Yerel Yönetim Spor Çalışanlarının Mobbing Algı Düzeylerinin Çatışma Yönetimi Stratejilerine Etkisi

Bu araştırma, yerel yönetimlerde çalışan personelin mobbing algı düzeyleri ile çatışma yönetimi stratejilerini belirlemek ve mobbing ile çatışma yönetimi stratejileri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma nicel araştırma modellerinden biri olan genel tarama yaklaşımı ve ilişkisel tarama modeli ile yapılmıştır. Araştırmanın çalışma evrenini Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Gençlik ve Spor Hizmetleri Dairesi Başkanlığın’da görev yapan 1075 personel oluşturmaktadır. Örneklem grubu ise; seçkisiz olmayan amaçsal örnekleme yöntemlerinden biri olan ölçüt örnekleme yöntemi ile seçilen 105 kadın, 156 erkek toplam 261 personelden oluşmuştur. Çalışmada veri toplama aracı olarak; “Olumsuz Davranışlar Ölçeği” ve “Çatışma Yönetimi Stratejileri Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde parametrik hipotez testlerinden Pearson Korelasyon, T-testi, ANOVA ve Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi kullanılmıştır. Sonuç olarak; Personel tarafından algılanan mobbing düzeylerinin ”orta düzeyin altında\" olduğu, Çatışma yönetimi stratejilerinde personelin en çok \"bütünleştirme\" stratejisini, en az \"kaçınma\" stratejisini tercih ettiği tespit edilmiştir. Personellerin yaş kriterleri ve yöneticilerinden aldıkları sosyal destek ile mobbing arasında negatif yönde düşük düzeyde ilişki olduğu, arkadaşlarından aldığı sosyal destek ve yaş kriterleri ile çatışma yönetimi stratejileri arasında ise pozitif yönde düşük düzeyde bir ilişki olduğu saptanmıştır. Mobbingin, çatışma yönetimi stratejilerini olumsuz ve anlamlı olarak yordadığı tespit edilmiştir.