The relationship betwen echocardiographic features of mitral valve and elastic properties of aortic wall and Beighton Hypermobility score in patients with mitral valve prolapse
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2002
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
The present study was designed to investigate the incidence of benign joint hypermobility syndrome (BJHMS) in mitral valve prolapse (MVP) and correlation between echocardiographic features of mitral valve and elastic properties of aortic wall and Beighton hypermobility score (BHS) in patients with MVP and BJHMS. Forty-six patients with nonrheumatic, uncomplicated and isolated mitral anterior leaflet prolapse (7 men and 39 women, mean age :26.1± 5.9) and 25 healthy subjects (3 men and 22 women, mean age 25.4 ± 4.3) were studied. Patients were divided into two groups according to their BHS (Group I, BHS ³5; 5; Group II, BHS< 5). Individuals with accompanying cardiac or systemic disease were excluded. Echocaroliographic examination was done to all of the subjects. Presence of BJHMS was evaluated according to Beighton’s criteria. The incidence of BJHMS in patients with MVP was found significantly higher than controls (45.6%, (21/46) vs. 12 %
(3/25), p<0.0001). Group I (MVP+BJHMS) had significantly increased anterior mitral leaflet thickness (AMLT, 5.7± 0.6 ve 4.1± 0.5; p<0.001,) maximal leaflet displacement (MLD, 3.8 ± 0.7 vs. 2.9± 0.5; p<0.005) and degree of mitral regurgitation (DMR,17.1 ± 7.2 ve 11.2± 4.4 ;p<0.002) than those of group II. However, index of aortic stiffness (IAOS) was found to be lower ( 17.6± 6.9 vs. 23.9± 7.6; p<0.001) and aortic distensibility (AOD) was found to be higher (0.0035± 0.007 vs. 0.0024± 0.005; p<0.001) in group I. There was significant
correlation between AMLT, MLD and DMR and BHS (r=0.57/p=0.007, r=0.55/p<0.009, r=0.51/p<0.01, respectively). In additon, AOD correlated positively with HMS (r=0.53/p<0.005), but index of aortic stifness correlated inversely with HMS (r=-0.49/p<0.007). Conclusion: The incidence of BJHMS in patients with MVP was more frequent than normal population and there was a significant correlation between severity of BJHMS (according to BHS) and echocardiographic features of mitral leaflet and elastic properties of aortic wall .
Mevcut çalışma mitral kapak prolapsusunda (MVP) benign eklem hipermobilitesi sendromu (BJHMS) sıklığı ve Beighton hipermobilite skoru (BHS) ile prolabe mitral kapağın ekokardiyografik, aort duvarının ise elastik özellikleri arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla planlanmıştır. Çalışmaya romatizmal olmayan, komplikasyonsuz ve izole mitral ön yaprakçık prolapsusuna sahip 46 hasta (7 erkek ve 39 kadın, ortalama yaşları:26.1±5.9) ve 25 sağlıklı birey (3 erkek ve 22 kadın, ortalama yaşları: 26.1±5.9) alındı. Hastalar BHS'larına göre iki gruba ayrıldılar. Birinci grup, BHS ≥ 5; 5 olan 21 hastadan, II. Grup, BHS< 5 olan 25 hastadan oluşmaktaydı. Çalışmaya katılan bireylerin hepsine transtorasik yolla ekokardiyografik inceleme yapıldı. Benign eklem hipermobilitesi sendromu varlığı Beighton kriterleri kullanılarak araştırıldı. Mitral kapak prolapsuslu hastalarda BJHMS sıklığı sağlıklı bireylere göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu (45.6%, (21/46) ve 12 % (3/25), p<0.0001). 