Yazar "Durukan, Yasin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Çocuklarda humerus lateral kondil kırığı tedavi sonuçları
    (2013) Işık, Cengiz; Çakıcı, Hüsamettin; Akpınar, Fuat; Şahin, Abdullah Alper; Durukan, Yasin
    Amaç: Lateral kondil kırıkları çocuklarda humerus suprako ndil kırıklarından sonra 2. sırada, humerus distal epifiz kırıkları içerisinde ise en sık görülen kırıklardır. Yanlış kaynam a ve kaynamama gibi önemli komplikasyonları olması nedeniyle özellikle ayrışması fazla olan kırıklarda açık cerrahi ve redüksiyon sonrası fiksasyon ile tedavi edilmesi bu kırıklarda ön plandadır. Çalışmamızda lateral kondil kırığı ile gelen çocuklarda uyguladığımız cerrahi ve konservatif tedavi sonuçlarımızı sunmayı amaçladık. Yöntem: : 2009 Temmuz -2012 Eylül döneminde lateral kondil kırığı tanısı ile tedavi edilen 36 hasta çalışmaya alındı. Bulgular : Hastaların 25’i (%69.4) erkek, 11’i (%30.6) kız çocuğu olup, yaş ortalamaları 5.7 (3,4 -8,1) yıl idi. Hastalar ortalama 25(6 -24ay) ay izlendi. Hiçbir hastada fonksiyon kaybı olmadı. Fakat 14 hastada lateralde spur oluştu. Açık cerrahi yapılanların tümünde spur mevcuttu. Kapalı yapıla nlardan tip II kırıklardan 5’sinde görüldü. Tip III kırık olup kapalı yapılanlarda Tip III kırık olup açık cerrahi yapılanlara göre daha küçük boyutta spur saptandı. Tip I kırıklarda spur yoktu. Hiçbir hastaya lateralde oluşan spur nedeni ile cerrahi eksizyon uygulanmadı. Cerrahi uygulanan hastalardan 1'inde(%2.7) yüzeyel pin dibi enfeksiyonu görüldü. Sonuç : Çocuk humerus lateral kondil kırıklarında 2mm’nin altındaki kırıklar hariç cerrahi tespit gerekmektedir. Çalışm aya dahil ettiğimiz olgularda lateral spurun görülmesi literatürle ben zerlik göstererek başlangıç deplasmanı ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Yine literatürle benzer olarak şupurun oluşması eklem hareketlerinde kısıtlılığa neden olmamıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The effect of astaxanthine on ischemia-reperfusion injury in a rat model
    (Elseiver, 2022) Durukan, Yasin; Bala, Mehmet Murat; Şahin, Abdullah Alper; Fırat, Tülin; Buğdaycı, Güler; Özturan, Kutay Engin
    Background: We aimed to compare biochemical and histopathological findings of astaxanthin's potential effects on oxidative stress in ischemia/reperfusion damage (I/R). Methods: Thirty-two rats were randomly divided into four groups: control group; I/R group; I/ R + treatment group; drug group. Astaxanthin was orally administered to groups C and D for 14 days. In groups B and C, the femoral artery was clamped for 2 h to form ischemia. The clamp was opened, and reperfusion was performed for 1 h. In all groups, 4 ml of blood sample through intracardiac puncture and gastrocnemius muscle tissue samples were collected. Serum and tissue samples were analyzed by measuring malondialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD), total antioxidant capacity (TAC), and total oxidative level (TOL). Necrosis, inflammation, and caspase-3 in muscle tissue collected for histopathological examination were evaluated. Results: Tissue MDA, SOD and TOL values significantly differed between groups. Serum MDA, SOD, TOL and TAC values significantly differed between groups. On necrosis examination, there was a significant difference between groups B and C. Although signs of inflammation significantly differed between groups, there was no significant difference between groups A and C and groups A and D. Although there was a significant difference in caspase-3 results between groups, there was no significant difference between groups A and C. Conclusions: The use of astaxanthin before and after surgery showed preventive or therapeutic effects against I/R damage. (C) 2021 The Japanese Orthopaedic Association. Published by Elsevier B.V. All rights reserved.