Öz, Ayhan2021-06-232021-06-2320172148-0494https://app.trdizin.gov.tr/makale/TWpjM056QTNOdz09https://hdl.handle.net/20.500.12491/515Bu araştırma İslam tarihinde, özellikle de IX. ve XII. yüzyıllar arasında Bağdat'taki öğretmenleri (ulemayı) konu almaktadır. Bu bağlamda onların öğrenim hayatları, kariyer basamakları, gerek eğitim sahasında gerekse sosyo-kültürel hayattaki rolleri, öğretim metotları, görev süreleri, sosyal konumları vb. ele alınmıştır. Sonuçta şu görülmüştür ki, en meşhuru Nizamiye medresesi olan medreseler oraya çıktıktan sonra bile öğretmenler eğitim sürecindeki merkezi konumlarını sürdürmüşler ve neredeyse tüm eğitim faaliyetlerini kontrol etmişlerdir. Buna ilaveten gerek toplum, gerek devlet görevlileri gerekse yöneticiler tarafından büyük saygı görmüşlerdir.This research has been focused on teachers in Islamic history, especially between ninth end twelfth centuries in Baghdad. In this context their learning lives, career paths, roles in both education process and socio-cultural life, teaching methods, tenures, social status etc. have been addressed. Finally, it seemed that even after the arrival of the madrasa, including the most eminent one, the Nizamiya Madrasa, teachers were at the centre of the education process, and almost all of the teaching activities were controlled by them. In addition to that they were held in esteem by public people, state officials as well as ruling elites.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessThe History of IslamIslamic EducationTeacher TrainingBaghdadİslam Tarihiİslami EğitimÖğretmen YetiştirmeBağdatArticle5104060TR-DizinID