1.grupta mitral yaprakçığın kalınlığı (MYK, 5.7± 0.6 ve 4.1± 0.5; p<0.001), maksimal çökme miktarı (MÇM, 3.8 ± 0.7 ve 2.9± 0.5; p<0.005) ve mitral yetersizliğin derecesi (MYD, 17.1 ± 7.2 ve 11.2± 4.4 :p<0.002) 2.gruba göre anlamlı ölçüde artmıştı. Diğer taraftan 1.grubta 2.gruba göre aortik stiffness indeksi (AOSI) daha düşük (17.6± 6.9 ve 23.9± 7.6; p<0.001), aortik distensibilite (AOD) ise daha yüksek bulundu (0.0035± 0.007 ve 0.0024± 0.005; p<0.001). MYK, MÇM, MYD ve AOD ile BHS arasında pozitif korelasyon (sırasıyla; r=0.57/p=0.007, r=0.55/p<0.009, r=0.51/p<0.01, r=0.53/p<0.005), fakat AOSI ile negatif bir korelasyon saptandı (r=-0.49 p<0.007). Sonuç: MVP'lu hastalarda BJHMS sağlıklı bireylere göre çok daha fazla ve BHS'na göre belirlenmiş BJHMS'nin ciddiyeti ile mitral kapağın ekokardiyografik, aort duvarının ise elastik özellikleri arasında anlamlı bir ilişki mevcuttur.Mevcut çalışma mitral kapak prolapsusunda (MVP) benign eklem hipermobilitesi sendromu (BJHMS) sıklığı ve Beighton hipermobilite skoru (BHS) ile prolabe mitral kapağın ekokardiyografik, aort duvarının ise elastik özellikleri arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla planlanmıştır. Çalışmaya romatizmal olmayan, komplikasyonsuz ve izole mitral ön yaprakçık prolapsusuna sahip 46 hasta (7 erkek ve 39 kadın, ortalama yaşları:26.1±5.9) ve 25 sağlıklı birey (3 erkek ve 22 kadın, ortalama yaşları: 26.1±5.9) alındı. Hastalar BHS'larına göre iki gruba ayrıldılar. Birinci grup, BHS ≥ 5; 5 olan 21 hastadan, II. Grup, BHS< 5 olan 25 hastadan oluşmaktaydı. Çalışmaya katılan bireylerin hepsine transtorasik yolla ekokardiyografik inceleme yapıldı. Benign eklem hipermobilitesi sendromu varlığı Beighton kriterleri kullanılarak araştırıldı. Mitral kapak prolapsuslu hastalarda BJHMS sıklığı sağlıklı bireylere göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu (45.6%, (21/46) ve 12 % (3/25), p<0.0001). 1.grupta mitral yaprakçığın kalınlığı (MYK, 5.7± 0.6 ve 4.1± 0.5; p<0.001), maksimal çökme miktarı (MÇM, 3.8 ± 0.7 ve 2.9± 0.5; p<0.005) ve mitral yetersizliğin derecesi (MYD, 17.1 ± 7.2 ve 11.2± 4.4 :p<0.002) 2.gruba göre anlamlı ölçüde artmıştı. Diğer taraftan 1.grubta 2.gruba göre aortik stiffness indeksi (AOSI) daha düşük (17.6± 6.9 ve 23.9± 7.6; p<0.001), aortik distensibilite (AOD) ise daha yüksek bulundu (0.0035± 0.007 ve 0.0024± 0.005; p<0.001). MYK, MÇM, MYD ve AOD ile BHS arasında pozitif korelasyon (sırasıyla; r=0.57/p=0.007, r=0.55/p<0.009, r=0.51/p<0.01, r=0.53/p<0.005), fakat AOSI ile negatif bir korelasyon saptandı (r=-0.49 p<0.007). Sonuç: MVP'lu hastalarda BJHMS sağlıklı bireylere göre çok daha fazla ve BHS'na göre belirlenmiş BJHMS'nin ciddiyeti ile mitral kapağın ekokardiyografik, aort duvarının ise elastik özellikleri arasında anlamlı bir ilişki mevcuttur.
