Yazar "Kayka, Nefise" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 10 / 10
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akut miyokard infarktüs geçiren hastalarda travma sonrası stres bozukluğu belirtileri(2015) Semiz, Murat; Erdem, Fatma; Erdem, Alim; Tuman, Taha Can; Oran, Meral Demir; Kayka, Nefise; Yıldırım, OsmanAmaç: Bu çalışmanın amacı akut miyokard infarktüs (AMİ) geçiren hastalarda depresyon, anksiyete ve travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) belirtilerini araştırmaktır. Çalışmamızda ruhsal belirtilerin klinik bulgular ile ilişkisi de incelenmiştir. Yöntem : Bu çalışmaya AMİ geçirdikten bir ay sonra kardiyoloji polikliniğine kontrol amaçlı gelen 50 hasta alınmıştı r. Hastalara sosyodemografik form, Hastane Ankiyete -Depresyon (HAD) ve Travma Sonrası Stres Bozukluğu Kontrol Listesi (Sivil Sürümü) (PTSB -CL) ölçekleri doldurtulmuştur. AMİ sonrası TSSB belirtilerine yol açabilecek bedensel, fiziksel veya ruhsal olay yaşa yan hastalar çalışmaya alınmamıştır. Bulgular: Hastaların anksiyete ölçeğinin ortalama puanı 8.7±4.3 olarak bulundu. Anksiyete ölçeğinin kesme puanına göre değerlendirme yapıldığında; hastaların % 26’sının anksiyete bozukluğu olabileceği gösterildi. Depres yon ölçeğinin ortalama puanı 7.2±3.6 idi ve ölçeğin kesme puanına göre hastaların % 36’sında (n=18) depresif bozukluk olabileceği saptandı. PCL -C ölçeğinin ortalama puanı 22.1±5.1 idi. Hastaların % 24’ü PCL -C ölçeğine göre kesme puanının üzerinde bir değerdeydi ve bu hastalarda TSSB olasılığı düşünüldü. Sonuç : Bu çalışmada AMİ geçiren hastalarda yüksek oranda TSSB belirtileri saptanmıştır. Hastanede yatış süresi ve taburculuk sonrası anjina şikayetleri TSSB belirtileri ile ilişkili bulunmuştur. AMİ geçiren hastalarda depresif bulguların yanı sıra TSSB belirtilerine de dikkat edilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.Öğe Elevated neutrophil/lymphocyte ratio in patients with schizophrenia(Medicinska Naklada, 2014) Semiz, Murat; Yıldırım, Osman; Canan, Fatih; Demir, Süleyman; Hasbek, Ekrem; Tuman, Taha Can; Kayka, NefiseBackground: Inflammatory mechanisms are reported to play important roles in the pathophysiology of schizophrenia. The neutrophil-lymphocyte ratio (NLR) is a simple and easily accessible indicator of the systemic inflammatory response. Our goal was to investigate whether NLR was higher in patients with schizophrenia than in healthy comparison subjects similar in age, sex, and body mass index. Subjects and methods: In this multicenter cross-sectional study, we analyzed 156 non-obese patients with schizophrenia and 89 healthy control subjects for complete blood count. The Brief Psychiatric Rating Scale was used to determine the severity of clinical pathology. Results: The mean +/- SD NLR of patients with schizophrenia was significantly higher than that of healthy controls (2.6 +/- 1.1 vs. 1.9 +/- 0.6, respectively, p<0.001). NLR did not significantly correlate with severity and duration of schizophrenia (r=0.065. p>0.05). Conclusions: Our findings suggest that NLR levels are increased in physically healthy, non-obese, patients with schizophrenia when compared with physically and mentally healthy individuals. To our knowledge, this is the first study that demonstrated the association between NLR and schizophrenia.