Yazar "Akcan, Yusuf" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 17 / 17
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The comparison of dexmedetomidine and midazolam used for sedation of patients during upper endoscopy: A prospective, randomized study(Hindawi Ltd, 2007) Demiraran, Yavuz; Korkut, Esin; Tamer, Ali; Yorulmaz, İlknur; Kocaman, Buket; Sezen, Gülbin; Akcan, YusufThe aim of the present prospective, randomized study was to investigate and compare the safety and efficacy of dexmedetomidine versus midazolam in providing sedation for gastroscopy. A total of 50 adult patients (25 patients receiving dexmedetomidine and 25 patients receiving midazolam), 18 to 60 years of age, and rated I and II on the American Society of Anesthesiologists physical status classification system were included. A brief questionnaire was used to collect demographic data; patients were asked to rate anxiety, satisfaction wit care to data and expected discomfort on a visual analogue scale. The following parameters were measured continuously and recorded every minute; heart rate, mean arterial pressure, hemoglobin oxygen saturation and respiratory rate. The two groups were similar with regard to age, body mass index, sex, education, duration of endoscopy, and ethanol or tobacco use. After the procedure, full recovery time, mean arterial pressure, heart rate, respiratory rate and hemoglobin oxygen saturation levels were similar in both groups. Both groups also had low levels of perceived procedural gagging, discomfort and anxiety scores (P > 0.05), and high satisfaction levels (90.1+/-3.0 for dexmedetomidine versus 84.9+/-4.5 for midazolam; P>0.05). Retching and endoscopist satisfaction were significantly different in patient receiving dexmedetomidine versus those receiving midazolam (88.8+/-6.5 versus 73.5+/-16.4, P<0.05; and 20.6+/-4.4 versus 45.2+/-6.0; P<0.001). In the midazolam group, the number of patients who had adverse effects was higher than the dexmedetomidine group (P<0.05). As a result, dexmedetomidine performed as effectively and safely as midazolam when used as a sedative in upper gastroscopy; it was superior to midazolam with regard to retching, rate of side effects and endoscopist satisfaction. It was concluded that dexmedetomidine may be a good alternative to midazolam to sedate patients for upper endoscopy.Öğe Daha önce mide cerrahisi uygulanmış hastalarda endoskopik, patolojik ve cerrahi bulgular(2003) Pehlivan, Mevlüt; Kıvrak, Mine; Gürleyik, Emin Sami; Özaydın, İsmet; Akcan, YusufAmaç: Üst gastrointestinal endoskopik inceleme yapılan olgulardan herhangi bir nedenle daha önce mideye cerrahi girişim uygulanmış olanlar demografik özellikleri, endoskopi ve patoloji bulguları ile özellikle yeniden cerrahi tedavi gerektiren olgular olmak üzere uygulanan tedaviler retrospektif olarak incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Ocak 1998 ile Aralık 2002 yılları arasında Düzce Tıp Fakültesi Genel Cerrahi ve Gastroenteroloji endoskopi ünitelerinde üst gastrointestinal endoskopik inceleme yapılan olgulardan herhangi bir nedenle daha önce mideye cerrahi girişim uygulanmış olan 51 olgu incelenmiştir. Bulgular: Bu grup hastalar çoğunlukla orta-ileri yaşta (ortalama 63 yaş) olup olguların %74.5'i (38) erkekti. Bu olgularda en sık saptanan patolojik bulgular sırasıyla post gastrektomi gastriti 24 (%47), kronik Helikobakter Pilori gastriti 10 (%19.6), alkalen reflü gastrit 6 (%11.7), malignite 5 (%9.8) olarak belirlendi. Bu olguların 8'inde; malignite (4 olgu), alkalen reflü gastrit (3 olgu), gasrokolik fistül (1 olgu) nedeniyle yeniden gastrik cerrahi uygulandı. Sonuç: Peptik ülserin medikal tedavisinde sağlanan gelişme peptik ülser cerrahisini bu hastalığın komplikasyonlarının cerrahisi şeklinde sınırlandırmış bulunmaktadır. Ancak özellikle yaşlı hasta grubunda geçirilmiş mide cerrahisi sonrası rastlanan problemler cerrahiyi yakından ilgilendirmeye devam etmektedir.