Yazar "Sarpkaya, Ali" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim
    Öğe
    The effects of levobupivacaine versus levobupivacaine plus magnesium infiltration on postoperative analgesia and laryngospasm in pediatric tonsillectomy patients
    (Elsevier Ireland Ltd, 2008) Karaaslan, Kazım; Yılmaz, Fahrettin; Gülcü, Nebahat; Sarpkaya, Ali; Çolak, Cemil; Koçoğlu, Hasan
    Background: The aim of this study was to evaluate whether the addition of magnesium to levobupivacaine wilt decrease the postoperative analgesic requirement or not, and to investigate the possible preventive effects on laryngospasm. Methods: Seventy-five children undergoing elective tonsillectomy and/or adenoidectomy surgery. The drug was prepared as only NaCl 0.9% for the first group (Group S, n = 25), Levobupivacaine 0.25% for the second group (Group L, n = 25), and levobupivacaine 0.25% plus magnesium sulphate 2 mg/kg for the third group (Group M, n = 25). Pain was recorded at 15th minute, 1st, 4th, 8th, 16th, and 24th hour postoperatively. Pain was evaluated using a modified Children's Hospital of Eastern Ontario pain scale (mCHEOPS). Incidence of postoperative nausea and vomiting (PONV) was assessed at various time intervals (0-2, 2-6, 6-24 h) by numeric rank score. Patients were followed for laryngospasm for 1 h in recovery room after extubation. Other complications appeared within 24 h postoperatively were recorded. Results: All postoperative CHEOPS values were tower than control in both groups. Analgesic requirement was decreased significantly in both groups in comparison with control patients, but this requirement was significantly tower in Group M (p < 0.05). Although laryngospasm was not observed in Group M, the difference between groups was not statistically significant. PONV was similar in both groups. Conclusions: Levobupivacaine and Levobupivacaine plus magnesium infiltration decrease the post-tonsillectomy analgesic requirement. Insignificant preventive effect of low doses of magnesium infiltration on laryngospasm observed in this study needs to be clarified by larger series. (C) 2008 Elsevier Ireland Ltd. All rights reserved.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Kronik hipertansif olgularda, perioperatif deksmedeto midin kullanımının stres yanıt ve Hemodinami üzerine etkileri
    (2013) Sarpkaya, Ali; Karaaslan, Kazım; Koçoğlu, Hasan; Buğdaycı, Güler; Bayır, Hakan; Çolak, Cemil
    Amaç: Bu çalışmanın amacı, kronik hipertansif olgularda perioperatif deksmedetomidin kullanımının hemodinamik değişiklikler ve cerrahi stres yanıtın endokrin parametreler üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Yöntem : Elektif batın ve pelvis operasyonu geçirecek 42 kronik hipertansif olgu rastgele iki gruba ayrıldı. Her iki grupta anestez indüksiyonunda tiyopental, vekuronyum ve fentanil, idamesinde sevofluran (%1,5 - %2,5) ile N2O/O2 (%65 -%35) kullanıldı. Grup D (Grup Deksmedetomidin) olgularına (n=21) indüksiyondan 10 dk. önce 1?g /kg deksmedetomidin yükleme dozu 10 dakika içerisinde verildi ve 0,5 ?g /kg/saat dozunda infüzyona operasyon sonuna kadar devam edildi. Kontrol grubu olgularına (Grup K, n=21 ) aynı protokol ile izotonik sıvı verildi. Hastaların ortalama arteriyel kan basıncı (OAB), bazal değerin %20’sinden daha fazla arttığında her iki gruba da ek fentanil verildi. Hipertansiyon fentanil ile kontrol edilemediğinde, hastalara nitrogliserin infüze edildi. Hemodinamik parametreler [sistolik arter kan basıncı (SAB), diyastolik arter kan basıncı (DAB), OAB end-tidal karbondioksit (ETCO2), kalp hızı (KAH), SpO2], ek fentanil ile nitrogliserin dozları kaydedildi. Her hastada, serum glukoz, insülin, Growth Hormon, ACTH, prolaktin, kortizo seviyeleri, operasyon sabahı (t0), cerrahi insizyondan 10 dk. sonra (t1), post op. 24. saat (t2), ve 48. saat (t3) venöz kan örneği alınarak karşılaştırıldı. Bulgular: SAB, DAB, OAB, KAH değerleri operasyon esnasında Grup D’de Grup K’dan daha düşük bulundu (p<0,05). Grup K’da 14 hasta, grup D’de 7 hastaya ek fentanil verildi (p<0,05). Grup K’ya verilen ortalama ek fentanil dozu 73,80 ± 68,22 ?g iken, Grup D’ye verilen ek fentanil dozu ise 35,71 ± 61,52 ?g şeklinde oldu. Her iki grup arasında stres hormon seviyeleri, baza değerlerine göre artış gösterdi. Her iki grup arasında, serum glukoz, insülin, Growth Hormonu, ACTH ve prolaktin seviyeler arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmazken, Grup D’de serum kortizol seviyeleri Grup K’ya göre daha düşük tespit edildi (p<0,05). Sonuç : Kronik hipertansif olgularda perioperatif deksmedetomidin infüzyonu cerrahi travmaya yanıt baskılayabilir ve hemodinamik değişiklileri stabilize edebili r.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Kronik hipertansif olgularda, perioperatif deksmedetomidin kullanımının stres yanıt ve hemodinami üzerine etkileri
