Yazar "Kumru, Asiye" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 18 / 18
  • Küçük Resim
    Öğe
    Anneden algılanan kontrolün niteliği ile ergenin psikososyal uyumu ve arkadaşlıkları arasındaki ilişkiler: Benlik değerinin aracı rolü
    (2008) Kındap, Yeliz; Sayıl, Melike; Kumru, Asiye
    Bu araştırma, annenin davranışsal ve psikolojik kontrolü ile ergenin arkadaşlıkları, psikososyal ve akademik uyumu arasındaki doğrudan ilişkileri ve benlik değerinin aracı rolünü bir model önerisiyle incelemektedir. Katılımcılar orta SED’den gelen 7-10. sınıflarda okumakta olan toplam 409 ergendir (200’ü kız, 209’ü erkek). Ergenlerin yaş ranjı 12-18 arasında olup, yaş ortalaması 14.61’dir. Araştırmada, Saldırganlık ve Olumlu Sosyal Davranış, Yalnızlık ve Sosyal Doyum, UCLA Yalnızlık, Ergenler İçin Benlik Algısı, Davranışsal Kontrol, Psikolojik Kontrol, Sapkın Arkadaş ve Olumlu Sosyal Arkadaş ölçekleri kullanılmıştır. İlişki örüntülerinin farklılaşması nedeniyle kız ve erkekler için ayrı ayrı sınanan yapısal eşitlik modelleri sonucunda hem kızlarda hem de erkeklerde davranışsal kontrolün benlik değerini arttırdığı, buna karşı psikolojik kontrolün benlik değeriyle ilişkili olmadığı, ayrıca davranışsal ve psikolojik kontrolün cinsiyete göre olumlu ve olumsuz sonuç değişkenlerle gösterdiği ilişki örüntüsünün farklılaştığı görülmüştür. Kızların, algıladığı psikolojik kontrol arttıkça hem içselleştirme hem de dışsallaştırma davranış problemleri-nin arttığı, daha fazla sapkın arkadaşlara sahip oldukları, erkeklerin ise sadece dışsallaştırma davranış problemlerinin arttığı ve daha fazla sapkın arkadaşlara sahip oldukları bulunmuştur. Algılanan davranışsal kontrol arttıkça kızlarda algılanan okul başarısının arttığı; erkeklerde de içselleştirme ve dışsallaştırma davranış problemlerinin azaldığı, sapkın arkadaşlara daha az; olumlu özellikleri olan arkadaşlara daha çok sahip oldukları görülmüştür. Araştırma bulguları, annenin uyguladığı kontrolün niteliği ve kültürel bulgular çerçevesinde tartışılmıştır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Children's Social Behaviors and Peer Interactions in Diverse Cultures
    (Cambridge Univ Press, 2006) Edwards, Carolyn Pope; de Guzman, Maria Rosario Tretasco; Brown, Jill; Kumru, Asiye
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Children’s social behaviors and peer interactions in diverse cultures
    (Cambridge University Press, 2006) Edwards, Carolyn Pope; de Guzman, Maria Rosario Tretasco; Brown, Jill; Kumru, Asiye
    Cultural socialization has long interested behavioral and social scientists, but recent advances in theory and methodology have allowed researchers to construct new and more powerful theoretical frameworks for conceptualizing the complex ways in which children interact with their environments during the course of development. Studies of childhood socialization in the classic tradition of cross-cultural research were static in their approach to analyzing underlying processes because of limitations in the theories and methods available at the time they were conducted. Many studies, for example, involved straightforward associations or comparisons of levels of parental socialization pressure (the antecedent condition) with children’s social or cognitive behavior (the consequent condition). In contrast, using new theoretical and methodological tools, researchers today can go beyond testing predictions about how differences in childhood environments may predict group differences in some kind of child characteristic and instead consider dynamic and transactional child-environment relations. For instance, current researchers have employed theoretical frameworks from social-cognitive development, Vygotskian psychology, and cultural psychology to characterize the children and their contexts in reframed ways and to highlight such themes as self-socialization and guided participation in cultural socialization. In this chapter, we address the topic of peer relations in cultural context to elaborate how classic and recent approaches to research can be brought together to construct a set of guiding principles for thinking about the cultural dimensions of children’s socialization by peers. We define peers as nonfamily children who are similar to one another in age and competence level. © Cambridge University Press 2006 and Cambridge University Press, 2009.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Çocukların bilişsel, duygusal ve olumlu sosyal gelişimlerinin boylamsal çalışması
    (2010) Kumru, Asiye; Sayil, Melike; Yağmurlu, Bilge
    -
  • Küçük Resim
    Öğe
    Ego identity status and self-monitoring behavior in adolescents
    (Sage Publications Inc, 2003) Kumru, Asiye; Thompson, Ross A.
