Yazar "Kaya, Mehmet Onur" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    The effect of topical cefepime solution on outer hair cell function of rats
    (Aves, 2011) Apuhan, Tayfun; Yıldırım, Yavuz Selim; Aksoy, Fadlullah; Balıkçı, Hasan Hüseyin; Kaya, Mehmet Onur
    Objectives: The current study was designed to investigate the ototoxic effect of topical cefepime solution on the outer cell function of cochlea by measuring distortion product otoacoustic emission (DPOAE) amplitudes. Study Design: Prospective controlled animal study. Materials and methods: A 50 mg/ml cefepime solution was injected into the left middle ear space of 8 of the rats with dental needle via transtympanic route 2 times per day for 7 days (Group la), and a 1 ml %0.9 NaCl solution was injected to the right ear of the same rats 2 times per day for 7 days (Group 1b). An 80 mg/ml gentamycine solution was injected to the left middle ear space of 4 of the 12 rats of the same way (Group2a), and a 1 ml %0.9 NaCl solution was injected into the right ear of the same rats (Group 2b). DPOAE measurements were then obtained for both experimental and control ears before day 0 (baseline) and days 3, 7, and 28 after the initiation of treatment. Results: DPOEA measurements on day 0 were not significantly different between Groups 1a and 2a. DPOAE measurements during 0-28 days were not significantly different between Group 1a and Group 1b. Among groups 2a and 2b, DPOEA measurements on day 28 were significantly lower within all frequencies compared to day 0. Overall, DPOAE measurements decreased only with gentamycine (p<0,05). Conclusions: The present study demonstrates that a topical cefepime solution does not affect DPOAE amplitudes after application to the middle ear cavity of rats.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Otizmli çocuğu olan annelerde grup rehberliği programının algılanan stres düzeyine etkisi
    (Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2019) Kaya, Mehmet Onur; Yöndem, Zeynep Deniz
    Bu araştırma ile grup rehberliği programının otizmli çocuğu olan annelerin algıladıkları stres düzeyine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneysel bir çalışma olan araştırmanın katılımcıları, çocuğu otizm tanısı alan ve Rehberlik ve Araştırma Merkezi tarafından Özel Eğitim Uygulama Okulu'na yönlendirilen 30-55 yaş aralığında 76 anneden oluşmaktadır. Araştırma verilerinin toplanması amacı ile öncelikle ön test uygulaması kapsamında otizmli çocuğa sahip 76 anneye Algılanan Stres Ölçeği uygulanmıştır. Daha sonra Algılanan Stres Ölçeği'nden alınan puanların aritmetik ortalaması ve standart sapması hesaplanmış (X=21.68; ss=5.84) ve grup ortalamasının yarım standart sapma üstünde olan 32 anne belirlenmiştir. Algılanan stres puanı yüksek olan anneler ile bireysel olarak görüşülmüş, araştırma hakkında bilgilendirme yapılmış ve gönüllü olarak katılabilecek 20 anne araştırma grubu olarak belirlenmiştir. Demografik özelliklere göre eşleştirilmiş iki grup oluşturulup ve rastgele örnekleme ile deney ve kontrol grubu olarak atamaları yapılmıştır. Deney grubundaki annelere haftada bir gün, yaklaşık 90 dakika süren, 8 oturumluk 'grup rehberliği programı' uygulanmıştır. Deney ve kontrol grubunda yer alan annelere grup rehberliği programı sonunda son test ve grup rehberliği uygulaması bitiminden 2 ay sonra ise izleme testi olarak Algılanan Stres Ölçeği uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde Friedman Testi, Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi ve Mann Whitney U Testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, grup rehberliği programının otizmli çocuğu olan annelerin algıladıkları stres düzeyini azaltmada etkili olduğu ve bu etkinin izleme testi ölçümünde kalıcı olduğu bulunmuştur. Araştırma sonuçları ilgili araştırmalarla birlikte tartışılıp yorumlanmış ve öneriler sunulmuştur.