Öğe The Myocardial Perfusion Scintigraphy in Predicting Risk for Coronary Artery Disease in Patients with Anxiety and Depression Symptoms(2016) Çalışkan, Billur; Korkmaz, Ayşe Nurdan; Yıldırım, Osman; Tuman, Taha Can; Kayka, Nefise; Erdem, AlimIntroduction: An association between psychological factors and cardiovascular disease, has long been suspected. However, it is not clear whether chest pain is caused by emotional distress or whether coronary spasms are caused by the onset of coronary artery disease (CAD). We aimed to predict the risk for CAD in patients referred to myocardial perfusion imaging (MPI) with chest pain using depression, stress, and anxiety symptoms.Methods: The emotional status of all patients was evaluated using the Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS-A and HADS-D), the State and Trait Anxiety Inventory (STAI-1 and STAI-2), the Perceived Stress Scale (PSS), and the Anxiety Sensitivity Index-3 (ASI). Myocardial perfusion was measured using a 17-segment model and 5-point scoring system (0: normal perfusion; 4: no perfusion). Results: MPI revealed reversible perfusion defects in 24 of 141 patients and no perfusion defects in 117 patients. The STAI-2 and HADS-A and HADS-D scores were significantly higher in patients with myocardial ischemia than in those without (STAI-2: 50.8 ± 7.5 vs. 46.3 ± 7.1, respectively; p = 0.008; HADS-A: 9.5 ± 3.9 vs. 7.8 ± 3.4, respectively; p = 0.033; HADS-D: 8.7 ± 3.0 vs. 7.3 ± 3.0, respectively; p = 0.05). Unadjusted correlation analysis showed that there was statistically significant correlation between reversible perfusion defects and anxiety scores (r=0.186, p= 0.029).Conclusion: The patients with symptoms of depression and high-trait anxiety may be at higher risk of myocardial ischemia than patients without such symptoms. Thus, the emotional status of patients should be taken into consideration during clinical evaluation for CAD.Öğe Plasma omentin levels in drug-free patients with schizophrenia(Karger, 2014) Yıldırım, Osman; Canan, Fatih; Tosun, Mehrnet; Kayka, Nefise; Tuman, Taha Can; Alhan, Cafer; Alçelik, AytekinAims: We aimed to investigate plasma omentin concentrations in non-obese, drug-free patients with schizophrenia in comparison with healthy volunteers. Method:Thirty-two patients with schizophrenia and 33 control subjects were recruited. Plasma omentin levels were determined by enzyme-linked imnnunosorbent assay. Results: Plasma levels of omentin (ng/ml) were found to be markedly lower in patients with schizophrenia (median = 7.7, 25th percentile = 6.3, 75th percentile = 604.9) than in controls (median = 486, 25th percentile = 326, 75th percentile = 794.2, p <0.01). No significant difference was found between drug-free (n = 23) and drug-naive (n = 9) patients with respect to plasma omentin levels. Omentin concentrations correlated negatively with severity of illness, suggesting that patients with more severe pathology had lower fasting levels of omentin (n = 32; r = -0.387; p = 0.029). Conclusion: The present results suggest that plasma omentin levels are decreased in physically healthy, non-obese, antipsychotic-free patients with schizophrenia when compared with physically and mentally healthy individuals. To our knowledge, this is the first study that demonstrated the association between omentin and schizophrenia. 2014 S. Karger AG, BaselÖğe Psikotik belirtilerin eşlik ettiği Huntington hastalığında olanzapin kullanımı(2014) Alhan, Cafer; Tuman, Taha Can; Kayka, Nefise; Eroğlu, Tarık; Yıldırım, OsmanHuntington hastalığı otozomal dominant geçişli, nörodejeneratif bir hastalıktır. Hastalık 30-50 yaşlar arasında başlayan motor belirtiler olmak üzere, psikiyatrik belirtiler ve ilerleyici demans ile karakterizedir. Huntington hastalığında görülen psikiyatrik bozukluklar sıklıkla duygu durum ve anksiyete bozuklukları, davranış ve kişilik değişiklikleridir. Psikoz ise nisbeten nadir görülür. Bu sunumda psikotik belirtilerle seyreden bir Huntington olgusu sunulacaktır. 25 yıldır Huntington hastalığı nedeniyle takip edilen 61 yaşında erkek hasta zehirlendiğini düşünme ve yemek yemeyi reddetme şikayetleri ile başvurdu. Hastaya olanzapin 5 mg/gün tedavisi başlandı. İzlemlerde psikotik belirtileri ortadan kalktı. Huntington hastalığında ortaya çıkan psikotik belirtiler, antipsikotik tedavi ihtiyacı oluşturmaktadır. Tedavide atipik antipsikotikler tercih edilmeli ve bu olguda olduğu gibi olanzapin, psikotik belirtilerin eşlik ettiği Huntington olgularında psikozu ve istemsiz hareketleri kontrol altına almada tedavi seçeneği olarak akılda tutulmalıdır.