Endüstriyel Yerelleşme ve Yoğunlaşma Açısından Türkiye Sanayii: İl İmalat Sanayiilerinin Analizi
Küçük Resim Yok
Tarih
2005
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu makalede il imalat sanayilerinin Türkiye sanayi coğrafyasındaki yığılma, kümelenme ve yerelleşme eğilimleri 44 il için 12 alt sektör ayrımında ölçülerek, 2000 yılına ait bir kesit analizi sunulmaktadır. Bulgular, sanayinin mekansal dağılımının dengesiz ve kutuplaşmış bir görünüme sahip olduğuna, imalat sanayiindeki endüstriyel faaliyetlerin, başta İstanbul olmak üzere, geleneksel sanayi mekanları ve onların ard-bölgeleri olarak adlandırılan büyük kentlerde kümelendiğine işaret etmektedir. İmalat sanayi içindeki ağırlıkları son yıllarda azalma gösterse de, geleneksel sanayi merkezlerinde endüstriyel yoğunlaşma hala yüksektir. Görece yüksek katma değer yaratan, sermaye yoğun ve ileri teknolojiye dayalı sanayiler bu az sayıdaki ilde kümelenmektedir. Genellikle emek yoğun ve düşük teknolojili sanayilerde uzmanlaşan illerde de yerelleşme eğilimleri gözlenmektedir. Ancak az sayıdaki sektörde uzmanlaşma gösteren düşük gelir düzeyindeki bu illerde endüstriyel çeşitlenme zayıftır.
In this paper, a cross-section analysis of the agglomeration, cluster and localization tendencies of the 12 manufacturing industries across 44 provinces in the Turkish industrial geography for the year 2000 is presented by the aid of certain indicators. The findings suggest that spatial distribution of the industry has an unbalanced and polarized appearance; that is, industrial activities are in particular clustered first of all in Istanbul and following that in other traditional industrial metropolitan areas and their hinterlands. Even though their weights within the manufacturing industry have shown a decline in recent years, the traditional industrial centers have still persisted so high level of industrial concentration. Industries which are creating relatively high value-added, capital-intensive and high-tech dependent are clustered in these a few number of provinces. Generally the localization tendencies are observed in provinces which are specialized in labor-intensive and low-tech industries as well. However, in these low income provinces which are specialized in a few industries the industrial diversity is very poor.
In this paper, a cross-section analysis of the agglomeration, cluster and localization tendencies of the 12 manufacturing industries across 44 provinces in the Turkish industrial geography for the year 2000 is presented by the aid of certain indicators. The findings suggest that spatial distribution of the industry has an unbalanced and polarized appearance; that is, industrial activities are in particular clustered first of all in Istanbul and following that in other traditional industrial metropolitan areas and their hinterlands. Even though their weights within the manufacturing industry have shown a decline in recent years, the traditional industrial centers have still persisted so high level of industrial concentration. Industries which are creating relatively high value-added, capital-intensive and high-tech dependent are clustered in these a few number of provinces. Generally the localization tendencies are observed in provinces which are specialized in labor-intensive and low-tech industries as well. However, in these low income provinces which are specialized in a few industries the industrial diversity is very poor.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Uluslararası İlişkiler, Siyasi Bilimler
Kaynak
Ankara Üniversitesi SBF Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
60
Sayı
2
