Yazar "Bak, Tuba" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    ANALYSIS OF GENETIC DIVERSITY AMONG THE KIWIFRUIT (Actinidia spp.) GENOTYPES USING MOLECULAR MARKERS
    (2020) İkten, Hatice; Şimşek, Cansu; Yirmibeş, Büşra; Bak, Tuba; Şenyurt, Mehtap; Karadeniz, Turan
    To reveal genetic diversity and provide information to conserve valuable kiwifruit genotypes, 42 kiwifruit genotypes collected from Ordu province of Northern Turkey were analyzed using a set of 11 sequence-related amplified polymorphism (SRAP) and 7 inter-primer binding site (iPBS) retrotransposons primers. Out of 85 amplified bands, a total of 40 polymorphic bands were obtained with SRAP primers. iPBS primers produced a total of 71 bands 24 of which were polymorphic. An average 5 and 3.42 polymorphic bands were obtained for SRAP and iPBS markers respectively. The similarity coefficients were calculated, and cluster analysis was performed with (NTSYSpc 2.2). Dendrograms were constructed via UPGMA based on SRAP and iPBS markers. The dendrograms constructed using the SRAP and iPBS data exhibited two clusters. The Mantel test for comparison of the SRAP and iPBS-based similarity matrices showed moderate but significant correlation (r=0.55). Most of the genotypes showed a low range of genetic diversity and more than half of the genotypes found genetically closely related with similarity coefficient ranged from 0.90 to 1.00. The result of current study showed that there is need to increase the genetic diversity of kiwifruit using different breeding approach such as mutations, crossing and germplasm introduction.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Bazı fındık çeşitlerinde verim ile fizyolojik ve morfolojik ilişkiler
    (Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2016) Bak, Tuba; Karadeniz, Turan
    Bu çalışmada; Kara, Palaz ve Tombul fındık çeşitlerinde iki ayrı rakımda verim ile bazı fizyolojik ve morfolojik ilişkiler belirlenmeye çalışılmıştır. Kara fındık çeşitlerinde morfolojik ayrım zamanı 23 Temmuz- 21 Ağustos arasında, Palaz fındık çeşidinde 15 Temmuz - 6 Ağustos ve Tombul fındık çeşidinde ise 15 Temmuz- 06 Ağustos arasında gerçekleşmiştir. Her üç çeşitte de Protogny çiçeklenme görülmüştür. Toplam tomurcuk sayısı 121.889 adet ile 680.111 adet arasında; karanfile dönüşen tomurcuk sayısı 24.778 adet ile 298.889 adet arasında; karanfile dönüşüm oranı % 13.183 ile % 41.650 arasında; toplam çotanak sayısı 21.222 adet ile 105.000 adet; haziran dökümü kayıp oranı % 14.366 ile % 31.920; meyve dalları üzerinde tomurcuklardaki % karanfil sayıları en fazla 1. tomurcukta %25.52; yaprak alanı 34.514 ile 88.672 cm2; klorofil yoğunluğu 28.562 ile 38.748 arasında değişmiştir. Taç izdüşüm alanı, ana dal çapı, yan dal boyu ve çapına ait en yüksek değerler düşük rakımda Tombul fındık çeşidinde; sürgün sayısı ve çapı bakımından en yüksek değerler yüksek rakımda Palaz fındık çeşidinde elde edilmiştir. En fazla meyve dalı Palaz fındık çeşidinde ve en uzun meyve dalları Kara fındık çeşidinde düşük rakımda meydana gelirken en kalın meyve dalları ise aynı rakımdaki Tombul fındık çeşidinde tespit edilmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    CEVİZ TOHUMLARINDAN ÇÖĞÜR ELDESİ
    (2020) Karadeniz, Turan; Bak, Tuba; Çatmadım, Gülşah; Arslan, Muharrem
    Çalışmada, ceviz tohumları Aydın ili Köşk ilçesinde tohumdan yetişmiş ağaçlardan alınmış ve 36 adet ceviz meyvesinde meyve özellikleri belirlenmiştir. Ceviz tohumları talaş içinde katlamaya alınmış ve katlama sonrasında 110 adet ceviz tohumu köklendirme masalarına ekilerek, çimlendirilmeye alınmıştır. Çimlendirme sonucunda köklendirme masalarından çıkartılan çöğürlerin boyu, gövde çapı, kazık kök uzunluğu ve saçak kök uzunluğu, köklenme durumları belirlenmiştir. Çöğür boyları ortalama 12.31 cm, çöğür gövde çapı 4.21 mm, saçak kök uzunluğu 25.20 cm, kazık kök uzunluğu 12.11 cm olarak belirlenmiştir. Çöğürlerin %51.82’sinin köklenme durumunun az, %22.73’ünün orta ve %25.45’inin ise çok köklendikleri tespit edilmiştir. Batman şartlarında Şubat ayında katlamaya alınan, Nisan ayında çimlenmiş tohumların tavalara ekimi ile gelişmeye başlayan ceviz çöğürlerinin yaklaşık 12 ay sonra aşılamaya uygun anaç büyüklüğüne ulaştığı tespit edilmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effects of branch number on quality traits and yield properties of European hazelnut (Corylus avellana L.)