    This research examines the association between identity status and self-monitoring behavior including age and gender differences in these variables in 476 adolescents (15 to 22 years old) in Turkey-a non-Western society characterized by traditional and modernist cultural elements. Identity was assessed with the Extended Version of the Objective Measure of Ego Identity Status, and self-monitoring was measured by the Self-Monitoring Scale. Identity and self-monitoring were significantly associated for ideological identity with identity-achieved students lowest and diffusion students highest in self-monitoring. There were no associations for interpersonal or general identity status. Consistent with research in North America, there were significant increases in identity achievement and moratorium with age and no gender differences in identity status. Males were significantly higher than females in self-monitoring, but there were no age differences. These findings are discussed in relation to the influences on identity formation in Turkey.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Examining the positive and negative developmental outcomes among Turkish adolescents with high and low trust beliefs
    (Psychology Press, 2008) Özdikmenli, Demir Gözde; Kandap, Yeliz; Sayıl, Melike; Kumru, Asiye
    [No Abstract Available]
  • Küçük Resim
    Öğe
    Liseli ergenler ve üniversiteli gençlerde benlik saygısı: Ebeveyn ve akrana bağlanma, empati ve psikolojik uyum değişkenlerinin rolü
    (2009) Bayraktar, Fatih; Sayıl, Melike; Kumru, Asiye
    Ebeveyne ve akrana güvenli bağlanmanın ergenin empatik ilgileri ve sosyal davranışsal özellikleri yoluyla benlik saygısına olan etkileri görece yeni araştırılan bir konudur. Ebeveyn ve akrana bağlanma, ve olumlu/olumsuz sosyal davranışlar ile benlik saygısı ve empati arasındaki ilişkilerden yola çıkarak Laible, Carlo, ve Roesch (2004), bir model önererek farklı etnik kökenlerden Amerikalı kız ve erkek ergenler üzerinde modeli sınamışlardır. Araştırmamızın temel amacı, bu modelde yer alan ilişkileri Türk ergen ömekleminde sınamaktır. Araştırmaya Ankara'da okuyan 438 ergen katılmıştır. Liseli ergenler 204 (104 erkek, 100 kız), üniversite örneklemi ise 234 kişidir (83 erkek, 151 kız). Araştırmada katılımcılara Benlik Algısı Ölçeği (Ergen ve Üniversite Öğrencisi formu), Kişilerarası Tepkisellik İndeksi, Ebeveyn ve Akranlara Bağlanma Ölçeği, Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlar Ölçeği, Olumlu Sosyal Davranış Yönelimi Ölçeği ve Saldırganlık Ölçeği uygulanmıştır. Yapısal Eşitlik Modeli analizleri lisede okuyan kız ve erkek ergenlere ait modellerdeki yolların oldukça benzer olduğunu ortaya koymuştur. Modellerdeki temel farklılık ise erkeklerde akrana ve ebeveyne bağlanmanın benlik saygısını doğrudan yordaması, kızlarda ise bu doğrudan ilişkinin yalnızca ebeveyne bağlanma ve benlik saygısı arasında olmasıdır. Üniversite ömekleminde ise kız ve erkeklere ait modeller farklılaşmamış, bu nedenle genel bir model oluşturulmuştur. Lisedeki ergenlerle karşılaştırıldığında bu modeldeki temel farklılık akrana ve ebeveyne bağlanma arasındaki ilişkinin ortaya çıkmasıdır. Bu bulgular orijinal çalışmanın da bulgularıyla karşılaştırılarak literatür bağlamında tartışılmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Olumlu sosyal davranışların ilişkisel, kültürel, bilişsel ve duyuşsal değişkenlerle ilişkisi
    (2004) Kumru, Asiye; Carlo, Gustavo; Edwards, Carolyn Pope
