Poliamin ve Arbusküler Mikorhizal Fungus Uygulamalarının Çileğin Agromorfolojik Özellikleri ve Biyoaktif Bileşik İçerikleri Üzerine Etkisi

Bolu Ilinde 2018 ve 2019 yıllarında yürütülen bu çalısmada, çilekte putresin ve arbusküler mikorizal fungus uygulamalarının fenolojik gelisim, bitki verimi, vejetatif gelisim ve meyvenin biyokimyasal içerikleri üzerine etkisi arastırılmıstır. Arastırmada Kabarla, Festival, Camarosa ve Albion çilek çesitleri, Glomus mosseae ve Gigaspora margarita mikoriza türleri, 100 ve 150 ppm doz putresin uygulamaları ve mikorizaXputresin interaksiyonları ile muamele edilmistir. Çalısma sonunda en fazla kolonizasyon Kabarla çesidinde Glomus türünde, diger çesitlerde ise Gigaspora mikoriza türünde elde edilmistir. Çiçeklenme ve hasat tarihleri açısından mikoriza ve putresin interaksiyon uygulamaları, verim açısından ise Glomus mosseae uygulaması ön plana çıkmıstır. Yapılan arastırmada, Kabarla ve Festival çesidinde GL+put- 150 uygulamasında, Camarosa ve Albion çesidinde ise GL+put-100 uygulamasında meyvelerin C vitamini içeriklerinin daha yüksek oldugu tespit edilmistir. Arastırmada çilegin kök ve taç özelliklerine putresin ve mikoriza etkisi incelenmistir. Kök boyu, kök yas agırlıgı ve kök kuru agırlıgı Albion çesidinde 150 ppm putresin, Kabarla çesidinde GG+put-100, Camarosa çesidinde 100 ppm putresin ve Festival çesidinde Glomus uygulamaları ile daha fazla artıs göstermistir. Taç boyuna Kabarla, Festival ve Albion çesitlerinde 150 ppm putresin dozunun etkisi daha belirgin olmustur. Meyvelerin seker içerigi üzerine, Festival ve Camarosa çesitlerinde 150 ppm putresin uygulamasının, fenolik bilesik miktarları üzerine ise Camarosa ve Albion çesitlerinde Gigaspora margarita uygulamasının daha etkili oldugu görülmüstür. Arastırma sonunda, putresinin tek basına kullanıldıgında 150 ppm dozunun daha uygun oldugu, AMF ve putresin interaksiyon uygulamalarında ise 100 ppm putresin dozunun daha etkili oldugu tespit edilmistir. Ayrıca, mikoriza türleri kendi içinde degerlendirilirse, Glomus mosseae türünün verim ve büyüme parametreleri açısından, Gigaspora margarita türünün ise meyve biyokimyasalları açısından önem arz etttigi belirlenmistir. Sonuç olarak çesitlerin putresin dozu ve mikoriza türlerine göre farklı tutum sergiledigi belirlenmistir.