Yazar "Bayraktar, Zehra" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Childhood facial palsy: Etiologic factors and clinical findings, an observational retrospective study(Sage Publications Inc, 2019) Hancı, Fatma; Türay, Sevim; Bayraktar, Zehra; Kabakuş, NimetThe purpose of this study was to determine the etiologic factors, clinical characteristics, seasonal distributions, family history, response to corticosteroid therapy, recurrence and residual paralysis rates, and factors affecting these in pediatric facial palsy. Patients aged <18 years diagnosed with acute peripheral facial palsy were included in the study. Demographic data and clinical findings were retrieved from patients' records. The study was completed with 113 patients. Causes were idiopathic in 74 (65.4%) cases. Complete healing was not achieved in 6 (5.3%) patients, and recurrence was observed in 11 (9.7%). None of the patients with residual paralysis used corticosteroid, but all the patients with recurrence had employed them. We determined that young age may have an adverse impact on complication development and that corticosteroid therapy may be useful in the healing process in idiopathic facial nerve palsy. In conclusion, age may have an adverse impact in idiopathic facial nerve palsy, whereas corticosteroid therapy has a positive effect.Öğe Obez çocuk ve adölesanlarda insülin rezistansının ventriküler repolarizasyon değerlerine olan etkisi(Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2020) Bayraktar, Zehra; Bekdaş, MervanAmaç: Sıklığı gün geçtikçe artan obezite morbidite ve mortaliteyi arttırması nedeniyle önemli bir sağlık sorunudur. Bir sebebinin de obezite olduğu koroner kalp hastalığı dünyada en sık ölüm nedenidir. Obezite; kardiyovasküler hastalıklara yatkınlık oluşturarak aritmi riskini de arttırabilmektedir, ventriküler repolarizasyon anormallikleri, kalbin ventriküler aritmilere duyarlılığını arttırarak ani kardiyak ölüme yol açabilmektedir. İnsülin direncinin bu anormalliklere katkısının olup olmadığı bilinmemektedir. Çalışmamız obezlerde insülin direncinin kardiyak ileti sisteminde bir etkisinin olup olmadığını incelemeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 6-18 yaş arası VKİ 95. persentilin üzerinde olan 50 obez ile 47 sağlıklı çocuk ve adölesan dâhil edildi. Tüm olguların fizik muayeneleri ve antropometrik ölçümleri yapıldıktan sonra biyokimyasal tetkikleri yapıldı, EKG'leri çekildi, EKG dalgaları ve intervallerTorQ 150 mm Digital Caliper LCD cihazı ile büyütülerek elle ölçüldü. Bulgular: Obez grubun 19'u erkek (%38), 31'i kız (%62) ve 27'si çocuk (%54), 23'ü adelösan (%46) olup, yaşları 11.3±3.5 yıl idi, kontrol grubuyla karşılaştırıldığında bu özellikler benzerdi, ancak AKŞ (p=0.05), insülin (p=0.001), HOMA-IR (p=0.005), HbA1c (p<0.001), trigliserid (p<0.001) ve EKG parameterelerinden QTc (p=0.001), QTd (p<0.001), QTdc (p<0.001), JTc (p<0.001), Tpe (p<0.001), Tpe/QTort (p<0.001), Tpe/QTc (p<0.001), Tpe/JT (p<0.001) ve Tpe/JTc (p<0.001) anlamlı oranda farklıydı. Obezlerin 25 tanesinde (%50) insülin direnci vardı, insülin direnci olmayanlarla karşılaştırıldığında insülin direnci olanların AKŞ (p=0.016), insülin (p=0.005), HOMA-IR (p=0.013) ve trigliserid (p<0.001) istatistiksel açıdan farklı idi, hastaların EKG'lerinde sadece JTc istatiksel açıdan farklı idi (321.7±17.7'ye karşılık 332.3±16.5 ms, p=0.033). İnsülin direnci olanlarda JTc; kolesterol (p=0.008), QTc (p<0.001), JT (p=0.015), kolesterol/HDL (p=0.048), QRS süresi (p=0.016), Tpe (p=0.006), Tpe/QT ortalama (p=0.003), Tpe/QTc (p<0.001), Tpe/JT (p<0.001) ve Tpe/JTc (p<0.001) ile korelasyon göstermektedir. JTc süresini en fazla JT (p<0.001) ve QTc (p<0.001) etkilemektedir. JTc'nin 327 ms cut-off değeri obezlerde insülin direncine işaret etmetedir (AUC:0.66, 95%CI (0.51-0.81), p=0.044) (sensitivite %60, spesifite %60). Sonuç: Obezite ventriküler repolarizasyon anormaliliklerine sebep olmaktadır. Obezite ile beraber olan insülin direnci bu riski daha da arttırmaktadır. Bir EKG parametresi olan JTc bu tip hastalarda ventriküler repolarizasyon anormaliliğini ve aritmi riskini değerlendirmede yol gösterici olabilir.