    (MDPI, 2021) Bak, Tuba; Karadeniz, Turan
    Despite being the world leader in the production of hazelnuts, Turkey's nut yield per hectare is quite behind other producer countries. The main reasons for low yield are the completion of the economic life of hazelnut orchards and the lack of pruning following the technique. Hazelnuts are being grown with the 'ocak' system in Turkey. The ocak system is a bush-like growing technique that does not contain the main trunk but consists of shoots instead. It is necessary to maintain the optimum number of shoots per ocak to increase yield and quality in this system. The effects of different branch numbers on yield and fruit quality parameters of 'Tombul' and 'Palaz' hazelnut cultivars were investigated in Ordu ecological conditions. 'Palaz' had the highest yield per ocak in 8 branches (1460.19 g), while 'Tombul' had in the 5 branched ocak (2170.47 g). 'Palaz' and 'Tombul' had the highest fruit weights in 4 and 4-6 branches, respectively. The highest oil ratio of 'Palaz' was observed in 4 branches, while 'Tombul' had the highest in 5 branches. The highest kernel ratio was determined in 6 and 5 branches in 'Palaz' and 'Tombul', respectively. The ocaks with 4 and 5 branches were mostly expressed higher values, and it is foreseen that the number of branches should not exceed 6 to reduce the competition of the branches and to obtain good quality products.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Relationships of Fruit Characteristics of Rosehips (Rosa canina L.) Grown in Bolu City Center
    (2021) Güler, Emrah; Bak, Tuba; Karadeniz, Turan; Muradoğlu, Ferhad
    Rosehip (Rosa spp.) is one of the most used non-wood forest products. It is an essential source of antioxidants and vitamin C besides having a wide range of uses in folk medicine and the marmalade industry. Therefore, for many years, researchers have made efforts to find the superior genotypes of this fruit. In previous studies, classical breeding methods were used in the evaluation of the data and more modernist approaches were given little attention. In this study, fruit characteristics and their relationships of rosehip genotypes growing in Bolu city center were determined by using more modernist analysis methods (Clustering, PCA) and correlation analysis. As a result of the study, while fruit weight was positively correlated with fruit size, it had a negative correlation with the fruit flesh ratio. In cluster analysis, genotypes were collected in two different groups, and PCA analysis supported this result. Results of the study proved that multivariate analysis has come to the fore as a highly effective method for evaluating genetic resources. Furthermore, the G-5 genotype stood out with its fruit weight and size.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Tarsus ve Karaisalı Bölgelerindeki Doğal Frenk İnciri (Opuntia ficus-indica) Popülasyonunun Ön Tanılaması
    (2023) Bak, Tuba; Güler, Emrah; Karadeniz, Turan; Oktay, Furkan Burak
    Frenk inciri (Opuntia ficus-indica), güney bölgelerimizde doğal olarak yetişen, kaktüsgiller ailesinden bir meyvedir. Bu çalışmada, Adana ilinin Bucak ve Bozcalar köyleri ve Mersin ilinin Yanıkkışla, İncirgediği, Kırıt, Cırbıklar, Taşobası, Kumdere, Çokak ve Aladağ köylerinden oluşan bölgede doğal olarak yetişen frenk inciri popülasyonu incelenmiştir. Sörvey çalışması ile iri meyveli ve nispeten az dikenli olduğu değerlendirilen genotipler çalışmaya dahil edilmiştir. Seçilen genotiplerde bazı temel meyve özellikleri çalışılmıştır. Temel bileşen ve kümeleme analizi ile ümitvar genotipler belirlenmiştir. Genotiplerde meyve ağırlıklarının 67.40-138.00g, yenilebilir meyve ağırlıklarının 25.70-82.77g ve SÇKM değerlerinin %9.10-13.23 arasında olduğu tespit edilmiştir. Kümeleme analizi sonucunda beş genotip ümitvar olarak öne çıkmıştır. Çalışma sonuçları Adana-Mersin il sınırındaki köylerde yetişen frenk inciri genotiplerinin meyve boyutları bakımından düşük varyasyon gösterirken, özellikle yenilebilir meyve ağırlığı bakımından yüksek varyasona sahip olduğu ve bu özelliğin sonraki çalışmalarda bir ayıraç olarak kullanılabileceğini göstermiştir.