Geleneksel Türk Sanatları Bölümü Koleksiyonu
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Güncel Gönderiler
Öğe Bolu ili Kıbrıscık ilçesi geleneksel kültüründe evlenme adetleri(2017) Balkanal, ZeynepKültürel unsurları içinde barındıran evlilik törenleri, bir topluluğu tanımada önemli bir yere sahiptir. Evlenme törenleri köy ortamında bir bayram şenliği olarak algılanır. Ulusal yapının oluşmasında birçok değer ve davranışın kazanılması yönüyle evlenme törenleri fonksiyonel etkinlik gösterir. Toplumların tarihi ve ekonomik yapıları yerleşim şekilleri, üretim şekilleri ve gelenekleri kısmen kültürleri evlenme biçimlerini belirlemektedir. Bolu İli Kıbrıscık İlçesi geleneksel kültüründe evlenme adetlerini konu alan bu araştırmada, evlilik törenlerinin öncesinde ve evlilik sürecinde, evlenecek eşi seçme, kız beğenme, kız isteme, nişan, kına gecesi, düğün ve düğün sonrasında yapılan adetler incelenmiştir. Alan araştırmamızda görüşme, soru-anket yöntemiyle kaynak kişilerle görüşülmüş ve konu hakkındaki kaynak kitaplardan yararlanılmıştır. Anadolu'daki ilk Türkmen yerleşmesi ile birlikte Kıbrıscık ilçesine de Türkmen yerleşimi başlamış ve ilçenin sosyal yaşamı, gelenek ve görenekleri ile kültür hayatı da Türkmen kültürü etrafında şekillenmiştir. Yöreye özgü evlenme adetleri günümüzde az da olsa uygulanmakta fakat çoğu unutulmuş durumdadır. Yöre halkı ile yapılan görüşmelerden elde edilen bilgiler eskiden uygulanan evlenme adetlerinin halkın günlük yaşamında kentleşmenin de etkisiyle birlikte yavaş yavaş geleneklerden uzak günümüz düğün anlayışına doğru kaydığını göstermektedir. Bu makalede Bolu İli Kıbrıscık İlçesi geleneksel kültüründe evlenme ilgili uygulamaların sonraki nesillere aktarılması ve böylece Türk kültürüne katkı sağlanması amaçlanmıştır. Evlenme geleneklerinin geçmişten günümüze nasıl değiştiğini gözlemlemek, toplum kültüründe çok önemli bir yere sahip olan evlenme uygulamalarını belgelemek gerekmektedir. Bu düşünce ile unutulmaya yüz tutmuş evlenme gelenekleri ile bir örnek oluşturduğu düşünülen Kıbrıscık yöresinde geçmişten günümüze evlenme gelenekleri makalenin konusu olmuştur. Makalede yörede yaşayan halkın verdiği bilgiler çerçevesinde evlenme adetleri sırasıyla ayrıntılı olarak aktarılmıştır. Çalışma sonunda yöre halkının görülmüştür. teknolojiye ayak uydurarak geleneklerinin değiştiği görülmüştür.Öğe Bitlis'te geleneksel ayakkabıcılık: “Harik” ve son usta Haydar Yılmaz(2018) Sökmen, Sultan; Balkanal, ZeynepEl sanatları bir toplumun yaşam tarzını ve kültürünü yansıtan ögelerdir. Bu ögelerden bir tanesi de geleneksel ayakkabıcılıktır. Ayakkabı dış çevreden ayağı koruyan aynı zamanda giyimi tamamlayan bir unsurdur. Geçmişten günümüze Anadolu’da birçok ilde ayakkabıcılık önemli bir el sanatı dalı olmuş, bazı yörelerimiz geleneksel ayakkabısıyla ünlenmiştir. Geleneksel ayakkabıcılığın Bitlis’teki adı hariktir. Bu çalışmada, Bitlis’te unutulmaya yüz tutmuş bir gelenek olan harik yapımcılığını ve günümüzdeki durumunu incelemek amaçlanmıştır. Bitlis’in yöresel ayakkabısı olarak nitelendirilen hariğin yapım aşamaları, yapımında kullanılan araç-gereçler ve günümüzdeki durumu hakkında elde edilen bilgiler fotoğraflarla desteklenerek açıklanmıştır. Tabanı kendir ipinden, üstü ise keçi kılı ya da koyunyünü ipliklerden örülerek yapılan harik, yaz aylarında ayağı serin tutması, romatizmal hastalıklara ve ayak mantarına iyi gelmesiyle tanınmaktadır. Harik, tamamen elde yapılmakta olup, bir çifti 4-5 günde tamamlanmakta ve günümüzde 300 TL.’ye satılmaktadır. Üretim aşaması zahmetli ve zaman almasından dolayı fiyatı yüksek olduğundan günümüzde pek rağbet görmemektedir. Bitlis İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü bünyesinde çalışmalarına devam eden Haydar Yılmaz Bitlis’te yaşayan son harik ustasıdır. Mesleği devam ettirecek başka bireyler bulunamaz ve yeterince destek verilmezse, harik yapımcılığı yakın bir gelecekte unutulan el sanatları arasına girmekten kurtulamayacaktır.