Mevcut çalışma mitral kapak prolapsusunda (MVP) benign eklem hipermobilitesi sendromu (BJHMS) sıklığı ve Beighton hipermobilite skoru (BHS) ile prolabe mitral kapağın ekokardiyografik, aort duvarının ise elastik özellikleri arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla planlanmıştır. Çalışmaya romatizmal olmayan, komplikasyonsuz ve izole mitral ön yaprakçık prolapsusuna sahip 46 hasta (7 erkek ve 39 kadın, ortalama yaşları:26.1±5.9) ve 25 sağlıklı birey (3 erkek ve 22 kadın, ortalama yaşları: 26.1±5.9) alındı. Hastalar BHS'larına göre iki gruba ayrıldılar. Birinci grup, BHS ≥ 5; 5 olan 21 hastadan, II. Grup, BHS< 5 olan 25 hastadan oluşmaktaydı. Çalışmaya katılan bireylerin hepsine transtorasik yolla ekokardiyografik inceleme yapıldı. Benign eklem hipermobilitesi sendromu varlığı Beighton kriterleri kullanılarak araştırıldı. Mitral kapak prolapsuslu hastalarda BJHMS sıklığı sağlıklı bireylere göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu (45.6%, (21/46) ve 12 % (3/25), p<0.0001). 1.grupta mitral yaprakçığın kalınlığı (MYK, 5.7± 0.6 ve 4.1± 0.5; p<0.001), maksimal çökme miktarı (MÇM, 3.8 ± 0.7 ve 2.9± 0.5; p<0.005) ve mitral yetersizliğin derecesi (MYD, 17.1 ± 7.2 ve 11.2± 4.4 :p<0.002) 2.gruba göre anlamlı ölçüde artmıştı. Diğer taraftan 1.grubta 2.gruba göre aortik stiffness indeksi (AOSI) daha düşük (17.6± 6.9 ve 23.9± 7.6; p<0.001), aortik distensibilite (AOD) ise daha yüksek bulundu (0.0035± 0.007 ve 0.0024± 0.005; p<0.001). MYK, MÇM, MYD ve AOD ile BHS arasında pozitif korelasyon (sırasıyla; r=0.57/p=0.007, r=0.55/p<0.009, r=0.51/p<0.01, r=0.53/p<0.005), fakat AOSI ile negatif bir korelasyon saptandı (r=-0.49 p<0.007). Sonuç: MVP'lu hastalarda BJHMS sağlıklı bireylere göre çok daha fazla ve BHS'na göre belirlenmiş BJHMS'nin ciddiyeti ile mitral kapağın ekokardiyografik, aort duvarının ise elastik özellikleri arasında anlamlı bir ilişki mevcuttur.Mevcut çalışma mitral kapak prolapsusunda (MVP) benign eklem hipermobilitesi sendromu (BJHMS) sıklığı ve Beighton hipermobilite skoru (BHS) ile prolabe mitral kapağın ekokardiyografik, aort duvarının ise elastik özellikleri arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla planlanmıştır. Çalışmaya romatizmal olmayan, komplikasyonsuz ve izole mitral ön yaprakçık prolapsusuna sahip 46 hasta (7 erkek ve 39 kadın, ortalama yaşları:26.1±5.9) ve 25 sağlıklı birey (3 erkek ve 22 kadın, ortalama yaşları: 26.1±5.9) alındı. Hastalar BHS'larına göre iki gruba ayrıldılar. Birinci grup, BHS ≥ 5; 5 olan 21 hastadan, II. Grup, BHS< 5 olan 25 hastadan oluşmaktaydı. Çalışmaya katılan bireylerin hepsine transtorasik yolla ekokardiyografik inceleme yapıldı. Benign eklem hipermobilitesi sendromu varlığı Beighton kriterleri kullanılarak araştırıldı. Mitral kapak prolapsuslu hastalarda BJHMS sıklığı sağlıklı bireylere göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu (45.6%, (21/46) ve 12 % (3/25), p<0.0001). 1.grupta mitral yaprakçığın kalınlığı (MYK, 5.7± 0.6 ve 4.1± 0.5; p<0.001), maksimal çökme miktarı (MÇM, 3.8 ± 0.7 ve 2.9± 0.5; p<0.005) ve mitral yetersizliğin derecesi (MYD, 17.1 ± 7.2 ve 11.2± 4.4 :p<0.002) 2.gruba göre anlamlı ölçüde artmıştı. Diğer taraftan 1.grubta 2.gruba göre aortik stiffness indeksi (AOSI) daha düşük (17.6± 6.9 ve 23.9± 7.6; p<0.001), aortik distensibilite (AOD) ise daha yüksek bulundu (0.0035± 0.007 ve 0.0024± 0.005; p<0.001). MYK, MÇM, MYD ve AOD ile BHS arasında pozitif korelasyon (sırasıyla; r=0.57/p=0.007, r=0.55/p<0.009, r=0.51/p<0.01, r=0.53/p<0.005), fakat AOSI ile negatif bir korelasyon saptandı (r=-0.49 p<0.007). Sonuç: MVP'lu hastalarda BJHMS sağlıklı bireylere göre çok daha fazla ve BHS'na göre belirlenmiş BJHMS'nin ciddiyeti ile mitral kapağın ekokardiyografik, aort duvarının ise elastik özellikleri arasında anlamlı bir ilişki mevcuttur.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Mitral Valve Prolapse, Benign Joint Hypermobility Syndrome, Mitral Kapak Prolapsusu, Benign Eklem Hipermobilite Sendromu
Kaynak
Romatizma Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
17
Sayı
2
