2000 sonrası Türk korku sinemasında mekan: Alper Mestçi'nin Siccin serisi fimlerinin mekansal çözümlemesi

Sinemada mekân kavramı hikâye anlatım sürecini geliştiren dinamik bir arka plan görevi görmekte; bir filmin tonunu, atmosferini ve görsel çekiciliğini belirlemede ve izleyiciler için dikkat çekici bir izleme deneyimi yaratmada önemli bir rol oynamaktadır. Bu nedenle çok geniş bir çalışma alanına sahip olan mekân kavramına ilişkin öne çıkan alanlardan biri de sinema olmaktadır. Bu çalışma 2000'li yıllar Türk korku sinemasına damgasını vurmuş olan yönetmen Alper Mestçi'nin Siccin serisi filmleri üzerinden mekân kavramını incelemeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda korku filmlerinde kullanılan mekanlar aracılığıyla izleyici üzerinde yaratılmak istenen etkiler ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmanın örneklemini Siccin serisinde yer alan altı film (Siccin 1, Siccin 2, Siccin 3: Cürmü Aşk, Siccin 4, Siccin 5, Siccin 6) oluşturmaktadır. Filmlerin analizinde Roland Barthes'in görsel göstergeleri çözümleme metodu esas alınmıştır. Çalışmanın sonucunda kullanılan mekanların öncelikle izleyicinin duygularını yönlendirmek amacıyla tasarlandığına ulaşılmıştır. Siccin serisinde çeşitli ideolojik göndermelerle oluşturulan film mekanları, filmin anlatısını desteklemektedir. Böylece korku türüne uygun mekanlar aracılığıyla izleyicide yaratılmak istenen etkilerin izleyiciye aktarılması mümkün olmaktadır. Siccin serisinin tüm filmlerinde bu yöntemin kullanılmasıyla vurgulanmak istenen mesaj izleyiciye daha kolay aktarılabilmektedir. İnsan dışı varlıkların temel alındığı seride, normal insanlardan ve alışılagelmiş mekanlardan farklı mekânların kullanılmasıyla özellikle din temelli korku daha güçlü bir biçimde yaratılabilmektedir.

In cinema, the concept of space serves as a dynamic background that enhances the storytelling process and it plays an important role in setting the tone, atmosphere and visual appeal of a film and creating a remarkable viewing experience for audience. For this reason, one of the prominent fields regarding the concept of space, which has a very wide field of study, is cinema. This study aims to examine the concept of space through the Siccin series of films of director Alper Mestçi, who left his mark on Turkish horror cinema in the 2000s. In this context, the effects intended to be created on the audience through the space used in horror movies have been tried to be revealed. Six movies in the Siccin series (Siccin 1, Siccin 2, Siccin 3: Cürmü Aşk, Siccin 4, Siccin 5, Siccin 6) constitute the sample of the study. The analysis of the movies is based on Roland Barthes' method of analyzing visual indicators. As a result of the study, it was concluded that the space used in the movies were designed to direct the emotions of the audience. The space in the Siccin series created with various ideological references to support the narrative of the movies. Thus, it is possible to convey the desired effects on the audience through space suitable for the horror genre. By using this method in all the movies of the Siccin series, the message to be emphasized can be conveyed to the audience more easily. In the series based on non-human beings, fear based on religion can be created more strongly by using places different from normal people and ordinary places.