Öğe Effect of verapamil sustained-release on the sympathetic nervous system response to isometric stress in patients with essential hypertension: a pilot study in Turkish patients(Excerpta Medica Inc, 2001) Bicik, Zerrin; Akcan, Yusuf; Uğur, BetülBackground: Stress and sympathetic nervous system activation play a major role in the pathogenesis of essential hypertension. Recent data suggest that the calcium channel blocker verapamil, in addition to its antihypertensive effects, can alter the level of norepinephrine released during stress. Objective: The purpose of this study was to examine the effects of verapamil sustained-release (SR) on the sympathetic nervous system response to stress in patients with essential hypertension. Methods: Patients with essential hypertension (diastolic blood pressure >90 mm Hg and systolic blood pressure >140 mm Hg) whose blood pressure was inadequately controlled or uncontrolled were enrolled in the study. Secondary hypertension was ruled out by routine biochemical, endocrine, and radiologic tests. After a 15-day washout period during which all previous antihypertensive medication was discontinued, blood pressure, heart rate, and serum norepinephrine levels were measured at rest and in response to stress (ie, isometric exercise). Patients began treatment with verapamil SR at dosages recommended in the Sixth Report of the Joint National Committee for the Prevention, Diagnosis, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure (240 mg/d for stage I hypertension and 480 mg/d for stage II and stage III hypertension). After 4 weeks of treatment, blood pressure, heart rate, and norepinephrine levels were measured again at rest and in response to stress. Results: Thirteen patients (9 women and 4 men) were enrolled; 9 patients completed the study. Three patients were lost to follow-up and 1 was noncompliant. Verapamil SR significantly lowered norepinephrine levels both at rest and in response to stress (P<0.01), and reduced the increase in norepinephrine levels after isometric exercise. Conclusion: These results suggest that in this small sample of Turkish patients, verapamil SR significantly diminished the sympathetic nervous system response to stress by decreasing norepinephrine levels. This property may make verapamil SR especially useful when there is a need for decreased sympathetic activity (and thereby, a reduction in oxygen consumption) as well as other antihypertensive effects, such as in patients with coronary heart disease.Öğe The evaluation of the role of mycobacterium Tuberculosis in the etiopathogenesis of Familial Mediterranean Fever(1999) Akcan, Yusuf; Tuncer, Serdar; Ünal, Serhat; Sökmensüer, Cenk; Haznedaroğlu, Celalettin İbrahim; Arslan, SerapTuberculosis (TB) and familial Mediterranean fever (FMF) are two common diseases in our region, Turkey. Both share some properties in common such that both cause AA type amyloidosis and have association with some immunological abnormalities. Upon incidentally observing M. tuberculosis in bone marrow biopsies of three patients with FMF in a previous study, we intended to elucidate this association prospectively. In this preliminary study, we examined 10 FMF patients, 5 male and 5 female, with a median duration of 17 years disease activity. All were under colchicine therapy. They had no sign of renal involvement. The bone marrow biopsies of these patients were examined for the presence of M. tuberculosis by polymerase chain reaction, BACTEC cul¬ture and pathological stains. Pathological examination was performed for the existence of granuloma and amyloid deposition by hematoxilen-eosine, crystal violet and Congo red stains. Negative results were obtained in all specimens examined with all these mentioned methods. The patients had a positive family history of 60% for tuberculosis and in 80% of them with positive tuberculin skin test. We concluded that although there seemed to be a kind of association between both diseases, this relationship is not via the direct existence of bacteria itself. Considering high family history and skin test positivity, one should look for the presence of autoimmune mechanisms under this suspicious relationship between tuberculosis and FMF. Additionally, this became the first study examined the state of amyloidosis in the bone marrow at an earlier stage of FMF without overt renal findings.