    Bu araştırmada ergenlik dönemindeki gençlerin olumlu sosyal davranışlarında yaş grubu ve cinsiyet farklılıkları ile bu davranışların anne-baba ve akran bağlılıkları, toplulukçu değerler, olumlu sosyal davranışla ilgili ahlaki muhakeme, empati ve başkalarının bakış açısını alma değişkenleri arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini, yaşları 11-21.5 (Ort. = 15.07, S = 2.50) arasında olan Ankara merkez ilindeki ilköğretim, lise ve üniversitelerden toplam 550 öğrenci (300 erkek, 250 kız) oluşturmaktadır. Bulgular ergenlerin en çok itaatkar ve en az kamusal olumlu sosyal davranış sergilediklerini göstermiştir. MANOVA bulguları, küçük yaşlardaki ergenlerin daha çok kamusal ve itaatkar büyük yaşlardaki ergenlerin ise daha çok özgeci ve gizli olumlu sosyal davranış sergilediklerini; erkeklerin daha çok kamusal, kızların ise daha çok duygusal, itaatkar ve gizli olumlu sosyal davranış gösterme eğiliminde olduklarını ortaya koymuştur. Ayrıca kamusal ve duygusal olumlu sosyal davranışlarda yaş ve cinsiyet ortak etkisi anlamlı bulunmuştur. Son olarak yapılan çoklu hiyerarşik regresyon analizleri kamusal olumlu sosyal davranışı akran bağlılığı (negatif yönde) ve toplulukçu değerlerin, duygusal olumlu sosyal davranışı anne-baba (negatif yönde) ve akran bağlılığı, toplulukçu değerler ve empatinin; özgeci olumlu davranışı toplulukçu değerler ve empatinin (ikisi de negatif yönde); itaatkar ve gizli olumlu sosyal davranışları akran bağlılığı, toplulukçu değerler, ahlaki muhakeme ve başkalarının bakış açısını almanın manidar olarak yordadığı bulunmuştur.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlar Ölçeği’nin ergen örnekleminde psikometrik açıdan incelenmesi
    (2010) Bayraktar, Fatih; Kındap, Yeliz; Kumru, Asiye; Sayıl, Melike
    Ergenlik döneminde meydana gelen sosyal ve bilişsel değişimler olumlu sosyal ve saldırgan davranışların hem kendi içlerinde hem de bu iki davranış grubu arasındaki ilişkilerin görece karmaşıklaşmasına yol açmaktadır. Olumlu sosyal davranışlar ile saldırgan davranışların ilişkisine dair iki farklı görüş dile getirilmektedir. Bunlardan ilki olumlu sosyal davranışların ve saldırgan davranışların birbirine zıt iki yapı olduğunu, diğeri ise olumlu sosyal davranışların bazı boyutlarının saldırgan davranışlarla örtüşebilir olduğunu savunmaktadır. Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlar Ölçeği (Boxer, Tisak ve Goldstein 2004) söz konusu davranışları bu tartışma bağlamında ele almış, ve özellikle amaca yönelik olumlu sosyal davranışların, diğer olumlu sosyal davranış türlerinden farklı olarak saldırgan davranışlarla ilişkili olduğunu göstermiştir. Araştırmanın amacı söz konusu ölçeğin Türkçe uyarlamasını yapmak ve ergen örnekleminde ölçeğin psikometrik özelliklerini sınamaktır. Ölçek maddeleri üzerinden yapılan açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ölçekte yer alan Tepkisel ve Amaca Yönelik Saldırgan Davranış alt boyutlarının birleştiğini; Özgeci Olumlu Sosyal Davranış, Tepkisel Olumlu Sosyal Davranış ve Amaca Yönelik Olumlu Sosyal Davranışın ise ayrıştığını göstermiştir. Amaca yönelik olumlu sosyal davranış beklendiği gibi saldırgan davranışlarla ilişkili bulunmuştur. Ölçeğin alt boyutlarının iç tutarlıkları Cronbach Alfa cinsinden .75 ile .90 arasında değişmektedir. Yapı geçerliği analizleri de kabul edilebilir sonuçlar ortaya koymuştur. Sonuç olarak araştırma bulguları, Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlar Ölçeği'nin Türkiye'de kentli ergenlerde olumlu sosyal davranışları ve saldırganlığı inceleyen çalışmalarda güvenilir biçimde kullanılabilecek bir ölçek olduğunu göstermektedir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Parental ethnotheories of child development looking beyond independence and individualism in American belief systems
    (Springer, 2006) Edwards, Carolyn Pope; Knoche, Lisa; Aukrust, Vibeke; Kumru, Asiye; Kim, Misuk
