STANBUL’UN KADİM SÜRYANİLERİ

Süryaniler'in on dokuzuncu asrın ikinci çeyreğinde başlayan İstanbul'a göç serüveni, Beyoğlu Tarlabaşı Meryemana Kilisesi ve İstanbul Süryani Patrik Vekilliği çevresinde şekillenir. Bu uzun yolculuk yirminci yüzyılın son çeyreğinde İstanbul Süryani Ortodoks Metropolitliği ile kurumsal bir yapıya bürünür. Bu süreçte bölünme daha da belirginleşir. Batılı kiliselerin misyonerlik faaliyetleri neticesinde, Hıristiyanlık tarihi kadar eski bir geçmişe sahip bu cemaat, birçok farklı kiliseye dağılır. Eski ve ana cemaat Süryani Kadim veya Süryani Ortodoks ismiyle yoluna devam eder. Fener Rum Ortodoks Kilisesi'nin ruhani rekabeti, Ermeni Kilisesi'nin nüfus baskısı, Osmanlı coğrafyasının bölünmesi sonucu mensuplarından birçoğunun komşu ülke sınırları içinde kalması, bunların üzerine bir de Avrupa ve Amerika'ya göçün artması, Süryani Kadim Kilisesi'ni tarihteki yeriyle paralellik arz etmeyen bir noktaya getirir. 1986 Yılında Patrik MoranMor İgnatius I. Zekkaİvas'ın başkanlığında, Şam'daki patrikhanede düzenlenen ayinle, Yusuf Çetin 'Filüksinos' lakabı ile metropolit olarak takdis edilir ve İstanbul Abraşiyesi Ruhani Liderliği'ne resmedilir. İstanbul Süryani Ortodoks Kilisesi o tarihten itibaren metropolitlik statüsündedir. Aynı yıl Ankara ve İzmir şehirlerini de uhdesine alan İstanbul Abraşiyesi, Metropolit Mor Filüksinos Yusuf Çetin'in riyasetinde bir horiepiskopos, üç papaz, vakıf yönetim kurulu, kadın kolları ve gençlik kolları olarak faaliyetlerini sürdürür. Patrik vekilliğinden metropolitlik statüsüne yükselen İstanbul Süryani Ortodoks Kilisesi, gençleşen kadrosuyla, yeni yüzyıla ayak uydurma çabasındadır. Müntesiplerine çeşitli alanlarda hizmet sunma gayreti içindedir