Öğe Gastric pseudolipomatosis, usual or unusual? Re-evaluation of 909 endoscopic gastric biopsies(Baishideng Publishing Group Inc, 2003) Alper, Murat; Akcan, Yusuf; Belenli, Olcay K.; Çukur, Selma; Aksoy, Kamuran A.; Suna, MazlumeMicrovesicular pneumatosis intestinalis, also called "pseudolipomatosis" for resembling fatty infiltration, is characterized by the presence of small gas voids in the gastrointestinal wall, especially in mucosa. These voids are not lined with epithelia. There are few reported cases about colon, duodenum and skin. Because there is only one case report about pseudolipomatosis in the stomach, we re-evaluated 909 endoscopic biopsies taken from gastric corpus to check the presence of pseudolipomatosis. We determined pseudolipomatosis foci in 3 percent (n=27) of biopsies. In two cases there were pseudolipomatosis foci in endoscopic biopsies having otherwise normal histologic findings, while there were pseudolipomatosis foci in endoscopic biopsies of 25 patients with gastritis. H pylori was found in 85 % of biopsies having pseudolipomatosis foci. In this study, we presented some histopathologic characteristics of pseudolipomatosis seen in gastric mucosa.Öğe Gastrik bezoar bir meslek hastalığı olabilir mi? Olgu sunumu ve endoskopik tedavi(1998) Akcan, Yusuf; Yağmurdur, Mahmut Can; Gökduman, Süleyman; Özdemir, Arif; Bayraktar, YusufYazıda ilginç bir işi olan hastada bezoar gelişimini sunmaktayız. Bir veterinerin yanında çalışan hasta işleri arasında deney hayvanlarını da traş etmektedir. Ayrıca hastanın anemnezinde sekiz y ıl önce peptik ulkus kanaması nedeni ile piloroplasti ve bilateral vagotomi operasyonu geçirdiği öğrenildi. Hastanın bu başvurusunda yemeklerden sonra oluşan bulantı ve kusma şikayeti vardı. Bezoar varlığı ilk önce düz karın grafisinde şüphelenildi ardından endoskopi ile doğrulandı. Daha sonra snare ve biyopsi forcepsi yardımı ile mekanik olarak küçük parçalara ayrılan bezoar, bir overtüpün de yardımı ile birden fazla giriş çıkışlarla dışarı alındı. Çıkarılan materyallerde küçük kıl parçaları görülmesi yaptığı işin de bu oluşumda etken olduğunu göstermektedir.Öğe Hair repigmentation in a hepatitis c patient treated with interferon and ribavirin(Karger, 2005) Kavak, Ayşe; Akcan, Yusuf; Korkmaz, UğurDrug-induced changes of hair pigmentation are well known. Here, we present a case of repigmentation of hair which developed during interferon 2a (IFN- 2a) and ribavirin treatment of hepatitis C. The most frequently encountered change in hair color related to IFNs is hypopigmentation [1–3]. We discuss this paradoxical situation of hyperpigmentation which has not been reported previously.Öğe Helicobacter pylori seropositivity in patients with hyperemesis gravidarum(Elsevier Sci Ireland Ltd, 1999) Koçak, İdris; Akcan, Yusuf; Üstün, Cazip; Demirel, Cem; Cengiz, L.; Yanık, Filiz F.Objective: The aim of this study was to analyze the hypothesis that there was an association between hyperemesis gravidarum (HG) and Helicobacter pylori (HP) infection. Methods: The Study group consisted of 95 pregnant women with HG and 116 asymptomatic pregnant women who were admitted to our hospital between January 1997 and October 1998. Specific serum immunoglobulin G for HP was assayed-in the sera of the study group after informed consent was obtained. Chi-square and Student's t-test were used accordingly for statistical analysis of the data. Results: Serologically positive HP infection was detected in 87 of the 95 patients with HG (91.5%) whereas 52 of the 116 asymptomatic gravidas (44.8%) serving as the control group had positive antibody concentrations against HP. The ratio of HP positivity in pregnant women with HG was significantly higher than asymptomatic pregnant women (P < 0.001). The mean index percentages of IgG titers were 73.8 +/- 9.7% in the hyperemesis gravidarum and 25.8 +/- 5.6% control group (P < 0.01). Conclusion: HP infection seemed to be significantly associated with hyperemesis gravidarum in our pregnant patient population with hyperemesis gravidarum.Öğe Large pedinculated antral hyperplastic gastric polyp traversed the bulbus causing outlet obstruction and iron deficiency anemia: endoscopic removal(W J G Press, 2003) Alper, Murat; Akcan, Yusuf; Belenli, OlcayWe present here a large (3 cm) hyperplastic gastric polyp prolapsed into duodenum and caused outlet obstruction and iron deficiency anemia in 60 years old male patient. Endoscopic removal was performed successfully.Öğe Latent fatality due to hydatid cyst rupture after a severe cough episode(2005) Erdoğmuş, Beşir; Yazıcı, Burhan; Akcan, Yusuf; Özdere, Betül Aycan; Korkmaz, Uygur; Alçelik, AytekinHydatid disease is a parasitic disease caused by Ecinococcus granulosus characterised by cyst formation in various organs. The infestation mostly involves the liver. Hydatid cysts of the liver can rupture either spontaneously or due to trauma. Incidence of rupture is about 3-17% of all cases with hydatid disease. Unless treated surgically, rupture can result in death. Here, we present a case of hydatid cyst ruptured after a severe cough episode and disseminated first to the subcapsular area, then to the peritoneal space. Probably due to a decrease in parenchymal pressure in the liver after decompressive effect of rupture, the patient felt an improvement in abdominal pain, refused operation, and left the hospital on his own responsibility. This unfortunate relief resulted in a delay of 55 hours in management. The leakage of liquid materials into peritoneal space resulted in a severe inflammatory reaction and eventually death of the patient. The patient died of a late peritonitis rather than anaphylaxis, which is the most common reason for death in such patients. As a conclusion, physicians should be aware of a temporary relief in abdominal pain after cyst rupture that may cause a delay in management and in turn loss of patient due to peritonitis. © 2005 Tohoku University Medical Press.Öğe The modes of transmission of hepatitis B virus in Turkey; the impact of status of liver disease on transmission(1999) Akcan, Yusuf; Sivri, BülentAraştırma, HBV'nin aile içi geçişini incelemek için, kesitsel bir çalışma olarak düzenlendi. Ayrıca, indeks vakalarda karaciğerin hastalık durumunun bu geçişe etkisi incelendi. Çalışmaya 180 indeks vaka (122 erkek ve 58 kadın, yaş ortalamaları 36.8 ± 10.6 yıl) ve onların 380 yakını ile kontrol grubu olarak da 100 sağlıklı birey (48 erkek ve 52 kadın, yaş ortalamaları 41.4±18.6 yıl) alındı. Katılanlarda HBV için serolojik belirteçler bakıldı. Biyokimyasal testler, ultrasonografi ve gerektiğinde karaciğer biyopsileri yapıldı. Eşlerde HBs Ag pozitifliği %5, kardeşlerde %41, çocuklarda %18, sağlıklı taşıyıcı yakınlarında %17 ve kronik hepatitli (KH) hasta yakınlarında %19 olarak bulunurken kontrol grubunda bu oran %7 idi. Taşıyıcı ve KH'li hasta yakınlarındaki HBV pozitifliği kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0.05). KH'li hasta ve taşıyıcı yakınlarından HBV pozitif saptananlar karşılaştırıldığında ilk gruptakiler arasında daha fazla hepatitli olguya rastlandı (sırasıyla %62.5 ve %29) (p<0.05). Genel olarak, HBs Ag taşıyıcılığı ikinci dekad sonuna kadar %14 gibi sabit bir seviyeye ulaşmakta idi. Çalışma sonucuna göre, kardeşler arası bulaş (%41) gözönüne alındığında, horizontal yol HBV için Türkiye'de en önemli bulaş yoludur. Horizontal olarak HBV bulaşında kardeşler ve erkek çocuklar en yüksek riski taşımaktadır. Bu nedenle, tüm toplum aşılaması gerçekleştirilemiyorsa, yirmi yaş altındakiler ve indeks vakaların kardeşleri öncelikli olarak aşılanmalıdır.Öğe The modes of Transmission of Hepatitis B virusin Turkey; the impact of status of liver diseaseon transmission(1999) Akcan, Yusuf; Sivri, BülentAraştırma, HBV'nin aile içi geçişini incelemek için, kesitsel bir çalışma olarak düzenlendi. Ayrıca, indeks vakalarda karaciğerin hastalık durumunun bu geçişe etkisi incelendi. Çalışmaya 180 indeks vaka (122 erkek ve 58 kadın, yaş ortalamaları 36.8 ± 10.6 yıl) ve onların 380 yakını ile kontrol grubu olarak da 100 sağlıklı birey (48 erkek ve 52 kadın, yaş ortalamaları 41.4±18.6 yıl) alındı. Katılanlarda HBV için serolojik belirteçler bakıldı. Biyokimyasal testler, ultrasonografi ve gerektiğinde karaciğer biyopsileri yapıldı. Eşlerde HBs Ag pozitifliği %5, kardeşlerde %41, çocuklarda %18, sağlıklı taşıyıcı yakınlarında %17 ve kronik hepatitli (KH) hasta yakınlarında %19 olarak bulunurken kontrol grubunda bu oran %7 idi. Taşıyıcı ve KH'li hasta yakınlarındaki HBV pozitifliği kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0.05). KH'li hasta ve taşıyıcı yakınlarından HBV pozitif saptananlar karşılaştırıldığında ilk gruptakiler arasında daha fazla hepatitli olguya rastlandı (sırasıyla %62.5 ve %29) (p<0.05). Genel olarak, HBs Ag taşıyıcılığı ikinci dekad sonuna kadar %14 gibi sabit bir seviyeye ulaşmakta idi. Çalışma sonucuna göre, kardeşler arası bulaş (%41) gözönüne alındığında, horizontal yol HBV için Türkiye'de en önemli bulaş yoludur. Horizontal olarak HBV bulaşında kardeşler ve erkek çocuklar en yüksek riski taşımaktadır. Bu nedenle, tüm toplum aşılaması gerçekleştirilemiyorsa, yirmi yaş altındakiler ve indeks vakaların kardeşleri öncelikli olarak aşılanmalıdır.Öğe The prevalence of helicobacter pylori in 711 dyspeptic patients: The correlation of h. pylori and endoscopic findings(1999) Akcan, Yusuf; Özaslan, Ersan; Soylu, Ali Rıza; Arslan, SerapHelikobakter pilori'nin peptik ülser hastalığı, tip B gastrit, non ülser dispepsi, gastrik karsinom ve MALT lenfoma ile bağıntılı olduğu kabul edilmektedir. Bu çalışmada dispeptik yakınmalarla başvuran hastalarda Helikobakter pilori prevalansı ve bu organizmanın değişik endoskopik bulgularla korelasyonu araştırılmıştır. Organizmanın tespiti CLO testi ile yapılmıştır. Endoskopi yapılan 711 hasta çalışmaya katılmıştır. Tümü göze alındığında Helikobakter pilori prevalansı %65.8 olarak bulunmuştur. Bu sayı 45 yaş üzerinde zirve yapmaktadır. Çoğu literatüre ters olarak bizim çalışmamızda kadın erkek arasında fark saptamadık. Peptik ülser hastaları (%81) ve non ülser dispepsi (%56) hastaları karşılaştırıldığında mikroorganizma peptik ülserli grupta anlamlı şekilde daha yüksek bulunmuştur. Dikkate değer bir nokta da ülkemizde gastrite sebep olma etmenleri arasında helikobakter pilori dışı nedenler hala önemli bir kısmı teşkil etmektedir.Öğe Pterjiumlu olgularda gözyaşı fonksiyonlarının değerlendirilmesi(2000) Tunç, Murat; Komar, Şerif; Aktan, Gülderen; Akcan, YusufAmaç: Pterjium olgularında gözyaşı fonksiyon bozukluklarını belirlemek. Yöntem: Kliniğimize başvuran 24 hastanın 33 pterjiumlu gözü Schirmer I testi, korneal film yıkılma zamanı (KFYZ) ve gözyaşı menisküs yüksekliği açısından değerlendirilmiş, tek taraflı olgularda diğer gözler ile ve yaş ve cinsiyet yönlerinden uygunluk gösteren 20 kişinin 40 gözü ile ayrı ayrı karşılaştırılmıştır. Varyans analizi ve parametrik testlerle sonuçlar yorumlanmıştır. Sonuçlar: Yaş, cinsiyet ve sistemik durum açısından gruplar arası fark saptanmadı (p=0.24). Ortalama Schirmer I testi pterjiumlu olgularda 10.3±1.8 mm (Ort±SEM) kontrol grubunda ise 18.7±3.1 mm olarak bulundu. (p=0.01) Ortalama KFYZ pterjiumlu olgularda 9.1±1.5 sn (Ort±SEM) kontrol grubunda 10.0±1.3 sn olarak bulundu. (p=0.48) Olguların ve kontrol grubunun %90'ında gözyaşı menisküs yüksekliği 0.1 mm'nin üzerindeydi (p=0.95). Yorum: Pterjiumlu olgularda Schirmer I testinde gözlenen bozukluk, bu olgularda normal populasyona göre total gözyaşı sekresyonunda bir azalma olduğunu düşündürmektedir.