Öğe The role of myocardial perfusion scintigraphy in predicting risk for coronary artery disease in patients with anxiety and depression semptoms; preliminary results of prospective study(Springer, 2013) Çalışkan, Billur; Yıldırım, Osman; Tuman, Taha Can; Kayka, Nefise; Erdem, AlimÖğe Serum levels of omentin are not altered in drug-naive patients with major depression : a pilot study(Medicinska Naklada, 2014) Canan, Fatih; Yıldırım, Osman; Tosun, Mehmet; Kayka, Nefise; Tuman, Taha Can; Alçelik, AytekinBackground: Decreased plasma levels of omentin, a relatively novel adipokine, are shown to be associated with metabolic abnormalities and proinflammatory states. Although other adipokines such as leptin and adiponectin have been extensively investigated in patients with major depressive disorder (MDD), no studies have evaluated omentin levels in major depression. Therefore, this study sought to test the hypothesis that drug-naive patients with MDD would have lower serum omentin levels than a healthy control group similar in age, sex, and body mass index. Subjects and methods: Thirty patients with MDD (10 men) and 30 healthy control subjects (10 men) were studied. Plasma concentration of omentin, along with other biochemical parameters, was measured after a period of fasting. The severity of depression was determined by the Beck Depression Inventory. Results: No significant difference was found between patients with MDD (723.3 +/- 233.8 ng/ml) and healthy comparison subjects (670.7 +/- 351.8 ng/ml) in mean plasma concentrations of omentin (p>0.05). There was no significant correlation between plasma omentin levels and depression severity (r=-0.147; p>0.05). Conclusions: This is the first investigation of omentin levels in patients with MDD. The hypothesis that circulating omentin levels would be different in depressed patients than in healthy controls is not supported by our data.Öğe Serum levels of omentin are not altered in drug-naive patients with major depression: A pilot study(Medicinska Naklada Zagreb, 2014) Canan, Fatih; Yildirim, Osman; Tosun, Mehmet; Kayka, Nefise; Tuman, Taha Can; Alcelik, AytekinBackground: Decreased plasma levels of omentin, a relatively novel adipokine, are shown to be associated with metabolic abnormalities and proinflammatory states. Although other adipokines such as leptin and adiponectin have been extensively investigated in patients with major depressive disorder (MDD), no studies have evaluated omentin levels in major depression. Therefore, this study sought to test the hypothesis that drug-naive patients with MDD would have lower serum omentin levels than a healthy control group similar in age, sex, and body mass index. Subjects and methods: Thirty patients with MDD (10 men) and 30 healthy control subjects (10 men) were studied. Plasma concentration of omentin, along with other biochemical parameters, was measured after a period of fasting. The severity of depression was determined by the Beck Depression Inventory. Results: No significant difference was found between patients with MDD (723.3±233.8 ng/ml) and healthy comparison subjects (670.7±351.8 ng/ml) in mean plasma concentrations of omentin (p>0.05). There was no significant correlation between plasma omentin levels and depression severity (r=-0.147; p>0.05). Conclusions: This is the first investigation of omentin levels in patients with MDD. The hypothesis that circulating omentin levels would be different in depressed patients than in healthy controls is not supported by our data. © Medicinska naklada - Zagreb, Croatia.