Yazar "Önen, Abdurrahman" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Çocuklarda hidatik hastalık: 49 olgunun analizi(2006) Öztürk, Hülya; Öztürk, Hayrettin; Otçu, Selçuk; Önen, Abdurrahman; Duran, HatunAmaç: Çalışmadaki amacımız hidatik hastalık tanısı koyulan ve tedavisi yapılan olgularımızın tanı ve tedavi özelliklerini belirlemek, morbidite ve mortalite açısından değerlendirmektir. Yöntem: Kliniğimizde Echinococcus granulosus'e bağlı hidatik hastalık tanısı konulan ve tedavisi yapılan 49 hasta değerlendirildi. Hastalar yaş, cinsiyet, semptomların başlamasından sonraki geçen süre, semptom ve bulgular, tanı metodları, kistin lokalizasyonu, çapı, sayısı, tedavi yöntemleri, mortalite, morbidite ve nüks açısından değerlendirildi. Tanı ultrasonografi, tomografi, Casoni ve Weinberg testleri ile konuldu. Ameliyat sonrası dönemde 27 hastaya Albendezol tedavisi verildi. Bulgular: Hastaların 24'ü erkek, 25'i kız ve yaş ortalaması 10.5 yıl idi. En sık başvuru şikayeti karında ağrı idi. Kist 27 olguyla (%67) en sık karaciğerde lokalizeydi. Kistler açık cerrahi ve perkütan yolla tedavi edildi. Hastaların 47'sinde (%96) kistektomi, kapitonaj ve drenaj uygulandı. Perkütan tedavi 2 (%4) hastada uygulandı. Ameliyat sonrası ölen hastamız olmadı. Ortalama 24 aylık (8-60 ay) takip sürecinde %4 oranında nüks gelişti. Sonuç: Sonuç olarak çocuklarda cerrahi girişimle kist hidatiklerinin tedavisi başarılı olmaktadır. Ayrıca, hidatik hastalık bölgemizde yaygın olarak devam etmektedir.Öğe Çocuklarda konjenital musküler tortikollis: Geç başvuran 12 olgunun analizi(2008) Öztürk, Hayrettin; Okur, Mehmet Hanifi; Öztürk, Hülya; Çiğdem, Murat Kemal; Duran, Hatun; Önen, Abdurrahman; Dokucu, Ali İhsanAmaç: Bu çalışmadaki amacımız geç başvuran konjenital musküler tortikollis (KMT)’li hastalarımızın klinik, tanı ve tedavi özelliklerini analiz etmek ve literatür ile karşılaştırmaktır. Yöntem: Retrospektif olarak hastalarımız yaş, cinsiyet, klinik bulgular, yüzde ikincil biçim değişiklikleri, şişliğin yerleşimi, tanı yöntemleri, ek anomaliler, cerrahi girişimde karşılaşılan bulgular, sağaltım amacıyla uygulanan cerrahi girişimler açısından değerlendirildi. Bulgular: Hastalarımızın (5 erkek, 7 kız) yaş ortalaması 6,7 (1,5-12 yaş) yıl idi. Lezyonların çoğunluğu solda (%58) görüldü. Olgularımızın ikisi küçük yaş grubundaydı. İki olguda (%17) boyunda kitle palpe edilebildi. Olguların çoğunluğunda boyun hareketlerinde kısıtlılık (%83) en sık bulgu idi. Serimizdeki hastaların tümü cerrahi girişimle tedavi edildi ve ayrıca fizik-tedavi egzersizleri de uygulandı. Sonuç: Bu çalışmada, geç başvuran KMT’li çocuklarımızın çoğunluğunda cerrahi tedavi ve konservatif tedavi ile boyun hareketleri ve boyun eğriliğinde belirgin bir düzelme oldu.Öğe A comprehensive analysis of 51 neonates with congenital intestinal atresia(Saudi Med J, 2007) Öztürk, Hayrettin; Öztürk, Hülya; Gedik, Şenol; Duran, Hatun; Önen, AbdurrahmanObjective: To determine contemporary patterns of presentation and trends in the management and outcome of 51 newborn infants with intestinal atresia. Methods: We retrospectively reviewed 51 cases of intestinal atresia between January 1983 and February 2003. Clinical data included antenatal history, age, gender, weight, presenting symptoms and signs, diagnostic procedures, location and type of atresia, associated abnormalities, surgical treatment, associated problems, morbidity, mortality and plans of treatment. Results: Twenty children had duodenal obstruction, 24 had jejunoileal atresia, and 7 had colonic atresia. Approximately one-fourth of patients associated with duodenal atresia. had preterm delivery and all patients with jejunoileal and colonic atresia were full term. Clinical features such as vomiting, abdominal distention, delayed meconium passage and jaundice were more frequent in jejunoileal atresia patients. Other associated organ anomalies particularly Down's syndrome were more frequent in duodenal atresia patients. A duodeno-duodenostomy was preferred in most of the patients with duodenal atresia and annular pancreas; duodenotomy and web excision for those with duodenal webs; and resection with end-to-end anastomosis for those with jejunoileal atresia. In all patients with colonic atresia, colostomy procedure was performed as the first step of surgery. Conclusion: Experienced neonatal care and prompt total parenteral. nutrition by placing central line during surgery may improve the outcome of such patients.Öğe The effect of enteral glutamine on adaptation process in short bowel syndrome induced rats through small intestinal resection of varied length(2006) Gedik, Şenol; Otçu, Selçuk; Öztürk, Hayrettin; Önen, AbdurrahmanAim: The purpose of the study was to determine the effect of glutamine on adaptation process in short bowel syndrome (SBS) induced rats through small intestinal resection of varied length. Material and Method: A total of 35 rats were used in this study. Laparotomy alone was performed in group 1 rats (sham). Short bowel syndrome was induced by performing small intestinal resection of 65% in groups 2 and 3, and 85% in groups 4 and 5. Glutamine was orally administered at a dose of 2.5 g/kg/day in groups 3 and 5 for 21 days. The rats were followed-up in terms of weight, and small intestinal biopsies were taken at the end of the study. Results: Significant diarrhea and weight loss developed in SBS induced rats between days 1-6 (p<0.05). Weight gain after 18th day of glutamine administration was significantly higher in group 3 compared to groups 2 and 4. In terms of villus height, crypt depth, mucosal thickness and mitosis count, there was a significant difference between group 3 and other groups in which resection alone was performed (groups 2 and 4). Conclusions: In group 3 rats undergone less small bowel resection, we think that intestinal adaptation develops better in the remaining bowel due to the effect of glutamine.