Tip 2 Diyabetli Yaşlılarda Kırılganlık ve Öz-Etkililik Düzeyinin Belirlenmesi: Tanımlayıcı Araştırma
dc.contributor.author | Kurtoğlu, Sinem | |
dc.contributor.author | Inkaya, Bahar | |
dc.date.accessioned | 2024-09-25T20:12:33Z | |
dc.date.available | 2024-09-25T20:12:33Z | |
dc.date.issued | 2022 | |
dc.department | Abant İzzet Baysal Üniversitesi | en_US |
dc.description.abstract | Amaç: Bu çalışma, Tip 2 diyabetli yaşlılarda kırılganlık ve öz- etkililik düzeyinin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntemler: Araştırmanın evrenini Dörtdivan Aile Sağlığı Merkezine başvuran Tip 2 diyabetli yaşlılar oluşturdu, örneklemini ise dahil edilme kriterlerine uyan, gönüllü kat ılım sağlayan 138 d iyabetli yaşlı oluşturdu. Veriler yüz yüze görüşme yöntemi ile topladı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis H, bağımsız örneklem t- testi ve ANOVA testleri kullanıldı. Bulgular: Katılımcıların yaş orta- laması 70,36±5,42 ve %48,6’sı 9 yıl ve üzeri süredir diyabet hastasıdır. Katılımcıların %23,9’unun görünüşte incinebilir, %16,7’si hafif kırıl- gan, %8,7’sinin de şiddetli kırılgan olduğu saptandı. Edmonton Kırıl- ganlık Ölçeği puan ortalaması 5,80±3,31 olarak bulundu. Öz Yeterlilik Ölçeği puan ortalaması 60,01±17,22 olarak saptandı ve diyabetli yaş- lıların %52,2’sinin Öz Yeterl ilik Ölçeği puan ortalamasından yüksek puan aldığı görüldü. Diyabetli yaşlı bireylerde Öz Yeterlilik Ölçeği alt boyutları ve Edmonton Kırılganlık Ölçeği arasında negatif yönde ista- tistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu (p<0,05). Yaş ve hemoglobin A1C düzeyi arttıkça kırılganlığın arttığı, öz-etkililiğin azaldığı görüldü. Sonuç: Yaşam kalitesini önemli düzeyde olumsuz etkileyen kırılgan- lığın önlenmesi ve azaltılması öz-etkililiğin artırılması ile mümkündür. Bu bağlamda, sağlık profesyonelleri arasında farkındalığın artırılması, özellikle riskli grupta olan diyabetli yaşlıların kırılganlık ve öz-etkili- lik yönünden değerlendirilmesi, her yaşlının diyabet yönetimini kendi kendine gerçekleştirebilmesi adına öz-etkililiğini artıracak uygulama- larla kırılganlık ve öz-etkililiğin bakım sürecine dâhil edilmesi öneril- mektedir. | en_US |
dc.identifier.doi | 10.5336/nurses.2021-86451 | |
dc.identifier.endpage | 834 | en_US |
dc.identifier.issn | 1308-092X | |
dc.identifier.issn | 2146-8893 | |
dc.identifier.issue | 3 | en_US |
dc.identifier.startpage | 825 | en_US |
dc.identifier.trdizinid | 1134804 | en_US |
dc.identifier.uri | https://doi.org/10.5336/nurses.2021-86451 | |
dc.identifier.uri | https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1134804 | |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12491/14530 | |
dc.identifier.volume | 14 | en_US |
dc.indekslendigikaynak | TR-Dizin | en_US |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.relation.ispartof | Türkiye Klinikleri Hemşirelik Bilimleri Dergisi | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Makale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.snmz | YK_20240925 | en_US |
dc.title | Tip 2 Diyabetli Yaşlılarda Kırılganlık ve Öz-Etkililik Düzeyinin Belirlenmesi: Tanımlayıcı Araştırma | en_US |
dc.type | Article | en_US |