Yazar "Tezcan, Sezen" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The effect of modified constraint-induced movement therapy in children with hemiparetic cerebral palsy. Consecutive or intermittent days?(Taylor & Francis Ltd, 2022) Tezcan, Sezen; Çankaya, TamerPurpose To investigate effect of modified constraint-induced movement therapy (mCIMT) administered on consecutive or intermittent days on upper limb function in children with hemiparetic cerebral palsy (CP). Materials and methods Thirty-three children (age range 5-18 y) with hemiparetic CP separated into three groups: consecutive mCIMT group (n = 11), intermittent mCIMT group (n = 11), control group (n = 11). The outcome measures consist of Gross Motor Function Classification System (GMFCS), Manual Ability Classification System (MACS), Pediatric Balance Scale (PBS), Modified Tardieu Scale (MTS), Jebsen-Taylor Hand Function Test (JTHFT), Children's Hand Use Experience Questionnaire (CHEQ), Abilhand Kids Questionnaire, surface Electromyography (sEMG). The evaluations were made baseline, 10 days after, 5 weeks after the treatment. Results Improvements were achieved in all groups. The use of upper extremities in daily life activities (p < 0.01), speed of performing the activities (p < 0.001), grasping efficiency (p < 0.001), the amount of a decrease in the children's sense of discomfort while performing activities (p < 0.001) on the affected side in both mCIMT groups were better than the control group. The gain levels in mCIMT groups were similar (p > 0.05). Conclusions Administration of mCIMT on intermittent days facilitate the adaptation of a child, it was concluded to be a more tolerable method and could be more effective.Öğe Hemiparetik serebral palsili bireylerde modifiye kısıtlayıcı-zorunlu hareket tedavisinin ardışık veya aralıklı günlerde uygulanmasının üst ekstremite fonksiyonu üzerine etkisi(Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2021) Tezcan, Sezen; Çankaya, TamerÇalışmanın amacı hemiparetik Serebral Palsili (SP) bireylerde modifiye kısıtlayıcı-zorunlu hareket tedavisinin (mKZHT) ardışık veya aralıklı günlerde uygulanmasının üst ekstremite fonksiyonu üzerine etkisini araştırmaktır. Çalışmaya 33 hemiparetik SP'li birey dahil edildi. Bireyler ardışık mKZHT (n=11), aralıklı mKZHT (n=11) ve kontrol (n=11) grubu olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Ardışık mKZHT grubuna ardışık 10 gün günde 6 saat, aralıklı mKZHT grubuna aralıklı 10 gün (5 hafta, haftada 2 gün) günde 6 saat mKZHT programı uygulandı. 6 saatlik sürenin 1 saatinde fizyoterapist eşliğinde yoğun motor egzersiz programı uygulandı. Kalan 5 saatte kol askısı kullanımı devam ettirildi. Kontrol grubu haftada 2 gün, günde 45 dakika klasik fizyoterapi programlarına devam etti. Değerlendirmeler tedaviden önce, 10 gün sonra ve 5 hafta sonra yapıldı. Bireylerin değerlendirilmesinde Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi (KMFSS), El Becerileri Sınıflama Sistemi (EBSS), Pediatrik Denge Ölçeği (PDÖ), Modifiye Tardieu Skalası (MTS), Jebsen-Taylor El Fonksiyon Testi (JTEFT), Çocukların El Kullanım Deneyimi Anketi (ÇEDA), Abilhand Kids Elle İlgili Yetenek Ölçeği, Pediatrik Özürlülük Değerlendirme Envanteri (PÖDE) ve yüzeyel EMG (yEMG) kullanıldı. Çalışma sonucunda tüm gruplarda gelişmeler elde edilirken hem ardışık hem de aralıklı mKZHT grubunda etkilenen tarafta günlük yaşam aktivitelerinde üst ekstremite kullanımı (p<0.001), aktiviteleri gerçekleştirme hızı (p<0.001), kavrama etkinliği (p<0.001), aktiviteleri gerçekleştirirken bireyin rahatsızlık hissinde azalma miktarı (p<0.001), günlük yaşamda kendine bakım aktivitelerinde bağımsızlık düzeyi (p<0.05) kontrol grubuna göre daha iyi olduğu görüldü. mKZHT gruplarında kazanım düzeyleri benzer (p>0,05) olduğundan, mKZHT'nin aralıklı günlerde uygulanması çocuk üzerinde stresi azaltarak çocuğun uyum sağlamasını kolaylaştırdığı için daha tolere edilebilir bir yöntem olduğu ve daha etkili olabileceği sonucuna ulaşıldı. Anahtar Kelimeler: Modifiye Kısıtlayıcı-Zorunlu Hareket Tedavisi, Hemiparetik Serebral Palsi, Yüzeyel Elektromiyografi.Öğe The Impact of Pain in Individuals with Cerebral Palsy on Parents(2024) Karabulut, Demet Gözaçan; Tezcan, SezenAim: The aim of this study is to evaluate the pain seen in individuals with Cerebral Palsy (CP) and to investigate its impacts on the parents. Material and Methods: The study included 66 individuals with Cerebral Palsy aged between 6-16, with a mean age of 8.83±3.17. The levels of the individuals included in the study were determined using the Gross Motor Function Classification System and the Manual Ability Classification System. The pain intensity of the individuals with Cerebral Palsy was assessed through a visual analog scale reported by the parents. The Impact on Family Scale was used to determine the state of the parents' impact. Results: A significant positive correlation was found between the visual analog scale and sub-parameters of the Impact on Family Scale, excluding the coping parameter (p<0.05). A statistically significant result was found when comparing the Impact on Family Scale total scores according to the Gross Motor Function Classification System levels (p=0.026). Parents stated that their children with CP most frequently experienced leg pain, at a rate of 34.8%. Conclusion: Our results showed that the prevalence of pain in children with Cerebral Palsy is high. The pain problems observed in individuals with Cerebral Palsy negatively impact their parents in many financial, social and familial aspects. The assessment and prevention of pain in children with CP is an important issue for both children and parents.Öğe Kronik Engelli Bireylerde Ortez ve Yardımcı Cihaz Memnuniyetinin Araştırılması(2020) Çankaya, Tamer; Özel, Alp; Taş, Seda Ayaz; Karabulut, Demet; Tezcan, SezenAmaç: Bu çalışmanın amacı yardımcı cihaz/ortez tavsiye edilen kronik engelli bireylerin ortez kullanımmemnuniyetlerinin araştırılmasıdır. Bu çalışmanın bir diğer amacı, tanı grupları ve serebral palsili bireylerin motorfonksiyon seviyeleri ile ortez kullanım memnuniyetleri arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 105 kronik engelli birey (64 serebral palsili, 13 spina bifidalı, 14 musküler distrofili ve14 farklı nörolojik tanılı birey) ve aileleri dahil edildi. Çalışmaya katılan bireylere yardımcı cihaz/ortez günlükkullanım süreleri ve eğer yardımcı cihaz/ortezlerini kullanmıyorlarsa nedenleri sorgulandı. Bireylerin ortez kullanımmemnuniyetleri araştırmacılar tarafından literatüre dayanarak oluşturulmuş Ortez Kullanım Memnuniyet Anketi iledeğerlendirildi.Bulgular: Serebral palsili bireylerin motor fonksiyon düzeyleri ile ortez kullanım memnuniyeti arasında ilişkiolmadığı bulundu (p=0.779). Ortez Kullanım Memnuniyet Anketi toplam skoru ve günlük ortez kullanma süreleriarasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki saptandı (r=0.242, p=0.015). Ortez Kullanım Memnuniyet Anketi toplam skoruve ne kadar zamandır ortez kullanıldığına ait veriler arasında bir ilişki bulunmadı (p=0.811). Çalışmaya katılanbireylerin tanılarının (p=0.236) ve yardımcı cihaz/ortez tipinin ortez kullanma memnuniyeti skorları ile ilişkiliolmadığı saptandı (p=0.979).Sonuç: Sonuç olarak, kronik engelli bireylerde yardımcı cihaz/ortez günlük kullanım süresi arttıkça kullanımmemnuniyetinin arttığı görüldü. Yardımcı cihaz/ortez tipinin ortez kullanma memnuniyeti ile ilişkili olmadığıgözlemlendi. Ayrıca serebral palsi, spina bifida, musküler distrofi ve diğer tanı gruplarının ortez memnuniyetlerininbenzer olduğu görüldü.Öğe Serebral paralizili ve spina bifidalı çocuklarda yaşam kalitelerinin karşılaştırılması(Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2011) Tezcan, Sezen; Şimşek, Tülay TarsusluBu çalışmanın amacı, serebral paralizi (SP) ve spina bifidalı (SB) çocukların yaşam kalitelerinin (YK) karşılaştırılmasıdır. Çalışmaya herhangi bir özel eğitim ve rehabilitasyon kuruluşunda fizyoterapi ve rehabilitasyon programına devam eden, yaşları 5?18 arasında değişen, 96 SP ve 70 SB'li çocuk katılmıştır. Çalışma kapsamında, çocukların demografik bilgileri alınmış, motor fonksiyon düzeyi Kaba Motor Sınıflama Sistemi (GMFCS) ile, fonksiyonel bağımsızlık düzeyi çocuklar için geliştirilmiş Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü (WeeFIM) ile belirlenmiş, Çocuk Sağlığı Anketi- Anne Baba Raporu (CHQ-PF50) kullanılarak da YK'ları değerlendirilmiştir. Yapılan istatistik analizinde, SP ve SB'li çocuklarda YK ve fonksiyonel bağımsızlık düzeyi arasında önemli bir farkın olduğu, SP'li çocukların YK'larının SB'li çocukların YK'sından daha düşük olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). SP'li çocuklarda YK'nın, klinik tip, ekstremite tutulumu, GMFCS seviyesi, günlük yaşam aktivitelerinde (GYA) fonksiyonel bağımsızlık düzeyinden etkilendiği bulunmuştur (p<0,05). SB'li çocuklarda ise YK'nın lezyon seviyesi, GMFCS seviyesi, ailenin gelir düzeyi ve GYA'da fonksiyonel bağımsızlık düzeyinden etkilendiği bulunmuştur (p<0,05). SP ve SB'li çocuklarda YK'nin özellikle emosyonel ya da davranışla ilgili zorluklar nedeni ile sosyal kısıtlanmalar, davranış, global davranış, ebeveyn üzerindeki emosyonel etki, ebeveyn üzerindeki zaman etkisi parametreleri arasında fark bulunmuş olup (p<0,05), SP'li çocukların bu parametrelerden daha çok etkilendiği bulunmuştur (p<0,05). Çocukluk çağında sık görülen kronik özür nedeni olan SP GYA'da bağımsızlık düzeyini ve çocukların YK'sını ciddi derecede düşürmekte, aile üzerindeki etkiyi arttırabilmektedir. Özellikle, SP'li çocuklarda olmak üzere, SP ve SB'li çocuklarda fonksiyonel aktiviteler ve YK'yı arttıracak uygulamaların çocukların YK'sı açısından önemli olduğunu düşünüyoruz.Anahtar Kelimeler: Serebral Paralizi, Spina Bifida, Yaşam Kalitesi, Fonksiyonel Bağımsızlık Düzeyi, Sağlıkla İlgili Yaşam Kalitesi