Öğe Şizofreni tanılı hastalar ve ilk atak psikoz hastaları ile hastaların sağlıklı kardeşlerindeki CRP ve D vitamini düzeylerinin bilişsel işlevler açısından sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırılması(Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2016) Kayka, Nefise; Yıldırım, OsmanGiriş ve Amaç: Şizofreni; duygulanım, düşünce, davranış ve bilişsel bozuklukları içeren çeşitli belirti ve bulgularla seyreden kronik bir hastalıktır. Hastalığın etiyolojisine yönelik birçok hipotez mevcuttur; bu hipotezlerden son dönemde üzerinde durulan konulardan ikisi, endofenotipik özellikler ve inflamatuar süreçlerdir. Bu amaçla, şizofreni etyopatogenezinde inflamatuar süreçler araştırılmış; endofenotipik özellikler açısından hastaların birinci derece yakınları da çalışmalara dâhil edilmiştir.Hastalarda sosyal yükü arttıran, tedavide kısmen daha dirençli olan ve işlevsellikte büyük oranda düşmeye neden olan bilişsel bozuklukların da önemi vurgulanmak gerekirse bu amaçla çalışmamızda, şizofreni hastaları, onların sağlıklı kardeşleri ve sağlıklı kontrollerden oluşan gruplar çalışmamıza dâhil edilmiştir. Gruplarda, nöron büyüme, gelişme ve farklılaşmasında önemli rolü olan D vitamini ve inflamatuar faz reaktanı olan CRP düzeyleri ile nöropsikolojik testlerle ölçülen bilişsel işlevler arasındaki ilişki incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya, psikotik bozukluk tanısıyla başvuran hastalar ile şizofreni tanısı almış kardeşi bulunan bireyler ve sağlıklı kişiler dâhil edilmiştir. Hasta grubu, psikotrop ilaçları en az bir aydır kullanmayan, 18-60 yaş arasında DSM-5 tanı kriterlerine göre Şizofreni ve ya Kısa Psikotik Bozukluk tanısı koyulan 36 hastadan oluşurken, kardeş grubu şizofreni tanısı almış kardeşi olan 31 sağlıklı gönüllüden oluşmuştur. Kontrol grubu ise, herhangi tıbbi ya da psikiyatrik hastalığı olmayan 31 kişiden oluşturulmuştur. Tüm gruplara WCST, Stroop Testi, İz Sürme Testi, Rey İşitsel Sözel Öğrenme Testi ve Sayı Dizisi Testi, bu testlerin uygulama eğitimini almış araştırıcı tarafından uygulanmıştır. Yine tüm gruplarda, inflamasyon düzeyini belirlemek amacıyla, kan örneği alınarak serum CRP ve D vitamini düzeyleri ölçülmüştür. İstatistiksel analizler SSPS 22.0 paket programı ile yapılmıştır. Bulgular: Hasta grubuyla kardeş grubu ve kontrol grubu bilişsel işlevler açısından karşılaştırıldığında, hastaların psikomotor hız, bilgi işlemleme hızı, frontal sistem aracılı karmaşık dikkat, dikkati odaklayabilme, çalışma belleği, kısa süreli bellek, uzun süreli bellek ve serbest hatırlama işlevlerinde kontrol grubuna göre bozulma saptanmış olup; ayrıca hasta grubunda perseveratif eğilimin arttığı görülmüştür. Kardeş grubu bilişsel işlevler açısından, kontrollere göre geriye bozucu etki ilişkili bellekte bozukluk saptanmış olup, diğer alanlarda anlamlı bir fark bulunmamıştır. D vitamini düzeyleri açısından her üç grup arasında fark saptanmamıştır. D vitamini düzeyleri ile bilişsel işlevler açısından incelendiğinde, Stroop testi ile ortaya koyulan işlemleme hızı, veri işleme ve seçici dikkat alanlarında D vitamini düşüklüğü ile ilişkisi ortaya koyulmuştur. CRP düzeyleri ise, hasta grubunda kardeş ve kontrol grubuna göre yüksek bulunmuştur. CRP düzeyleri ile seçici dikkat, bilişsel inhibisyon becerisi, işlemleme hızı, set değişikliği yapabilme, kısa süreli ve uzun süreli bellek işlevleri arasında ilişki var olduğu saptanmıştır. Tartışma ve Sonuç: Çalışmamızda elde edilen bulgular; şizofreninin endofenotipik özellikleri ve inflamasyonla ilişkisi açısından bazı önemli farklılıkları ortaya koymuştur. CRP düzeylerindeki yükselme, hastalıktaki artmış inflamatuar süreçlerle ilişkili olabilir. Hastalarda daha fazla olmak üzere, kardeşlerde de saptanan bilişsel bozuklukların inflamatuar mekanizmalarla ilişkisinin ve endofenotipik özelliğinin ortaya koyulması için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır. Anahtar