Diyabetik anne bebeklerinin 4-6 yaş grubunda ventriküler repolarizasyon değerleri ve insülin rezistansı

Amaç: Çalışmamızın amacı, maternal diyabetin infantlarda insülin direnci ve kalpte meydana getirdiği etkilerin araştırılmasıdır. Bu amaçla diyabetik annelerin 4-6 yaş arasındaki çocuklarında insülin rezistansının göstergesi olarak HOMA indeksi değerlendirilmiştir. Gestasyonel diyabetin infantın kardiyak anatomisine yönelik çalışmalar mevcut olmakla beraber elektriksel aktiviteye etkisine yönelik çalışma sayısı azdır. Çalışmadan elde edilecek verilerin nedeniyle oluşan insülin rezistansına sekonder ölümcül aritmilerin erken tespit edilmesi ve koruyucu önlemlerin alınmasına katkı sağlayacağına inanmaktayız. Gereç ve Yöntem: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde 2014-2016 yılları arasında doğum yapmış diyabetik annelerin bebeklerinin 4-6 yaşlarında insülin rezistansı ve ventriküler repolarizasyon değerleri değerlendirilmiştir. Çalışmaya katılmayı kabul eden ve aydınlatılmış onamları alınan hastalardan detaylı bir öykü alınmış ve fizik muayene yapılmış, glukoz ve insülin kan düzeylerine bakılmış ve EKG'leri çekilmiştir. Tüm katılımcıların EKG'leri hastanemizde kardiyoloji uzmanı tarafından değerlendirilmiştir. Araştırmamızda Tp-e, QT, QTc, Tp-e/QT ve Tp-e/QTc değerlerine bakılmıştır. HOMA-IR değerleri ile insülin rezistansı değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya 4-6 yaşları arasında 34 gestasyonel diyabetli anne bebeği ve 25 sağlıklı olgu dahil edildi. Her iki grubun cinsiyet, yaş, boy, vücut ağırlığı, bel çevresi ve BMI persantilleri arasında anlamlı fark saptanmadı. GDM'li grup EKG parametreleri açısından kontrol grubuyla karşılaştırıldığında Pmax (p=0,007), Pdisp (p=0,026), QRSsüre (p=0,022) değerlerinde anlamlı; JTc (p=0,07) değerinde sınırda anlamlı; QTd (p<0,001) ve QTdc (p<0,001) olup anlamlı fark bulunmuştur. GDM'li grup kendi içerisinde insülin ve diyetle regüle olarak ayrılıp EKG parametreleri açısından karşılaştırıldığında QTd (p=0,08) ve QTdc (p=0,06) olup sınırda anlamlı fark bulunmuştur. İnsülin direnci açısından diyetle regüle grup, kontrol grubuyla karşılaştırıldığında ortalama Homa – IR değerleri arasındaki fark sınırda anlamlıdır (p=0,097). İnsülinle regüle gebelerin çocuklarının Pmin değeri kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksektir (p<0,001) , Pdisp ve QRS süresi ise kontrol grubunda anlamlı yüksek saptanmıştır (p<0,001). QTc, QTdc, Tpe, Tpe/QTort ve Tpe/JT değerleri ise insülin kullanan grupta kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek saptanmıştır (Sırasıyla p=0,012; p=0,023; p=0,007; p=0,008; p=0,014). Diyetle regüle gebelerin çocuklarının kontrol grubuyla karşılaştırılmasında da insülin grubuna benzer sonuçlar elde ettik. Pdisp kontrol grubunda anlamlı yüksek saptanmıştır (p<0,001). Diyetle regüle gebelerin çocuklarının Pmin, QTmin, QTort, QTc, JT, JTc, Tpe, Tpe/QTort ve Tpe/QTc değerleri ise insülin kullanan grupta kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek saptanmıştır (Sırasıyla p<0,001, p=0,007; p=0,047; p=0,056; p=0,005; p=0,023; p= 0,002; p=0,002; p=0,014; p=0,058). Sonuç: Gestasyonel diyabetin infant kalbi üzerinde anatomik etkilerinin yanında, elektriksel aktivitesini de etkileyerek hayatı tehdit eden ventriküler aritmilere sebep olabilir. Bunların erken tespiti ani kardiyak ölüm sıklığını azaltabilir. Anahtar Sözcükler: Gestasyonel diyabet, insülin rezistansı, Tpe, JTc, ventriküler repolarizasyon, aritmi, diyabetik anne bebeği

Aim: The aim of our study is to investigate the effects of maternal diabetes on insulin resistance and heart in infants. For this purpose, the HOMA index was evaluated as an indicator of insulin resistance in children aged 4-6 years of diabetic mothers. Although there are studies on the cardiac anatomy of the infant of gestational diabetes, there are less studies on its effect on electrical activity. We believe that the data obtained from the study will contribute to early detection of fatal arrhythmias secondary to insulin resistance and taking preventive measures. Material and Method: Insulin resistance and ventricular repolarization values of the babies of diabetic mothers who gave birth between 2014-2016 in Abant Izzet Baysal University Faculty of Medicine at the ages of 4-6 were evaluated. A detailed history was taken from the patients who accepted to participate in the study and informed consents were obtained, and a physical examination was performed, glucose and insulin blood levels were checked and ECGs were taken. ECGs of all participants were evaluated by a cardiologist in our hospital. In our study, Tp-e, QT, QTc, Tp-e / QT and Tp-e / QTc values were examined. HOMA-IR values and insulin resistance were evaluated. Results: Thirty-four babies of mothers with gestational diabetes and 25 healthy subjects aged 4-6 years were included in the study. There was no significant difference in gender, age, height, body weight, waist circumference and BMI percentiles of both groups. When the GDM group was compared with the control group in terms of ECG parameters, Pmax (p = 0.007), Pdisp (p = 0.026), QRS duration (p = 0.022) values were significant; Borderline significant at JTc (p = 0.07) value; QTd (p <0.001) and QTdc (p <0.001) and a significant difference was found. The group with GDM was separated as regulated by insulin and diet and compared in terms of ECG parameters, with QTd (p = 0.08) and QTdc (p = 0.06), and a borderline significance difference was found. In terms of insulin resistance, when the diet-regulated group is compared with the control group, the difference between the mean Homa - IR values is borderline significant (p = 0.097). The Pmin value of the children of pregnant women who were regulated with insulin was significantly higher than the control group (p <0.001), while the Pdisp and QRS duration were significantly higher in the control group (p <0.001). QTc, QTdc, Tpe, Tpe / QTort and Tpe / JT values were found to be significantly higher in the insulin-using group compared to the control group (p = 0.012; p = 0.023; p = 0.007; p = 0.008; p = 0.014, respectively). We obtained similar results to the insulin group in the comparison of the children of pregnant women who were diet regulated with the control group. Pdisp was found to be significantly higher in the control group (p <0.001). Pmin, QTmin, QTort, QTc, JT, JTc, Tpe, Tpe / QTort and Tpe / QTc values of the children of pregnant women who were diet-regulated were found to be significantly higher in the insulin group compared to the control group (p <0.001, p = 0.007; p = 0.047; p = 0.056; p = 0.005; p = 0.023; p = 0.002; p = 0.002; p = 0.014; p = 0.058). Conclusion: Gestational diabetes can cause life-threatening ventricular arrhythmias by affecting electrical activity as well as anatomical effects on the infant heart. Early detection of these can reduce the frequency of sudden cardiac death. Keywords: Gestational diabetes, insulin resistance, Tpe, JTc, ventricular repolarization, arrhythmia, infant of diabetic mother