Deneysel tıkanma sarılığında oluşan ince barsak mukozasındaki yapısal değişikliklere ve bakteriyel translokasyona prostaglandin E1'in etkisi

Küçük Resim Yok

Tarih

2005

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/closedAccess

Özet

ÖZET Dr. Özgür Coşkun. Deneysel Tıkanma Sanlığında Oluşan İnce Barsak Mukozasındaki Yapısal Değişikliklere ve Bakteriyel Translokasyona Prostaglandin E1' in Etkisi. Uzmanlık Tezi. Düzce, Eylül 2005. Barsak lümeninde safranın yokluğu mukozal hasara ve artan bakteriyel translokasyona sebep olur. PGE sindirim yolunun mukozal tabakası üzerinde protektif etkiye sahiptir. Biz bu çalışmada, ince barsak mukozası üzerinde PGE1' in faydalı etkisinden dolayı tıkanma sarılığı esnasındaki bakteriyel translokasyona PGEl'in etkisini araştırdık. 30 Wistar-albino rat, eşit sayıda denek içeren 3 gruba bölündü. Grup 1 ' (kontrol): yanlızca laparotomi yapıldı. Grup 2 (tıkanma sarılığı): ortak safra kanal bağlanması ve kesilmesi ile tıkanma sarılığı meydana getirildi. Grup 3 (tıkanma sarılığı + PGE1): grup 2 deki aynı operasyon yapıldı. Her gün orogastrik tüp yolu ile grup 1 ve 2' deki deneklere 1ml serum fizyolojik, grup 3' teki deneklere 1ml serum fizyolojik içinde çözdürülen 40mg/kg PGE1 analoğu, misoprostol verildi. Örnek toplamak için ikinci operasyon 7. gün sonunda gerçekleştirildi. Kan biyokimyasal incelemesi; barsak içeriğinin mikrobiyolojik analizi, kan kültürü ve mezenterik lenf nodunda canlı enterik bakteri incelemesi; mukozanın yapısal hasar skorunun saptanması ve mukoza kalınlığının ölçülmesi için histopatolojik inceleme yapıldı. Ortak safra kanalı kesilmesi ile serum biluribin ve alkalen fosfataz seviyeleri bütün hayvanlarda tıkanma sarılığını doğruladı. Tıkanma sarılıklı iki grup arasında mukozal hasar skorunda PGE1 verilen hayvanlar lehine anlamlı fark vardır (5.3 ve 2.15; p<10"8). Sadece tıkanma sarılıklı hayvanlara göre PGE1 ile tedavi edilen sarılıklı hayvanlarda mukozal tabaka daha kalındır (393 ve 607um; p<0.00001). PGE1 verilen sarılıklı hayvanlarda mezenter lenf nodunda bakteriyel translokasyon oranı %90' dan %30' a (p<0.01); PGE1 tedavisi ile kanda canlı enterik bakteri oranı % 60'dari %10' a düştü (p<0.03). Tıkanma sarılığı, mukozal tabakada atrofı yapar ve mukozanın yapısal bütünlüğünü bozarak, kan ve mezenter lenf noduna bakteriyel translokasyon oluşmasına neden olur. Sarılıklı hayvanlara PGE1 verilmesi mukozanın yapısal bütünlüğünü korumaktadır. Mukozal tabakadaki atrofik değişiklikleri geri döndürüp barsak bariyer fonksiyonunu düzelterek barsak dışı dokulara enterik bakteri pasajını önlemektedir. Anahtar Kelimeler: Tıkanma sarılığı, Prostaglandin E1, Misoprostol, Bakteriyel translokasyon, İnce barsak mukozası, Bakteriyemi, Mezenter lenf nodu. iv

ABSTRACT Dr. Özgür Coşkun. Effects of Prostaglandin E1 on Structural Changes in the Intestinal Mucosa and on Bacterial Translocation During Experimental Obstructive Jaundice. Düzce, 2005. The absence of bile in the gut lumen induces mucosal injury and promotes bacterial translocation (BT). Prostaglandin E (PGE) has protective effect on the mucosal layer of the alimentary tract. We hypothesize that PGE1 may prevent BT by its beneficial action on the mucosa of the small bowel. Thirty Wistar- albino rats were equally divided into 3 groups. Group 1 (control): only sham laparotomy. Group 2 (obstructive jaundice): obstructive jaundice (OJ) was created by common bile duct ligation and transection. Group 3 (OJ + PGE1): The same operation as in group 2. One ml of normal saline (groups 1 and 2), and 40 mg/kg of PGE1 analogue, misoprostol dissolved in one ml of normal saline (group 3) was administered by orogastric tube once daily. A secondary operation was performed at 7th day for sample collection. Analyses were: Blood chemistry for establishment of OJ; microbiologic analysis of intestinal content, mesenteric lymph nodes (MLNs) and blood culture for enteric bacteria; Histopathologic examination for measurement of mucosal thickness and determination of structural damage score of the mucosa. Serum bilirubine and alkaline phosphatase levels confirmed OJ in all animals with common bile duct (CBD) transection. Mucosal damage score was significantly (5.3 vs 2.15; p< 10"8) different between two groups with OJ in favor of animals with PGE1 supplementation. The mucosal layer was thicker ( 393 vs 607 mm; p<0.00001) in jaundiced animals treated with PGE1 than animals with OJ alone. The rate of BT to MLNs decreased from 90% to 30% (p <0.01) by PGE1 administration to jaundiced rats. PGE1 treatment reduced the detection rate of viable enteric bacteria in the blood from 60% to 10% (p <0.03). OJ has induced atrophy of the mucosal layer, damaged structural integrity of mucosa, and promoted BT to MLNs and the blood. PGE1 administration to jaundiced animals has preserved structural integrity of the mucosa, reversed atrophic changes in the mucosal layer, and prevented passage of enteric bacteria to underlying tissues by ameliorating gut barrier function. Key words: Obstructive jaundice, prostaglandin E1, misoprostol, bacterial translocation, small bowel, mucosa, bacteriemia, mesenteric lymph node.

Açıklama

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Düzce Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

Anahtar Kelimeler

Genel Cerrahi, General Surgery

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye