Türk dilinde olmak kavram alanı ve varlık ile mahiyetin ifadesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2017

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Olmak fiili, taşıdığı var oluş bilgisi ve varlık kavram alanı ile olan ilgisinden dolayı birçok dilde, gramatikal işlev üstlenerek \"ana yardımcı fiil\" şeklinde ifade edilen unsur olarak kullanılmaya başlanmıştır. Sahip olduğu bu görevden ötürü dil çalışmalarında ayrı bir başlık altında ele alınmasından başka, eski dönemlerden itibaren varlık üzerine fikir üreten birçok düşünür tarafından değerlendirme konusu yapılmış, bir dilde olmak fiili üzerinden gelişen ifade biçimlerinin, o dilin konuşurlarının varlığı ve varoluşu algılama şeklini tayin ettiği düşüncesi ifade edilmiştir. Bu amaçla, olmak fiilinin bir dilde işgal ettiği kavram alanı ve kullanım özellikleri incelenerek, o dili konuşan topluluğun varlık ve var oluş algısı çözümlenmeye çalışılmıştır. Söz gelimi, felsefede varlık ve mahiyetin iki farklı kavram alanı olduğu, düşünce tarihinde ilk İslam felsefesi çerçevesinde tespit edilmiş olmasına karşılık Antik Yunan düşüncesinde bu ayrımın yapılamamış olması, iki felsefe geleneğinin dilleri olan Arapça ve Yunancadaki olmak fiillerinin yapılarıyla irtibatlandırılarak izah edilmeye çalışmıştır. Bu çalışmada, olmak fiilinin Türk dilindeki kullanım biçimleri ve içinde bulunduğu kavram alanı ilk metinlerden itibaren ele alınacak ve Türk düşüncesinde ve Türkçede varlık ve var oluş algısı açıklanmaya çalışılacaktır.
Verb “to be” has been used in many languages for the category of grammatical copula because of the existence meaning and its relation with the concept of “being”. It has been analyzed in a specific chapter in linguistic studies. Moreover, it has been dealt by the philosophers studying on existence since old periods. It has been claimed that the expression derived from the verb “to be” in a specific language shapes the perception of existence of its speakers. Within this framework, the conceptual field of the verb “to be” occupies and its usages have been examined, the perception of existence of the speakers of a given language has been clarified. To illustrate, that the difference between existence and quiddity were first realized in Islamic philosophy, although it was not discovered in Greek philosophy, has been explained with the differences of the verb “to be” in the languages, namely Arabic and Greek, of these two philosophical traditions. In the present study, the usages and conceptual field of the Turkish verb olmak (to be) from the earliest texts of Turkish language is examined, and the perception of existence in Turkish thought and language is clarified.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Olmak Fiili, Türk Dili, Varlık, Mahiyet, The Verb “Olmak” (To Be), Turkish Language, Existence, Quiddity

Kaynak

Dil Araştırmaları

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

0

Sayı

20

Künye