    Over the past several decades, the topic of child development in a cultural context has received a great deal of theoretical and empirical investigation. Investigators from the fields of indigenous and cultural psychology have argued that childhood is socially and historically constructed, rather than a universal process with a standard sequence of developmental stages or descriptions. As a result, many psychologists have become doubtful that any stage theory of cognitive or socialemotional development can be found to be valid for all times and places. In placing more theoretical emphasis on contextual processes, they define culture as a complex system of common symbolic action patterns (or scripts) built up through everyday human social interaction by means of which individuals create common meanings and in terms of which they organize experience. Researchers understand culture to be organized and coherent, but not homogenous or static, and realize that the complex dynamic system of culture constantly undergoes transformation as participants (adults and children) negotiate and re-negotiate meanings through social interaction. These negotiations and transactions give rise to unceasing heterogeneity and variability in how different individuals and groups of individuals interpret values and meanings.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
  • Küçük Resim
    Öğe
    Prosocial moral reasoning and prosocial behavior among Turkish and Spanish adolescents
    (Soc Personality Res Inc, 2012) Kumru, Asiye; Carlo, Gustavo; Mestre, Maria V.; Samper, Paula
    Prosocial moral reasoning and behavior of young people in early and middle adolescence were examined in relation to the association among the variable of cultural group, age, and gender. Adolescents from Valencia, Spain (673 boys, 579 girls) and Ankara, Turkey (185 boys, 145 girls) participated in this study. Results showed significant cultural group differences on both prosocial moral reasoning subscales and peer rating of prosocial behavior with Spanish adolescents scoring higher than Turkish adolescents, and in the pattern of relationships between these variables. There were also age group and gender differences on some types of prosocial moral reasoning and behaviors, but the effect sizes were small and the differences were very small. Findings suggest culture-specific patterns of prosocial behavior among the adolescents in the two samples.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Protective and risk factors of being bully and victim in a Turkish adolescent sample
    (Psychology Press, 2008) Bayraktar, Fatih; Sayıl, Melike; Kumru, Asiye
    [No Abstract Available]
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The relationships among type of perceived maternal control, psychosocial adjustment, and friendship in adolescence: The mediator role of self-esteem
    (2008) Kmdap, Yeliz; Sayil, Melike; Kumru, Asiye
    In this research maternal psychological and behavioral control and its relationships with adolescents' friendships, psychosocial and academic adjustment and the mediator role of self esteem were investigated in a proposed model. Participants were 409 adolescents (200 girls, 209 boys; Mage = 14.61, range = 12 to 18 years) from 7th to 10th grade of primary and high schools. All adolescents were coming from middle class families. Measurements were Aggressive and Prosocial Behavior Questionnaire, Self Perception Profile for Adolescents, Behavioral Control Questionnaire, Psychological Control Questionnaire, Deviant Friends Questionnaire, Prosocial Friends Questionnaire, Loneliness and Social Dissatisfaction Scale, UCLA Loneliness Scale, and perceived school success (evaluated by 5 point scale). Since preliminary analyses revealed different type of patterns for both boys and girls, structural equation models were conducted separately. Results showed that behavioral control was related with increased self-esteem, however, psychological control was not both for boys and girls. In addition, psychological and behavioral control related with other outcome behaviors in different ways according to gender. Increased psychological control related with increased internalization and externalization behavior problems and having more friends that are deviant in girls; externalization behavior problems and more friends that are deviant in boys. Perceived behavioral control was positively correlated with perceived school success in girls, and having prosocial friends in boys. Increased behavioral control was related with decreased internalization/externalization behavior problems and less deviant friends in boys. Findings were discussed in terms of type of maternal control and culture.