Tip-II Diyabetli Hastalarda Travma Sonrası Büyüme Üzerinde Baş Etme Stilleri ve Kaçınma Arasındaki İlişki

Diyabetli hastalarda diyabet kaynaklı stresin olumsuz etkilerini araştıran çok sayıda çalışma bulunmasına rağmen bu hastalarda travma sonrası gelişim ile ilgili çok az sayıda çalışma mevcuttur. Bu çalışma, diyabetli hastalarda stres, başa çıkma stratejileri, hastanede yatış sayısı, sahip olunan çocuk sayısı ve ailenin toplam aylık geliri arasındaki olası ilişkinin travma sonrası gelişme üzerindeki etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla, Türkiye'deki çeşitli hastanelerde yatmakta olan Tip-II diyabetli hastalardan veri toplanmış (n=218) ve Schaefer ve Moos’un “Yaşam Krizi ve Kişisel Gelişim Modeline” dayanan araştırma modeli test edilmiştir. Araştırmanın bulguları, hastaneye yatış sayısının, çocuk sayısının ve aylık gelirin etkisi kontrol edildiğinde, yüksek orandaki sorun odaklı başa çıkmanın, sosyal destek arayışının, kaçınma baş etme stratejisinin ve bilişsel kaçınmanın travma sonrası gelişim ile ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. Diyabetli hastalara klinik ortamlarda yapılan müdahaleler dikkate alındığında, alanda çalışan uzmanlar özellikle hastaların sorun odaklı başa çıkma, sosyal destek arayışı ve kaçınma baş etme stratejileri üzerine odaklanmalıdır..