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Ratlarda oluşturulan iskemi reperfüzyon modellerinde astaksantinin etkisinin biyokimyasal ve histopatolojik bulgular ile değerlendirilmesi
    (Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2017) Durukan, Yasin; Özturan, Kutay Engin
    Turnike ekstremite cerrahisinde sıklıkla kullanılmaktadır. Turnikenin avantajları, kansız bir ortam sağlaması nedeniyle cerrahiyi kolaylaştırması, kan kaybını azaltması ve ameliyat süresini kısaltmasıdır. Turnike, distalinde kalan dokuların kan akışını engellemesi ve altındaki nöromusküler yapılara olan mekanik etkisi nedeniyle fizyolojik olmayan bir uygulamadır. Yararlı etkilerinin yanında, turnike ilişkili sinir paralizileri, vasküler yaralanmalar, tromboemboli, kompartman sendromu ve ekstremite iskemi/reperfüzyon hasarı iyi tanımlanmış ve ortopedik cerrahide halen ciddi morbidite ve mortalite nedeni olarak devam etmektedir. Şimdiye kadar kas dokusunda turnikeye bağlı iskemi/reperfüzyon (İ/R) hasarını azaltmak için bir takım kimyasallar, ilaçlar ve fiziksel yöntemler denenmiştir. Antioksidan bir madde olan astaksantinin oksidatif strese karşı etkisinin birçok çalışmada araştırılmasına karşın turnike kullanımının neden olduğu oksidatif strese karşı astaksantin kullanımı ile ilgili literatürde yapılmış bir çalışmaya rastlanmamıştır. Yaptığımız bu çalışmada ratlarda turnike etkisi oluşturmak için iskemi/reperfüzyon modeli oluşturuldu. Oluşan oksidatif strese karşı astaksantinin koruyucu etkisini incelemeyi amaçladık. Çalışmamız A,B,C ve D grubu olmak üzere 4 gruptan oluştu. Her grupta 8 adet olmak üzere toplam 32 adet rat kullanıldı. A grubu kontrol grubu, B grubu iii iskemi/reperfüzyon grubu, C grubu iskemi/reperfüzyon + tedavi grubu ve D grubu ilaç grubu olarak belirlendi. Serum ve doku örnekleri, biyokimya labaratuarında malondialdehit (MDA), superoksit dismutaz (SOD), glutatyon peroksidaz (GSH-Px), total antioksidan kapasite (TAK) ve total oksidatif seviye (TOS) ölçümü yapılarak değerlendirildi. Histopatolojik çalışma için alınan kas dokusu, nekroz ve inflamasyon açısından değerlendirildi. Apoptozis açısından caspase-3 ile immunohistokimyasal değerlendirmesi yapıldı. Serum SOD değerleri için gruplar arası yapılan değerlendirmede İ/R grubu ve İ/R + tedavi grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p=0,028). Nekroz skoru açısından değerlendirildiğinde İ/R grubu İ/R + tedavi grubu arasında anlamlı fark bulunmuştur (p=0,005). İnflamasyon bulguları değerlendirildiğinde İ/R grubu ile İ/R + tedavi grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p=0,001). Apoptozis açısından caspase-3 ile değerlendirildiğinde İ/R grubu ve İ/R + tedavi grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p=0,000). İskemi/reperfüzyon hasarını önlemek için kullanılan astaksantinin iyileştirici etkisi histopatolojik olarak bütün verilerde gösterilmiştir. Astaksantinin iyileştirici etkisi biyokimyasal verilerin bazılarında gösterilmiştir. Astaksantinin turnikeye bağlı oluşabilecek komplikasyonları önlemek için kullanılabileceğini düşünmekteyiz.