Evaluation of Clinical and Epidemiological characteristics of Tularemia suspected cases in Kastamonu between 2014-2017 years
Yükleniyor...
Tarih
2019
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Aim: Tularemia is a zoonosis caused by Francisella tularensis. It appears as local outbreaks or sporadic cases. The aim of this study was to evaluate tularemia suspected cases in terms of clinical and epidemiological characteristics during admission. Material and Methods: Thirty six tularemia suspected cases were evaluated retrospectively in terms of clinical and epidemiological characteristics between 2014-2017 years. Diagnosis was made when tularemia microagglutination test was positive at 1/160 titer and above. Results: Among 36 suspected patients, four (11%) was diagnosed with tularemia. Of the total four cases diagnosed with tularemia, three applied in 2017 (two cases in February, one in April) and the other one applied at the end of 2016 (December). Among the patients applied in 2017, two of them applied in February and the other one in April. Oropharyngeal form was detected in two patients, glandular form in one and oculoglandular form in one. All of the tularemia cases came from the same region (Cide district). History of three patients included the presence of alive or dead mouse, rabbit or rodent in the environment of home. Conclusion: Tularemia should be considered in the differential diagnosis of patients with cervical lymphadenopathy who came from risky places especially in winter season. In endemic areas, knowledge of annual and monthly distribution of tularemia cases may be useful in providing early diagnosis to risk groups.
Amaç: Tularemi, Francisella tularensis’in neden olduğu bir zoonozdur. Yerel salgınlar ya da sporadik olgular şeklinde görülmektedir. Bu çalışmada, tularemi şüpheli olguların başvuru esnasındaki klinik ve epidemiyolojik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: 2014-2017 yıllarında tularemi şüpheli 36 olgu başvuru esnasındaki klinik ve epidemiyolojik özellikler açısından retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Mikroaglütinasyon testi ile antikor seviyesi 1/160 titre ve üzerinde pozitif saptanan hastalarda tularemi tanısı konulmuştur. Bulgular: Tularemi şüpheli 36 olgudan 4 tanesine (%11) tularemi tanısı konuldu. Tularemi tanısı konulan toplam dört olgunun üçü 2017 yılında (iki olgu Şubat, bir olgu Nisan) diğer biri ise 2016 yılının sonunda (Aralık ayı) başvurmuştu. 2017’de başvuran hastaların ikisi Şubat ayında, bir tanesi ise Nisan ayında başvurmuştu. İki olguda orofarengeal form, bir olguda oküloglandüler form, bir olguda ise glandüler form saptandı. Olguların tamamı aynı bölgeden (Cide ilçesi) gelmişti. Üç olgunun öyküsünde ev çevresinde ölü veya canlı fare, tavşan veya kemirici varlığı mevcuttu. Sonuç: Özellikle kış mevsiminde epidemiyolojik olarak riskli bölgeden gelen servikal lenfadenopatili olgularda ayırıcı tanıda tularemi düşünülmelidir. Endemik bölgelerde, tularemi olgularının yıllık ve mevsimsel dağılım özelliklerinin bilinmesi risk gruplarında erken tanı sağlanmasında faydalı olabilir.
Amaç: Tularemi, Francisella tularensis’in neden olduğu bir zoonozdur. Yerel salgınlar ya da sporadik olgular şeklinde görülmektedir. Bu çalışmada, tularemi şüpheli olguların başvuru esnasındaki klinik ve epidemiyolojik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: 2014-2017 yıllarında tularemi şüpheli 36 olgu başvuru esnasındaki klinik ve epidemiyolojik özellikler açısından retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Mikroaglütinasyon testi ile antikor seviyesi 1/160 titre ve üzerinde pozitif saptanan hastalarda tularemi tanısı konulmuştur. Bulgular: Tularemi şüpheli 36 olgudan 4 tanesine (%11) tularemi tanısı konuldu. Tularemi tanısı konulan toplam dört olgunun üçü 2017 yılında (iki olgu Şubat, bir olgu Nisan) diğer biri ise 2016 yılının sonunda (Aralık ayı) başvurmuştu. 2017’de başvuran hastaların ikisi Şubat ayında, bir tanesi ise Nisan ayında başvurmuştu. İki olguda orofarengeal form, bir olguda oküloglandüler form, bir olguda ise glandüler form saptandı. Olguların tamamı aynı bölgeden (Cide ilçesi) gelmişti. Üç olgunun öyküsünde ev çevresinde ölü veya canlı fare, tavşan veya kemirici varlığı mevcuttu. Sonuç: Özellikle kış mevsiminde epidemiyolojik olarak riskli bölgeden gelen servikal lenfadenopatili olgularda ayırıcı tanıda tularemi düşünülmelidir. Endemik bölgelerde, tularemi olgularının yıllık ve mevsimsel dağılım özelliklerinin bilinmesi risk gruplarında erken tanı sağlanmasında faydalı olabilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Tularemia, Cervical Lymphadenopathy, Francisella Tularensis, Epidemiology., Tularemi, Servikal Lenfadenopati, Francisella Tularensis, Epidemiyoloji
Kaynak
Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
9
Sayı
2
