th day Q-DASH scores are evaluated in patients. Findings: Mean age of kinesiotape group patients is 38,4±8,5 and dry needling group patients is 50,9±10,8, mean age of KTT group was significantly low (p<0,05). 73,4 percent of cases is female, and there was no relationship between treatment type and gender (p>0,05). VAS score in before, after treatment and VAS difference are similar(p>0,05). In both groups, VAS score after treatment is significantly decreased. (p<0,05). PRTEE values in dry needling group are significantly higher before and after treatment (p<0,05). But there is no difference between groups in PRTEE difference. (p>0,05). In both groups PRTEE decreased significantly(p<0,05). Q-DASH scores in dry needling group are significantly higher before and after treatment. But there is no difference between groups in Q-DASH difference. In all groups, KTT and dry needling patient's decreasing values of Q-DASH score is statistically meaningful. Conclusion: Kinesiotaping treatment in lateral epicondilitis is as effective as dry needling therapy and can be used as an alternative treatment. Keyxords: Lateral epicondylitis, dry needling, visual pain scale, PRTEE, Q-DASH