Öğe Ankara ili Polatlı yöresi el örgüsü çoraplar(2016) Balkanal, ZeynepEl sanatları, bir milletin kültür ve kişiliğinin en canlı belgelerinden sayılır. Anadolu'da süsleme sanatları ve el sanatlarının geleneksel kültür içinde önemli bir yeri vardır. El sanatlarımız içerisinde el örücülüğü ve kalın örgüler içinde önemli bir yeri olan, aynı zamanda toplumun geleneksel özelliklerini yansıtan ürünlerden biri de çorap örücülüğüdür. Kullanılan araç gerecin kolay sağlanabilmesi, uygulanan tekniğin kolaylığı bakımından çorap örücülüğü yaygın işler arasında yer almıştır. Türk halkı söylemek isteyip de söyleyemediği duygularını, ördüğü patik ve çoraplarda şekil ve renkler ile ifade etmiştir. Anadolu'da geçmişten günümüze devam eden ve giyim kültürü içerisinde yer alan el örgüsü çoraplar yüzyıllar boyu toplumun yaşayışı zevk ve sanat anlayışı, el becerisi ile bütünleşerek önemli bir yere sahip olmuştur. Günümüzde daha çok kırsal kesimdeki kadınlarımız tarafından el örgüsü çoraplar üretilmektedir. Ancak, her geçen gün gelişimini hızla sürdüren sanayideki değişimler bu ürünlerin giderek yok olmasına neden olmaktadır. Halkın el sanatlarının önemini kavraması ve bilinçlenmesi sonucunda, köylerde sandıklarda duran çorapların birçoğu günümüzde ya özel günlerde kullanılmaya başlanmış ya da müzelerde ve koleksiyoncular tarafından sergilenir duruma gelmiştir. Çorap örücülüğü boş zamanları değerlendirir. Kişiyi dinlendirir. Aynı zamanda sayısız desenler oluşturmaya ve yaratıcılığa açık, estetik değeri fazla olan etkileyici bir el sanatıdır. Ayrıca ülkemiz genelinde olduğu gibi Polatlı yöresinde de, çorap örücülüğü, çeyize verilen önemden dolayı da bol miktarda yapılmaktadır. Çalışmada, Polatlı yöresinde bulunabilen çorap örnekleri çerçevesinde malzeme, teknik, desen, renk ve kullanım özellikleri üzerinde durulmuştur. İlçe ve birkaç köyde yaşayanlarla yapılan görüşmeler ve bulunabilen örnekler ışığında bu konudaki yöresel üsluplar ortaya konmaya çalışılmıştırÖğe Seben alaca dokumaları(2017) Sökmen, Sultan; Balkanal, ZeynepSeben yöresinde yapılan alan araştırmasında bulunabilen alaca dokumalar makale konusu olarak ele alınmıştır. Yörede el dokumacılığı çok eski yıllara dayanmaktadır. Geçmiş yıllarda günlük kullanım ve çeyiz amaçlı, özellikle alaca, kız kıvrağı ve kilim dokuma çeşitlerinin hemen hemen her evde yapıldığı Seben halkı tarafından belirtilmiştir. Yöre halkı kendilerine dokuma yapmak için evlerinin dışında avluda başka bir mekân oluşturmuşlardır. Eskiden her evde 2-3 adet dokuma tezgâhı (düzen) bulunduğu bu tezgâhların birinde kilim, heybe, çul ve çuval gibi kaba dokumalar, birinde kıvrak dedikleri iç çamaşırlık ve çarşaflık dokumalar, diğerinde ise alaca dokumalar yapıldığı kaynak kişiler tarafından belirtilmiştir. Yörede günümüzde halen dokuma ile uğraşan birkaç kişi mevcuttur. Alaca dokumalar "çulfalık" adı verilen mekikli tezgâhlarda dokunmuşlardır. Bu dokumalar "iç donluk", "dış donluk" adı altında iki şekilde üretilmiştir. İç donluk, gece yatarken sıcak tutması nedeniyle pijama amaçlı, dış donluk ise genelde yöre kadınları tarafından şalvar şeklinde gündelik olarak kullanılmaktadır. Bezayağı örgüsüyle dokunmuş olan alacaların çizgili ve kareli çeşitleri bulunmaktadır. Makalede amacımız Bolu İli Seben İlçesinde bulunabilen alaca dokuma örneklerinin teknik, desen, renk ve kompozisyon özelliklerini tanıtmaktırÖğe Web destekli dokuma kumaş tasarımı öğretiminin öğrencilerin başarılarına etkisi(2013) Balkanal, Zeynep; Sarıoğlu, HalideBu araştırmanın amacı, uygulama ağırlıklı "Dokuma Teknolojisi II" dersinin türetimci çoklu ortam öğrenme kuramına dayandırılarak, etkileşimli web destekli eğitim metodu ile öğretiminin planlanması, bu kapsamda kullanılan görsel ve işitsel unsurların öğrenci başarısına etkisinin araştırılmasıdır. Bu araştırmada son test kontrol gruplu deney deseni kullanılmıştır. Araştırma, deney grubu ve kontrol grubu olmak üzere iki öğrenci grubuyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma bulgularına göre, deney grubu ve kontrol grubu öğrencilerinin bilişsel ve psikomotor alan hedef ve hedef davranışlarına ulaşma düzeyi ve genel başarı puanları değerlendirildiğinde deney grubu öğrencilerinin başarısının az farkla önde olduğu görülmüştür. Ancak bu farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). Bu sonuca göre web destekli eğitimin geleneksel eğitim yöntemine bir alternatif olabileceği ortaya konmuştur.
