EVALUATION OF CYTOXICITY OF QMIX, ETHYLENE DIAMINTETRAACETIC ACID AND CHLORHEXIDINE ON HUMAN OSTEOBLAST CELL LINE

Küçük Resim Yok

Tarih

2018

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Objectives: In this study, the time-dependent toxic effects of QMix ™, ethylene ediaminetetraacetic acid and chlorhexidine irrigation solutions on human osteoblast cells were as evaluated. Methods and Materials: Human osteoblast cells were grown as monolayer cultures at 37ºC in an atmosphere of 5% CO2 in air and 100% relative humidity. Cells were exposed to ethylene diaminetetraacetic acid (EDTA), chlorhexidine (CHX) and QMix™ for 4 hours and 24 hours. Cell viability was assessed by a 2,3-bis(2- methoxy-4-nitro-5-sulfophenyl)-5- [(phenylamino)carbonyl]-2H-tetrazolium hydroxide kit (XTT) assay. The differences in the mean viability of human osteoblast cells were evaluated statistically. Results: There was a statistically significant difference between the mean percentage of viable cells in the test solutions and control group, both after 4 hour (p?0.001) and 24 hour exposure (p=0.004). The mean percentage of viable cells decreased statistically significantly with the increase in the time of exposure in the EDTA, CHX and QMixTM groups (p?0.05). After 4 hours’ exposure, the EDTA and QMix showed statistically a less toxic effect than did CHX (p?0.05). There was no statistically significant difference between the toxicity of the irrigation solutions after 24 hours’ exposure (p>0.05). Conclusion: All irrigation solutions tested showed various toxic effects on the human osteoblast cell line. The increase in exposure time also increased the toxicity of irrigation solutions on the human osteoblast cell line.
Amaç: Bu çalışmada, QMix ™, etilen diamintetraasetik asit ve klorheksidin irrigasyon solüsyonlarının human osteoblast hücreleri hattı üzerindeki zamana bağlı toksik etkisi değerlendirdi. Materyal ve metod: Human osteoblast hücreleri, %5 CO2 ve %100 bağıl nem içeren bir ortamda 37ºC'de tek tabakalı olacak şekilde kültüre edildi. Hücreler 4 saat ve 24 saat boyunca etilen diamintetraasetik asit (EDTA), klorheksidin (CHX) ve QMix ™ 'e maruz bırakıldı. Hücre canlılığı 2,3-bis(2-methoxy-4-nitro-5- sulfophenyl)-5-[(phenylamino)carbonyl]-2H-tetrazolium hydroxide kiti (XTT) ile değerlendirildi. Human osteoblast hücrelerinin ortalama yaşayabilirliğindeki farklılıklar istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Deney solüsyonlarındaki ve kontrol grubundaki canlı hücrelerin ortalama yüzdesi arasında hem 4 saatlik (p?0,001) hem de 24 saatlik (p=0,004) uygulamanın sonrasında istatistiksel olarak anlamlı fark görüldü. Canlı hücrelerin ortalama yüzdesi, EDTA, CHX ve QMixTM grubunda uygulama süresinin artması ile istatistiksel olarak anlamlı derecede azaldı (p?0,05). 4 saat süresince uygulamanın ardından CHX‘e göre EDTA ve QMix istatistiksel olarak anlamı derecede daha az toksik etki gösterdi (p?0,05). 24 saat süresince uygulamanın ardından ise irrigasyon solüsyonlarının toksisitesi arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Sonuç: Bu çalışmada kullanılan irrigasyon solüsyonları human osteoblast hücre hattı üzerinde çeşitli derecede toksik etki gösterdi. Uygulama süresinin artması kullanılan irrigasyon solüsyonlarının human osteoblast hücre hattı üzerindeki toksisitesini de arttırdı.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

[No Keywords]

Kaynak

Cumhuriyet Dental Journal

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Q4

Cilt

21

Sayı

3

Künye