Öğe Safe lives biopsy in a patient with chronic hepatitis C under continuous ambulatory peritoneal dialysis treatment [9](2005) Bicik, Zerrin; Akcan, Yusuf; Korkut, Esin; Korkmaz, Uğur; Sertbaş, Yaşar; Çalışkan, ŞerifeShaanxi Province Diagnosis and Treatment Center of Kawasaki Disease/Children's Hospital of Shaanxi Provincial People's Hospital; Children's Hospital of Shanghai Jiao Tong University; Beijing Children's Hospital of Capital Medical University; Shengjing Hospital of China Medical University; Affiliated Hospital of Yan'an University; Expert Committee of Advanced Training for Pediatrician, China Maternal and Children's Health Association; General Pediatric Group of Pediatrician Branch of Chinese Medical Doctor Association; Shanghai Cooperation Organization Hospital Cooperation Alliance; Pediatric International Exchange and Cooperation Center; Editorial Board of Chinese Journal of Contemporary Pediatrics.Öğe Stronger myelosuppression during interferon treatment in the Black Sea Region: Is it a latent effect of Chernobyl nuclear accident?(1999) Akcan, Yusuf; Sünbül, Mustafa; Eroğlu, Cafer; Leblebicioğlu, Hakan; Arslan, SerapKemik iliği yüksek çoğalma kapasitesine sahip bir organdır. İnfeksiyon, radyasyon ve ilaçlar bu fonksiyonu olumsuz yönde etkileyebilirler. Karadeniz kıyısında yaşamakta olan bazı kronik hepatitli hastalarımızda interferon tedavisinde kemik iliği baskılanmasını daha fazla yaşadığımızı fark ettik. Bunun üzerine orta Anadolu ve Karadeniz kıyısında yaşayan hastaların tedavileri sırasında interferona olan kemik iliği yanıtlarını karşılaştırmayı amaçladık. Karadenizli 22 hasta ve Anadoludan 24 hasta çalışmada yer aldı. Her iki bölgeden otuzar sağlıklı birey kontrol olarak kabul edildi. Sonuçta, Karadeniz kıyısında yaşayan hastalarda hem tedavi öncesi, hem de sonrası anlamlı şekilde daha düşük lökosit sayıları tesbit ettik. Ayrıca bu hastalarda tedavi sırasında ciddi myelosupresyona anlamlı bir yatkınlık fark edildi. Öyleki bu grupta daha sık ilaç kesilmesi gerekli oldu. Bu bulgu, Karadeniz'in Çernobil'e yakın olmasına ve radyasyonun geç etkilerine maruz kalınmasına bağlanabilir.Öğe Two successive pregnancies after ursodeoxycholic acid therapy in a previously infertile woman with antimitochondrial antibody-negative primary biliary cirrhosis(Elsevier Inc., 2005) Korkut, Esin; Kısacık, Bünyamin; Akcan, Yusuf; Belenli, Olcay; Bicik, Zerrin; Yücel, OǧuzObjective: To describe the benefit of ursodeoxycholic acid (UDCA) for the initiation and completion of a successful pregnancy in a previously infertile woman with primary biliary cirrhosis. Design: Case report. Setting: A university hospital with relevant departments. Patient(s): A 29-year-old woman with primary biliary cirrhosis and failure to conceive for 6 years. Intervention(s): Establishment of diagnosis with a liver biopsy, pretreatment of patient with UDCA before conception, and continuation of UDCA after first trimester until term. UDCA was used in the second pregnancy again after the first trimester. Main Outcome Measure(s): Achievement of a safe conception and full-term pregnancy. Result(s): Two consecutive successful pregnancies, a healthy 3,250-g male infant and a healthy 3,000-g female infant. The second conception occurred in a period without the use of UDCA, implicating a latent beneficial effect of either UDCA orthe previous pregnancy via some possible immune mechanism. Conclusion(s): Ursodeoxycholic acid could help achieve conception in infertile women with primary biliary cirrhosis. The use of UDCA after the first trimester is shown to be safe in two consecutive pregnancies. Although it cannot be conclusive, the unintentional use of UDCA in the first 20 days after conception did not result in any teratogenicity in the first child. © 2005 by American Society for Reproductive Medicine.