    (Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2010) Sarpkaya, Ali; Karaaslan, Kazım
    Bu çalışmanın amacı, kronik hipertansif olgularda perioperatif deksmedetomidin kullanımının hemodinamik değişiklikler ve cerrahi stres yanıtın endokrin parametreleri üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Elektif batın ve pelvis operasyonu geçirecek 42 kronik hipertansif olgu rastgele iki gruba ayrıldı. Her iki grupta anestezi indüksiyonunda tiyopental, vekuronyum ve fentanil, idamesinde sevofluran (%1,5- %2,5) ile N2O/O2 (%65-%35) kullanıldı.Grup D olgularına (n=21) indüksiyondan 10 dk. önce 1µg /kg deksmedetomidin yükleme dozu 10 dakika içerisinde verildi ve 0,5 µg /kg/saat dozunda infüzyona operasyon sonuna kadar devam edildi. Kontrol grubu olgularına (grup K, n=21 ) aynı protokol ile izotonik sıvı verildi. Hastaların ortalama arter kan basıncı (OAB), bazal değerin %20'sinden daha fazla arttığında her iki gruba da ek fentanil verildi. Hipertansiyon fentanil ile kontrol edilemediğinde, hastalara nitrogliserin infüze edildi.Hemodinamik parametreler [sistolik arter kan basıncı (SAB), diyastolik arter kan basıncı (DAB), OAB, end-tidal karbondioksit (ETCO2), kalp hızı (KAH), SpO2], ek fentanil ile nitrogliserin dozları kaydedildi. Her hastada, serum glukoz, insülin, Growth Hormon, ACTH, prolaktin, kortizol seviyeleri, operasyon sabahı (t0), cerrahi insizyondan 10 dk. sonra (t1), post op. 24. saat (t2), ve 48. saat (t3) venöz kan örneği alınarak karşılaştırıldı.SAB, DAB, OAB, KAH değerleri operasyon esnasında grup D'de grup K'dan daha düşük bulundu (p<0,05). Grup K'da 14 hasta , grup D'de 7 hastaya ek fentanil verildi (p<0,05). Grup K'ya verilen ortalama ek fentanil dozu 73,80 ± 68,22 µg iken, Grup D'ye verilen ek fentanil dozu ise 35,71 ± 61,52 µg şeklinde oldu. Her iki grup arasında stres hormon seviyeleri, bazal değerlerine göre artış gösterdi. Her iki grup arasında, serum glukoz, insülin, growth hormonu, ACTH ve prolaktin seviyeleri arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmazken, Grup D'de serum kortizol seviyeleri grup K'ya göre daha düşük tespit edildi (p<0,05).Sonuç olarak, kronik hipertansif olgularda perioperatif deksmedetomidin infüzyonu cerrahi travmaya yanıtı baskılayabilir ve hemodinamik değişiklileri stabilize edebilir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Two different doses of caudal neostigmine co-administered with levobupivacaine produces analgesia in children
    (Wiley-Blackwell, 2009) Karaaslan, Kazım; Gülcü, Nebahat; Öztürk, Hayrettin; Sarpkaya, Ali; Çolak, Cemil; Koçoğlu, Hasan
    This study was aimed to evaluate the analgesic efficacy, duration of analgesia, and side effects of two different doses of caudal neostigmine used with levobupivacaine in children. Sixty boys, between 5 months and 5 years, undergoing genito-urinary surgery were allocated randomly to one of three groups (n = 20 each). Group I patients received caudal 0.25% levobupivacaine (1 ml.kg(-1)) alone. Groups II and III patients received neostigmine (2 and 4 mu g.kg(-1) respectively) together with levobupivacaine used in the same dose as Group I. Pain scores were assessed using Children's and Infant's Postoperative Pain Scale (CHIPPS) at 15th (t(1)) min after arrival to postanesthetic care unit, and 1st (t(2)), 2nd (t(3)), 3rd (t(4)), 4th (t(5)), 8th (t(6)), 16th (t(7)), and 24th (t(8)) hour postoperatively. Duration of analgesia, amount of additional analgesic (paracetamol), score of motor blockade and complications were recorded for 24 h postoperatively, and compared between groups. CHIPPS scores were higher during t(2), t(3), t(6), t(7) and t(8) periods, duration of analgesia was shorter, and total analgesic consumption was higher in Group I compare to neostigmine groups (P < 0.05). Duration of postoperative analgesia and total analgesic consumption were similar in Groups II and III (P > 0.05). Adverse effects were not different between three groups. Caudal neostigmine in doses of 2 and 4 mu g.kg(-1) with levobupivacaine extends the duration of analgesia without increasing the incidence of adverse effects, and 2 mu g.kg(-1) seems to be the optimal dose, as higher dose has no further advantages.