Bir Metin İki Kültür: Shakespeare’de Söyleşimci İmgelerin Türk Edebiyat Çoğuldizgesinde Görünürlüğü

dc.contributor.authorKuleli, Mesut
dc.date.accessioned2024-09-25T20:17:02Z
dc.date.available2024-09-25T20:17:02Z
dc.date.issued2023
dc.departmentAbant İzzet Baysal Üniversitesien_US
dc.description.abstractHer toplumun yaşantısı, üretilen yazınsal eserlere yansımaktadır. Bir yazınsal metin, içine doğduğu toplumun edebiyat çoğuldizgesinden başka bir kültürün edebiyat çoğuldizgesine çevrilirken özgün metnin yansıttığı toplumsal yaşantılar yazın çevirmenlerine zorluklar çıkarabilmektedir. Bir metnin kendinden önceki metinlere bir cevap, kendinden sonraki metinlere de yol açıcı bir unsur olduğunu öne süren ve bu ilişkiyi “söyleşimcilik” olarak terimleştiren Bakhtin, bir yazınsal metnin söyleşimci imgelerle örüldüğünü öne sürerken toplumsal yaşantıların da yazınsal metinlerde söyleşimci unsurlar olarak karşımıza çıktığını belirtmiştir. Bu çalışmada, Bakhtin’in söyleşimcilik kavramı ve kuramı temel alınarak Shakespeare’in Romeo and Juliet başlıklı tragedyasını önceleyen metinler ile bu tragedyanın öncelediği sanatsal eserler tartışılarak aynı zamanda bu tragedya bir yazınsal metin olarak ele alınarak yansıttığı toplumsal olgular ve olaylar saptanmıştır. Özgün metinde saptanan söyleşimci toplumsal olgu ve olayları içeren söylemler, metnin dört Türkçe çevirisiyle karşılaştırılmıştır. Yanmetinsellik kapsamında çeviri metnin kapağı, çevirmen notları, çevirmen ön sözleri ve son sözleri gibi metni çevreleyen öğeler yoluyla çevirmenin görünürlüğü veya görünmezliği tartışılırken aynı zamanda yazın çevirmenlerinin tikel göstergelerin çevirisindeki görünürlük ve görünmezlik durumları da tartışmaya dahil edilmiştir. Yapılan çözümleme ve bulgular ışığında, Shakespeare eserlerinin Türk edebiyat çoğuldizgesinde çeviri eserlerin merkez konuma gelmesiyle birlikte özellikle 1940 yılları sonrası çok sayıda farklı çevirmenlerce Türkçeye kazandırıldığı; özgün metinlerdeki söyleşimci imgelerin çevirisinde yazın çevirmenlerinin görünürlük veya görünmezlik karşıtlıklarından birini yeğlemediği, ancak bir Shakespeare eserinde üretilen toplumsal yaşam temelli söyleşimci imgelerin çevirisinde Shakespeare imgeleminin Türk okuruna tanıtılmasıyla çevirmenlerin görünür olduğu öne sürülebilir.en_US
dc.identifier.doi10.37599/ceviri.1355903
dc.identifier.endpage103en_US
dc.identifier.issn1301-4145
dc.identifier.issn2687-2846
dc.identifier.issue35en_US
dc.identifier.startpage83en_US
dc.identifier.trdizinid1217091en_US
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.37599/ceviri.1355903
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1217091
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12491/15401
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofÇeviribilim ve Uygulamalarıen_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.snmzYK_20240925en_US
dc.subjectYazın çevirisien_US
dc.subjectsöyleşimciliken_US
dc.subjectçevirmenin görünürlüğüen_US
dc.subjectedebiyat çoğuldizgesien_US
dc.titleBir Metin İki Kültür: Shakespeare’de Söyleşimci İmgelerin Türk Edebiyat Çoğuldizgesinde Görünürlüğüen_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar