Yazar "Salas, Eduardo" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Extradural posterior inferior cerebellar artery
    (Amer Assoc Neurological Surgeons, 2000) Ziyal, İbrahim M.; Salas, Eduardo
    We read with great interest the paper by Fine and colleagues (Fine AD, Cardosa A, Rhoton AL: Microsurgical anatomy of the extracranial–extradural origin of the posterior inferior cerebellar artery. J Neurosurg 91:645–652, October, 1999). The authors have provided an excellent anatomical description of the extradural–extracranial posterior inferior cerebellar artery (PICA). In their specimen, the right PICA arose 7 mm proximal to the dural ring. The vertebral artery (VA) at that point was 5.5 mm in diameter and the PICA diameter at the origin was 2.5 mm. The left PICA arose 6 mm proximal to the dural ring. At the PICA origin, the VA was 5 mm and the PICA was 2.2 mm in diameter. Both PICAs arose from the posterior surface of the VAs.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The natural history of late diagnosed or untreated growing skull fractures: report on two cases
    (Springer-Verlag Wien, 1998) Ziyal, İbrahim M.; Aydın, Yunus; Türkmen, Cengiz S.; Salas, Eduardo; Kaya, Alper Ramazan; Özveren, Faik
    Growing skull fractures (GSF) are rare complications of head trauma. Cases after childhood are extremely rare and demonstrate complicated pathological conditions which necessitate extensive treatment. We report on two rare cases of intracranial cysts related to growing skull fractures which are secondary to trauma sustained during childhood, and have been discovered in adolescence.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Propofol, tiopental ve etomidatın kortikal ve striatal infarkt üzerindeki nöroprotektif etkilerinin endovasküler reversibl iskemi modelinde karşılaştırılması: Ratlarda deneysel bir çalışma
    (1999) Ziyal, İbrahim M.; Salas, Eduardo; Wells-Roth, David
    Noninvaziv endovasküler reversibl serebral iskemi modeli kullanılarak 40 Sprague-Dawley ratta propofol, tiopental ve etomidatın kortikal ve striatal infarkt üzerindeki nöroprotektif etkileri çalışıldı. Total infarkt volümü (kortikal ve subkortikal) propofol (20±8.8), tiopental (25±15) ve etomidat (18±7.9) uygulanan deney gruplarında kontrol grubu (71±6.9) ile karşılaştırıldığında anlamlı bir şekilde azalmış olduğu tesbit edildi (p<0.005). Sadece kortikal infarkt volümünün propofol (5.2±4.7), tiopental (12±9.1) ve etomidat (7.2±4.9) uygulanan deney gruplarında kontrol grubu (43±7.0) ile karşılaştırıldığında anlamlı bir şekilde azalmakta idi (p< 0.005). Yine striatal infarkt volümü tiopental (8.0±1.8) ve etomidat (6.8±2.2) uygulanan deney hayvanlarında kontrol grubu (16±2.0) ile karşılaştırıldığında anlamlı bir şekilde azaltmakta idi (p< 0.05). Buna karşılık propofol (12±4.7) striatal infarkt genişliğini azaltmada etkili olamadı. Sonuç olarak propofol, tiopental ve etomidatın ratlarda geçici MCA oklüzyonuna sekonder olarak kortikal infarkt volümünü azaltmada eşit etki oluşturdukları, buna karşılık propofolün tiopental ve etomidattan farklı olarak striatal infarkt genişliğini azaltmada yeterince etki olamadığı gösterildi.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The surgical anatomy of six variations of the extreme lateral approach
    (Turkish Neurosurgical Society, 1999) Ziyal, İbrahim Mustafa; Salas, Eduardo; Sekhar, Laligam N.
    The extreme lateral transcondylar approach (ELA) is used to access lesions that are located or extend superior to the middle clivus, inferior to the upper cervical spine, and lateral to the foramina jugulare. Different combinations of drilling of several bone structures, including the occipital condyle, the C1 and C2 facets and laminae, and the jugular tubercle and process, coupled with suboccipital craniotomy, equip the surgeon with different ways of approaching the region of interest. In order to fully understand the options for ELA, it is useful to clarify the variations of this approach. This study involved the bilateral use of 10 complete cadaveric head specimens and includes the description and discussion of six different variations of ELA relative to lesion location and the need for subsequent occipito-cervical fusion. The ELA options are as follows: 1. Retrocondylar approach (RCA) 2. Partial transcondylar approach (PTCA) 3. Transtubercular approach (TTA) 4. Transcondylar approach (TCA) 5. Transjugular approach (TJA) 6. Transfacetal approach (TFA).