Güneş, AkifAkin, İsa2024-09-272024-09-272023https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=cr4SkWLaRMhkDRBjqthpsRLoxXEqZYl0xPwtPMVtXTn4CCNhL-V4ByTStQchW85ahttps://hdl.handle.net/20.500.12491/17570Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim DalıAmaç: İzole posterior kanal benign pozisyonel vertigo hastalığı, BPPV türleri içerisinde en sık karşılaşılandır. Hastalığın tanısında en değerli tanı aracı pozisyonel manevralardır. Ancak pozisyonel manevralar subjektiftir ve santral supressan ilaçlardan etkilenmektedir. Bu tezde hastalığın değerlendirilmesinde daha objektif bir test olan servikal vestibüler miyojenik potansiyel (cVEMP) kayıtlarının tedavi öncesi ve sonrası karşılaştırılarak değişimin ortaya konması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız Abant İzzet Baysal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kulak Burun Boğaz Kliniğinde odyoloji bölümünde yapıldı. sVEMP kayıtları için "Neurosoft, Neuro-Audio, Ivanova, Rusya" cihazı kullanıldı. Öncelikle VEMP cihazı yetkili teknik personel tarafından standartlara uygun olarak kalibre edildi. sVEMP kayıtları (clik uyaran) (0,1 ms, 9,1 Hz), 95 dB HL yoğunluğunda ve ortalama 100 averajlama ile elde edildi. Aktif elektrot SCM'nin orta 1/3'üne yerleştirilirken, referans elektrot ise supra-sternal çentik bölgesine yerleştirildi. Toprak elektrot ise alnın orta kısmına yerleştirilir. Kayıt elektrotlarının empedansı 5 KOhm'un altında tutuldu. Test sırasında her iki kulağa ayrı ayrı 95 db de clik ve tone-burst uyaran verilerek tedavi öncesi, tedaviden 1 saat sonra ve 1 hafta sonra ayrı ayrı incelenerek kayıt edildi. Sağlam ve hasta grubun P1, N1 latanslar ve amplitüd verileri istatiksel olarak karşılaştırıldı. Bulgular: BPPV hastalarında tedavi öncesi hasta kulakların tone-burn uyarı verilirken P1 latansı 17,93± 3,01 msn, N1 latansı 23,20± 2,96 msn, P1-N1 amplitüd değeri 84,50± 32,22 olarak tespit edildi. Aynı grupta tedavi sonrası 1. saatte P1 latansı 15,96 ± 2,65 msn, N1 latansı 21,70 ± 2,54 msn P1-N1 amplitüd değeri 87,72 ± 33,73 olarak tespit edildi. Tone-burst uyaran ile yapılan kayıtlamada tedavi öncesi ve sonrası karşılaştırıldığında P1 ve N1 değerlerinde anlamlı değişiklik saptanırken, P1-N1 amplitüd değerinde anlamlı değişiklikle karşılaşılmadı. Aynı kayıtlama clik uyarı verilerek yapıldığında ise tedavi öncesi hasta kulakların P1 latansı 14,80 ± 3,84 msn N1 latansı 19,06 ± 3,77 msn P1-N1 amplitüd değeri 78,43 ± 27,84 olarak ölçüldü. Tedavi sonrası hasta kulaklarda P1 latansı 14,70 ± 3,58 msn, N1 latansı 19,90 ± 3,92 ve P1-N1 amplitüd değeri 79,05 ± 33,97 olarak ölçüldü. Clik uyaran ile yapılan kayıtlamada P1, N1 ve P1-N1 amplitüd değerlerinde tedavi öncesine göre anlamlı değişiklik saptanmadı. Sonuç: BPPV hasatlarında cVEMP testi düşük maliyetli kolay kullanımlı pratik ve objektiv bir test olarak kullanılabileceğini düşünmekteyiz. Ayrıca posterior kanal BPPV hastalarında tone-burst uyaranın, clik uyarana göre daha doğru sonuçlar verebileceğini düşünmekteyiz.Objective: Isolated posterior canal benign positional vertigo is the most common type of BPPV. The most valuable diagnostic tool in diagnosing the disease is positional maneuvers. However, positional maneuvers are subjective and affected by central suppressant drugs. In this thesis, it is aimed to reveal the change by comparing cervical vestibular myogenic potential (cVEMP) recordings, which is a more objective test in the evaluation of the disease, before and after treatment. Materials and Methods: Our study was conducted in the audiology department of Abant İzzet Baysal Training and Research Hospital Ear Nose and Throat Clinic. "Neurosoft, Neuro-Audio, Ivanova, Russia" device was used for sVEMP recordings. First of all, the VEMP device was calibrated by authorized technical personnel in accordance with the standards. cVEMP recordings (clik stimulus) (0.1 ms, 9.1 Hz) were obtained at 95 dB HL intensity and 100 averages. The active electrode was placed in the middle 1/3 of the SCM, while the reference electrode was placed in the supra-sternal notch region. The ground electrode is placed in the middle part of the forehead. The impedance of the recording electrodes was kept below 5 KOhm. During the test, clik and tone-burst stimuli were given to both ears separately at 95 dB, and they were examined and recorded separately before the treatment, 1 hour after the treatment and 1 week later. P1, N1 latencies and amplitude data of the healthy and patient groups were compared statistically. Results: In BPPV patients, when tone-burn stimulation was given to the patient's ears before treatment, P1 latency was found to be 17.93± 3.01 msec, N1 latency was 23.20± 2.96 msec, and P1-N1 amplitude value was 84.50± 32.22. In the same group, at the first hour after treatment, P1 latency was 15.96 ± 2.65 msec, N1 latency was 21.70 ± 2.54 msec, and P1-N1 amplitude value was 87.72 ± 33.73. When recording with tone-burst stimulus, a significant change was detected in P1 and N1 values when compared before and after treatment, but no significant change was observed in P1-N1 amplitude values.When the same recording was made with a clik stimulus, the P1 latency of the patient ears was measured as 14.80 ± 3.84 msec, the N1 latency was 19.06 ± 3.77 msec, and the P1-N1 amplitude value was 78.43 ± 27.84 before the treatment. After treatment, P1 latency in the patient ears was measured as 14.70 ± 3.58 msec, N1 latency as 19.90 ± 3.92, and P1-N1 amplitude value as 79.05 ± 33.97. In the recording made with the click stimulus, no significant change was detected in P1, N1 and P1-N1 amplitude values compared to before treatment. Conclusion: We think that the cVEMP test can be used as a low-cost, easy-to-use, practical and objective test in BPPV harvests. We also think that tone-burst stimulation may give more accurate results than clik stimulation in posterior canal BPPV patients.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessKulak Burun ve BoğazOtorhinolaryngology (Ear-Nose-Throat)Specialist Thesis175859680