Yazar "Yilmaz, Ozan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Biyotik ve Abiyotik Faktörlerin Ostrakoda (Crustacea) Üreme Şekilleri Üzerine Etkilerinin Araştırılması
    (2017) Külköylüoğlu, Okan; Dere, Şükran; Alper, Alp; Özcan, Gürkan; Dalkiran, Nurhayat; Gürer, Umutcan; Yilmaz, Ozan
    Toplamda 83 (79 tür ve 4 tane de cf olarak tanımlanmış) ostrakod türü 16 farklı habitatı içeren 1129 farklı sucul noktadan toplanmıştır. Bunların 37 tanesi partenogenetik, 39 tanesi seksüel ve 9 tanesi de her iki üreme şekline sahip olan popülasyonlardır. Wolbachia bakterisinin varlığı sadece birkaç ostrakod türünde görülmesine karşın Cardinium bakterisi birçok türde literatürde ilk kez teşhis edilmiştir. Ancak her iki bakterinin ostrakodların üreme şekilleri üzerine etkileri belirlenememiştir. Su sıcaklığı, yükseklik ve redoks potansiyelinin türler üzerinde etkili olduğu görülmüştür. Seksüel üreyenlerin %37’sinde A2’de yüzme setası varken, %63’ünde yoktur. Partenogenetik üreme şekline sahip olan türler arasında %67’sinde yüzme setası varken, %33’ünde seta yoktur. Bulunan 83 canlı ostrakod türü 12 ile ait toplam tür sayı olup aynı zamanda bu çalışmanın gama çeşitlilik değerini vermektedir. Shannon-Wiener alfa çeşitlilik indeksine göre en fazla ostrakod tür çeşitliliğine sahip üç il sırasıyla: Malatya (2,20), Ağrı (2,14) ve Osmaniye (2,02) olmuştur. Whittaker Beta çeşitlilik indeksi değeri (0,512) iller arasında tür dağılımındaki farkın kısmen az olduğunu ancak habitatlar arası farkın görece ortanın üzerinde olduğunu ifade eder. Bütün iilerin indeks değeri (2,22) herbirin indeks değerinden azda olsa yüksektir. Habitat tipine göre en çok alfa indeks değerlerine sahip beş habitat su birikintisi, dere, yalak, göl, havuz ve kaynak suyudur. Zooplankton (Cladocera ve Copepoda) için 66 tür bulunurken, fitoplankton grubu için ise toplamda 880 alg taksonu tespit edilmiştir. Kopepod ve kladoserlerin illere göre dağılımlarına bakıldığında ise kladoserlerde Chydorus sphaericus örneklenen 12 ilin 10’unda, kopepodlarda Eucyclops serrulatus örneklenen 12 ilde de tespit edilmiştir. Alg divizyoları içinde en yüksek takson sayısına sahip üç divizyon şöyledir: Bacillariophyta (339 takson), Chlorophyta (217 takson), Cyanobacteria (129 takson). Yapılan çalışma sonucunda, Kuzey enlemlerinden güney enlemlerine doğru inildikçe toplam takson sayısı artmaktadır
  • Küçük Resim
    Öğe
    A new species of the genus Pseudostrandesia (Ostracoda: Crustacea) and first report of the genus from Palaearctic region
    (Taylor & Francis Ltd, 2020) Külköylüoğlu, Okan; Yavuzatmaca, Mehmet; Yilmaz, Ozan
    A new species of the genus Pseudostrandesia was collected from a shallow pond in Mersin province, southern Turkey: P. guleni sp. n. This is the first report of the genus from outside of its Indomalayan and Afrotropical distribution. The genus is known from shallow zones of warm water bodies reported from three main zoogeographical realms. Including the new species, the number of species of the genus Pseudostrandesia is now eight.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Ostracoda (Crustacea) species composition and environmental correlates in different aquatic habitats of the Zonguldak and Bartin regions (Turkey)
    (Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2017) Kulkoyluoglu, Okan; Yavuzatmaca, Mehmet; Tanyeri, Meric; Yilmaz, Ozan
    In order to compare the ostracod species composition of the Zonguldak and Bartin regions of Turkey, samples were collected from 105 aquatic sites with 7 different habitats during June 2013. Thirteen and 18 species were identified from Bartin and Zonguldak, respectively. While all of the species are new reports for Bartin, 11 species are new for Zonguldak. Twenty-two species were common in both regions, with 40.9% similarities. Species abundance (49.2 individuals/site) was found to be greater in Zonguldak than in Bartin (33 individuals/site), but the number of species per sampling site was higher in Baron (0.48 spp./site) than in Zonguldak (0.42 spp./site). Increasing the numbers of sampling sites did not increase the numbers of species. Among the habitat types, the numbers of species per site was the lowest in troughs (0.35 spp./site). Canonical correspondence analyses explained 78.3% of the correlation with relatively low variance (9.8%) between the 15 most common species and 4 environmental variables in the regions, where water temperature (F = 3.216; P = 0.002) and electrical conductivity (F = 2.525; P = 0.018) displayed strong correlation with the species. However, water temperature per se did not show a significant effect on the numbers of species (P > 0.05). Cosmopolitan species showed relatively high tolerance and optimum values to different environmental variables.