Kelimeler: Şizofreni, endofenotip, kardeş, D vitamini, CRP, inflamasyonÖğe Urticaria and angioedema associated with bupropion: Three cases(Physicians Postgraduate Press Inc., 2016) Tuman, Taha Can; Tuman, Bengü Altunay; Göksügür, Nadir; Kayka, Nefise; Yıldırım, OsmanTo the Editor: Bupropion is a norepinephrine and dopamine reuptake inhibitor that is used to treat depression and to alleviate withdrawal symptoms of smoking cessation. The most common side effects are loss of appetite, dry mouth, insomnia, headache, and constipation. In addition, although rare, severe side effects include decreased threshold of seizure, urticaria, and angioedema, which require attention.1,2 Here, 3 cases are presented of patients who developed urticaria and angioedema secondary to use of bupropion. Case report 1. Mr A, a 33-year-old man, was admitted to the emergency room due to facial swelling and generalized erupted hyperemic plaques on his body for 3 days. During the physical examination, edema was noted on both eyelids and lips, while generalized urticarial plaques were observed on his body. His personal and familial histories were unremarkable. It was noted that Mr A had been taking bupropion at a dose of 300 mg/d for 15 days to quit smoking. He was taking no other medications. Results of laboratory tests were within normal limits, and no infection was found. Bupropion was discontinued, and Mr A was started on prednisolone and pheniramine parenterally. Regression of the lesions was noted during the follow-up period, and no new lesion developed. Case report 2. Mr B, a 32-year-old man, was admitted to the emergency room due to facial swelling and generalized erupted and hyperemic plaques, which had been present for 3 days. It was noted that the patient had been admitted to the emergency medicine department due to the same complaints 3 days before, and the lesions had not improved, although he had been started on prednisolone and pheniramine. His personal history was unremarkable, excluding hemorrhoidectomy. Mr B had been taking bupropion at a dose of 150 mg/d for 10 days due to a preliminary diagnosis of major depressive disorder (DSM-IV criteria). Bupropion was discontinued, and current treatment with prednisolone and pheniramine was maintained for urticaria and angioedema. At a follow-up appointment, the lesions had regressed and the angioedema had improved. Case report 3. Ms C, a 31-year-old woman, was admitted to the emergency department due to complaints of generalized erupted plaques and periocular swelling for 4 days. Laboratory tests showed that her total immunoglobulin E level was high; no infection was noted. The patient’s personal history was unremarkable, excluding endometrial polyp excision. The medical history showed that Ms C had been taking bupropion at a dose of 300 mg/d for 3 weeks due to a preliminary diagnosis of major depressive disorder (DSM-IV criteria). Bupropion was discontinued, and Ms C was started on pheniramine and prednisolone. The lesions started to regress, and complete recovery was observed at day 5 of treatment. Etiology of urticaria and angioedema often involves infections and use of medications.3 Dermatologic side effects often occur since psychotropic drugs are more commonly used.4 Bupropion rarely leads to urticaria with angioedema, which are severe reactions.5,6 Respiratory edema and severe anaphylactic reactions may be life-threatening. Psychotropic drug use within the last 1 to 2 weeks is an important finding in the medical history. Treatment may require discontinuation of the questionable agent and initiation of steroids and antihistamines.3,4 Clinicians should assess skin reactions in detail and switch patients to another drug if necessary, and patients should be informed about dermatologic side effects of medications.
