Yazar "Carver, Hande" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Analysis of Antioxidant Effects of Lycopene and Caffeine in Experimentally Induced Renal Ischemia-Reperfusion Injury in Rats
    (2021) Saylan, Aslihan; Firat, Tülin; Yis, Özgür Mehmet; Dede, Gizem; Carver, Hande
    Background: The aim was to investigate the antioxidant effects of lycopene and caffeine in rats exposed to renal ischemia/reperfusion (IR) injury. Materials and Methods: Following right renal nephrectomy, 60 minutes of ischemia followed by 60 minutes of reperfusion were performed in 200-250 gram Wistar albino rats used in the study. 30 minutes before ischemia, lycopene (5 mg/kg), caffeine (50 mg/kg), lycopene (5 mg/kg) + caffeine (50 mg/kg) were adminis- tered intraperitoneally to the rats. After the experiment, 4 ml of blood and left kidney were taken from the rats. Tissue malondialdehyde (MDA), glutathione peroxidase (GSH-Px), superoxide dismutase (SOD) and se- rum creatinine activities were measured biochemically and light microscopy findings were evaluated histo- logically. Results: When MDA levels are compared; Although the MDA level of the IR+Lycopene group was lower than the IR group, no significance was observed. When IR+Lycopene and IR+Caffeine groups are compared; The MDA level of the IR+Lycopene group is higher than the IR+ Caffeine group. In the IR+Caffeine group; A sta- tistically significant increase was observed in serum creatinine compared to the IR+Lycopene+Caffeine group. Although SOD and GSH-Px were higher in the antioxidant groups compared to the IR group, no sta- tistically significant difference was observed. When compared with ischemia-reperfusion group, histopatho- logical damage was found to be significantly lower than in the other groups. It was found that Lycopene and Caffeine reduced apoptosis, tubular dilatation, tubular epithelium degeneration, glomerular shrinkage, des- quame epithelium and proteinous cast amount significantly. Conclusions: While lycopene has high antioxidant efficiency when compared with caffeine, lycopene and caffeine have protective effect against renal ischemia reperfusion injury.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Evaluation and comparison of the effects of artesunate, dexamethasone, and tacrolimus on sciatic nerve regeneration
    (W B Saunders Co-Elsevier Inc, 2019) Uzun, Tuğçenur; Toptaş, Orçun; Saylan, Aslıhan; Carver, Hande; Türkoğlu, Şule Aydın
    Purpose: To examine the effect of topical artesunate treatment on peripheral nerve regeneration and compare it with the effects of topical tacrolimus and dexamethasone on nerve regeneration. Materials and Methods: Thirty-two Wistar albino rats were used in this study. The rats were divided into 6 groups: sham, saline, petrolatum, artesunate, tacrolimus, and dexamethasone. A compression injury was generated in the right sciatic nerve in all groups except the sham group. In the sham group, the nerve was dissected but compression was not applied. In the groups in which compression was applied, the agents were absorbed through resorbable gelatin sponges applied to the injured region. At the end of 4 weeks, walking analysis, electromyographic measurements, and histopathologic examinations were conducted. Results: When the sciatic function index and electrophysiologic measurements were evaluated, artesunate, tacrolimus, and dexamethasone exhibited positive effects on nerve regeneration (P <.05); there were no significant differences among these 3 agents (P >.05). Histopathologic examination showed that artesunate decreased fibrosis scores and inflammation and increased the diameter of myelinated axons; tacrolimus decreased fibroblast scores; and dexamethasone only decreased fibrosis scores (P <.05). Immunohistochemical analysis showed that the artesunate and dexamethasone groups had more positive immunoreactivity to nerve growth factor than did the saline group (P <.05). Conclusions: Topical artesunate treatment had a positive effect on peripheral nerve regeneration. There were no relevant differences between the topical forms of dexamethasone and tacrolimus for peripheral nerve regeneration. (C) 2018 American Association of Oral and Maxillofacial Surgeons
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Ratlarda Sisplatin ile oluşturulan testis hasarında, kafeik asit fenetil ester'in (KAFE) antioksidan ve antiapoptotik etkilerinin biyokimyasal ve histolojik olarak incelenmesi
    (Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2019) Carver, Hande; Fırat, Tülin
    Sisplatin kemoterapide yaygın olarak kullanılan bir ilaçtır. Sisplatin replikasyon ve transkripsiyon gibi hayati süreçleri durdurur ve sonuçta apoptozise yol açar. Sisplatinle oluşan toksisitenin arkasındaki neden Reaktif Oksijen Türlerinin (ROS) üretimidir. ROS üretimi testis hücrelerine, özellikle de spermatozoaya zarar verir. Spermatozoanın çoklu doymamış yağ asitlerinden oluşan plazma membranının ana bileşenleri ROS'a karşı aşırı duyarlılık gösterir. Bu nedenle ROS üretimi erkek infertilitesinin önde gelen nedenidir. Son zamanlarda erkeğe bağlı infertilitede alternatif tedaviler yaygın bir araştırma alanıdır. Geçmişte yapılan araştırmalar, antioksidanların spermatozoayı ROS'dan koruduğunu, anormal spermatozoa üretimini önlediğini ve sperm kalitesini iyileştirdiğini göstermiştir. Bu çalışmada, antioksidan özelliği olan Kafeik asit fenetil ester (KAFE) 'in Sisplatin ile indüklenen testis hasarı üzerindeki koruyucu etkilerini, sperm kromatin bütünlüğünü, DNA hasarı tespiti, Kaspaz bağımlı apoptoz arasındaki ilişkileri araştırılmıştır. Çalışma 2-3 aylık Wistar albino cinsi erkek ratlarda yapıldı. Deney grupları; Kontrol, KAFE, Sisplatin, Sisplatin+KAFE grubu olmak üzere 4 grup olarak belirlendi. Deneysel toksisite oluşturmak için Sisplatin, 0.9% iztonik salin solüsyonunda çözülerek günde 1 defa, 1., 3. ve 5. günlerde 3 mg/kg i.p. olarak verildi. Tedavi grubunda KAFE, 2 ml'lik izotonik salinde çözülerek 45 gün boyunca 10 µmol/ kg i.p. olarak verildi. Ratlar 45. günde sakrifiye edildi. Histolojik olarak, Sisplatin grubuna ait testis dokularında intertübüler alanlarda konjesyon, kalınlaşma, ödem, seminifer tübül yapılarında bozukluk, vakuolizasyon, bağ dokuda ve interstisyel alanda hiyalinizasyon, germinal epitellerde düzensizlik ve lümenlerinde hücre döküntüleri mevcut iken Sisplatin + KAFE grubundaki yapısal bozukluklar ve konjesyon, Sisplatin grubuna göre minimal seviyelerde gözlendi. Apoptotik hücre sayılarında, Sisplatin+KAFE grubunda Sisplatin grubuna göre anlamlı bir azalma (p?0.05), apoptotik sperm yüzdeleri baz alınarak karşılaştırıldığında, yine Sisplatin+KAFE grubunda Sisplatin grubuna göre anlamlı bir azalma (p?0.05) olduğu görüldü. Çalışmanın sonucunda, KAFE'in Sisplatin ile oluşturulan testis toksisite hasarında koruyucu etkisi olduğu, apoptozu engellediği anlaşılmıştır.