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Self-esteem among high-school adolescents and college students: The role of parental and peer attachment, empathy and psychological adjustment variables
    (2009) Bayraktar, Fatih; Sayil, Melike; Kumru, Asiye
    The effects of parental and peer attachment on self esteem via empathic concern and social behaviors was a relatively new subject to study. Laible, Carlo and Roesch (2006) proposed a model depending on the associations between parental and peer attachment, positive/negative social behaviors, empathy, and self-esteem, and tested the model on American male and female adolescents from various ethnic origins. The main aim of the study was examining the relationships within this model in a sample of Turkish adolescents. The participants were 438 adolescents from high school (104 males, 100 females) and university samples (83 males, 151 females) in Ankara. Self-Perception Profile (Adolescent and College Student forms), Interpersonal Reactivity Index, Parental and Peer Attachment Scale, Prosocial and Aggressive Behaviors Scale, Prosocial Tendencies Measure, and Aggression Scale were administered to the participants during class periods. Structural Equation Modeling analyses revealed that the paths in the high school male and female models were quite similar. The main difference between the models was the direct effect of parental and peer attachment on self-esteem among males, and lack of the peer attachment-self esteem association among females. Moreover, empathy and aggression mediated the relation between parental attachment and self esteem in girls. The male and female models didn't differ in University sample; hence a general model was tested. When compared with the model of the high school adolescents, the main difference of this model was the association between parental and peer attachment. In addition, the mediator role of empathy and prosocial behaviors were found between peer attachment and self esteem. These results were discussed within the findings in the literature by comparing the results of the original study.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Self-perception, attachment, peer relations and parental peer management as predictors of prosocial behavior sub-types among Turkish female and male adolescents
    (Psychology Press, 2008) Bayraktar, Fatih; Kumru, Asiye; Sayıl, Melike
    [No Abstract Available]
  • Küçük Resim
    Öğe
    Socialization of boys and girls in natural contexts
    (Springer, 2003) Edwards, Carolyn Pope; Knoche, Lisa; Kumru, Asiye
    Socialization is the general process by which the members of a cultural community or society pass on their language, rules, roles, and customary ways of thinking and behaving to the next generation. Sex role socialization is one important aspect of this general process. In common language, socialization means something like “learning to function in a social setting,” as in “socialization of children in child care.” This usage implies that the young children acquire social competence through the concerted efforts of adults, who carefully train and mold them to behave appropriately (thus we also speak of “puppy socialization”). In the social sciences, however, the meaning of “socialization” is more complex and does not carry the implication that children are simply the passive recipients or objects of the socialization process.