Impact of exercise induced muscle damage on sprint and agility performance
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2012
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Purpose: The purpose of this study was to investigate the impact of exercise induced muscle damage on sprint and agility performance.
Methods: Eleven healthy male soccer players [(X ± SD) age: 21.63 ± 1.91 years; stature: 176.63 ±
5.31cm; body mass: 70.36 ± 3.72kg] who did not perform any high intensity physical training during last 3 months volunteered to participate in this study. Agility and sprint running times were measured, following determination of athletes muscle soreness level using visual analog scale (VAS), before (baseline) and at 1st, 24th, 48th, 72nd and 96th hours after muscle damaging exercise protocol. Five sets of 20 repetitions drop jumps were performed as a muscle damage exercise protocol. Repeated measure ANOVA was used for statistical analysis.
Results: Repeated measures ANOVA showed significant changes in muscle soreness [F(5-50)=196.65, p<0.01], agility [F(5-50)= 32.034, p<0.01] and sprint running times [F(5-50)= 9.28, p<0.01] relevant with time intervals. Muscle soreness and agility test times were significantly (p<0.05) higher than baseline values at all time intervals (1st, 24th, 48th, 72nd and 96th hours). Sprint running time was significantly (p<0.05) increased at 1st, 24th, and 48th hours compared to baseline values.
Conclusion: Consequently, results of the study revealed that exercise induced muscle damage affect agility and sprint performance negatively. The respondents should be careful in including unfamiliar exercises and exercises including intense eccentric contractions during the process of training planning for sports branches, where agility and sprint are important features.
Amaç: Bu çalışmanın amacı egzersize bağlı kas hasarının sürat ve çeviklik performansına etkisini incelemektir. Yöntem: Çalışmaya son 3 ayda yüksek şiddette fiziksel zorlanmaya dayalı antrenman yapmamış 11 sağlıklı erkek futbolcu [(X ± SS) yaş: 21.63 ± 1.91 yıl; boy uzunluğu: 176.63 ± 5.31cm; vücut ağırlığı: 70.36 ± 3.72kg] gönüllü olarak katılmıştır. Kas hasarı egzersiz protokolü öncesi (bazal) ve egzersiz sonrası 1, 24, 48, 72 ve 96’ncı saatlerde, sporcuların vizual analog skala (VAS) ile ağrı düzeyleri belirlendikten sonra çeviklik ve sürat koşusu zamanları ölçülmüştür. Kas hasarı egzersiz protokolü olarak 5 set 20 tekrarlı derinlik sıçraması uygulanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde tekrarlı ölçümlerde tek yönlü varyans analiz testi kullanılmıştır. Bulgular: Tekrarlı ölçümlerde tek yönlü varyans analizi kas ağrısı [F(5-50)= 196.65, p<0.01], çeviklik [F(5-50)= 32.034, p<0.01] ve sürat koşusu sürelerinde [F(5-50)= 9.28, p<0.01] zamana bağlı olarak anlamlı fark olduğunu göstermiştir. Kas ağrısı ve çeviklik süresi bütün zaman aralıklarında (1, 24, 48, 72 ve 96’ncı saat) bazal değerlere göre anlamlı (p<0.05) bir şekilde yüksek bulunmuştur. Sürat koşusu süresi ise bazal değerlere göre 1, 24 ve 48’inci saatlerde anlamlı (p<0.05) bir biçimde artmıştır. Sonuç: Bu çalışmada egzersize bağlı olarak oluşan kas hasarının çeviklik ve sürat performansını olumsuz bir biçimde etkilediği ortaya konmuştur. Sürat ve çevikliğin önemli olduğu spor dallarında antrenman planlanması sürecinde ekzentrik kasılmaların yoğun olduğu ve alışık olunmayan egzersizlerin kullanılması konusunda dikkatli olunmalıdır.
Amaç: Bu çalışmanın amacı egzersize bağlı kas hasarının sürat ve çeviklik performansına etkisini incelemektir. Yöntem: Çalışmaya son 3 ayda yüksek şiddette fiziksel zorlanmaya dayalı antrenman yapmamış 11 sağlıklı erkek futbolcu [(X ± SS) yaş: 21.63 ± 1.91 yıl; boy uzunluğu: 176.63 ± 5.31cm; vücut ağırlığı: 70.36 ± 3.72kg] gönüllü olarak katılmıştır. Kas hasarı egzersiz protokolü öncesi (bazal) ve egzersiz sonrası 1, 24, 48, 72 ve 96’ncı saatlerde, sporcuların vizual analog skala (VAS) ile ağrı düzeyleri belirlendikten sonra çeviklik ve sürat koşusu zamanları ölçülmüştür. Kas hasarı egzersiz protokolü olarak 5 set 20 tekrarlı derinlik sıçraması uygulanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde tekrarlı ölçümlerde tek yönlü varyans analiz testi kullanılmıştır. Bulgular: Tekrarlı ölçümlerde tek yönlü varyans analizi kas ağrısı [F(5-50)= 196.65, p<0.01], çeviklik [F(5-50)= 32.034, p<0.01] ve sürat koşusu sürelerinde [F(5-50)= 9.28, p<0.01] zamana bağlı olarak anlamlı fark olduğunu göstermiştir. Kas ağrısı ve çeviklik süresi bütün zaman aralıklarında (1, 24, 48, 72 ve 96’ncı saat) bazal değerlere göre anlamlı (p<0.05) bir şekilde yüksek bulunmuştur. Sürat koşusu süresi ise bazal değerlere göre 1, 24 ve 48’inci saatlerde anlamlı (p<0.05) bir biçimde artmıştır. Sonuç: Bu çalışmada egzersize bağlı olarak oluşan kas hasarının çeviklik ve sürat performansını olumsuz bir biçimde etkilediği ortaya konmuştur. Sürat ve çevikliğin önemli olduğu spor dallarında antrenman planlanması sürecinde ekzentrik kasılmaların yoğun olduğu ve alışık olunmayan egzersizlerin kullanılması konusunda dikkatli olunmalıdır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Muscle Soreness, Eccentric Exercise, Illinois Agility Test, VAS, Kas Ağrısı, Egzentrik Egzersiz, İllinois Çeviklik Testi, VAS
Kaynak
Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
6
Sayı
2
