Yazar "Bal, Fatma Aytaç" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim
    Öğe
    Antibacterial efficiency of different irrigation solutions, lasers and photodynamic therapy with indocyanine green in root canals infected by enterococcus faecalis
    (2018) Özkoçak, İsmail; Göktürk, Hakan; Coşkun, Umut Safiye Şay; Bal, Fatma Aytaç
    Objective: The aim of this study was to evaluate bacterial reduction after using different irrigants, lasers and photodynamic therapy (PDT) in root canals infected by Enterococcus faecalis . Materials and Methods: Seventy human maxillary incisors were used in this study. After endodontic preparation, sixty teeth were infected by 20 µl E. faecalis (ATCC 29212) and specimens were incubated for 72 hours. Groups were formed according to the irrigation protocol used: group 1: negative control, group 2: positive control, group 3: 10 mL 2% chlorhexidine (CHX), group 4: 10 mL 5% NaOCl, group 5: diode laser, group 6: Er:YAG laser, and group 7: indocyanine green (ICG)-diode laser (PDT). After disinfection procedures the samples isolated from root canals were placed into blood agar, incubated at 37 °C for 24 h and then were counted for colony-forming units. One-Way ANOVA was used for the statistical evaluation of data. For multiple comparisons, Tamhane’s T2 test was used. Results: All investigated disinfection procedures had a significant reduction in the bacterial population (p<0.001). CHX, NaOCl and ICG-diode laser groups were equally effective in reducing E. faecalis populations (p>0.05) and statistically more effective than both laser groups (p<0.05). Conclusion: Promising results were obtained by using PDT with ICG. This alternative disinfection method found effective on E. faecalis.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    A comparative study of the 5 mm-layer Vickers hardness model with bulk-fill resin-based composites
    (2021) Bal, Fatma Aytaç; Ağaccioğlu, Merve; Demir, Osman
    Aim: The aim of this study was to compare the Vickers hardness numbers\r(VHNs) of two bulk-fill resin-based composites (BFRBC) and a conventional\rhybrid resin-based composite (RBC) through the layers of a 5mm thickness\rmodel with two different light-curing time intervals.\rMethodology: In the present study, a sonic-activated and dual-cure\rBFRBC, and a conventional hybrid RBC were used. Semi-cylindrical\rspecimens 4 mm in radius and 5 mm in height were prepared using a twopiece stainless-steel mold (n=10). The BFRBCs allowed a single 5mm\rincrement to be introduced into the molds, whereas hybrid RBC was\rincremented (2+2+1 mm). Two different time intervals were applied for\rthe light-curing (irradiance of 1200 mW/cm2) of each material (hybridsonic-activated bulk-fill, 20 s and 40 s; dual-cure bulk-fill, 7 s and 15 s).\rVHN measurements were carried out from top to bottom at every 1 mm of\rthe specimen thickness. Data were analyzed using three-way and two-way\rANOVA for the VHN and bottom/top ratios and Bonferroni correction for\rmultiple comparisons (p=0.05).\rResults: For each layer and time interval groups, there was a significant\rdifference between the materials. The highest VHN was found within\rhybrid groups, whereas dual-cure bulk-fill groups showed the lowest\rresults. Sonic-activated bulk-fill had the lowest bottom/top ratios, which\rwere significantly different from those of the other materials. There was\rno significant difference between the different time intervals for\rbottom/top ratios within each material.\rConclusion: Increased irradiation intervals positively affected the VHN\rof hybrid and dual-cure bulk-fill. BFRBCs showed clinically acceptable\rbottom/top hardness ratios.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effect of diode laser-assisted bleaching on the bond strength of different adhesive systems to enamel: Interfacial SEM analysis
    (Wiley, 2021) Özkoçak, Begüm Büşra Cevval; Bal, Fatma Aytaç
    The aim of this study was to investigate the effectiveness of diode laser-assisted bleaching on the shear bond strength (SBS) of different adhesive systems to enamel and examine the adhesive enamel interface under scanning electron microscope (SEM). 180 incisor teeth were randomly divided into three bleaching groups: (1) Unbleached control group, (2) Opalescence Boost (OB) 40%, and (3) Diode laser-assisted LaserWhite20 (LW20) 45%. After bleaching, each group was divided into two subgroups according to waiting time: immediately or 7 days' delay. The six groups were then divided into three subgroups based on the adhesive procedure: Single Bond 2 (SB2), Clearfil SE Bond (CSB), and Clearfil Universal Bond (CUB). After adhesive procedures, composite resin cylinders were bonded to the enamel surfaces. All specimens were subjected to a SBS test after 24 hr of storage in water. Data were analysed using three-way variance analysis (p < .05). Specimens were examined under a stereomicroscope and SEM. There was a significant difference between the groups bonded immediately and 7 days after bleaching (p < .05). SB2 after 7 days showed the highest SBS values (19.24 +/- 2.18), whereas CUB showed the lowest values in both bleaching treatments and control groups (10.84 +/- 1.66). SEM analysis of the unbleached specimens revealed long tags and uniform hybrid layer compared OB and LW20 bleaching groups. LW20 and OB bleaching adversely affected SBS to enamel when bonded immediately. Diode laser-assisted bleaching might be an alternative option due to the short working time but delaying bonding for 7 days after bleaching may not be enough for ideal adhesion.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Effects of photodynamic therapy with indocyanine green on Streptococcus mutans biofilm
    (Elsevier Science Bv, 2019) Bal, Fatma Aytaç; Özkoçak, İsmail; Çadırcı, Bilge Hilal; Karaarslan, Emine Şirin; Çokdinleyen, Melis; Ağaccıoğlu, Merve
    Background: The current procedures for treating tooth decay are not always guaranteed to successfully remove all microorganisms which cause disease. For elimination of bacteria and prevention of their effects, different methods are recommended, such as antibacterial materials and cavity disinfectants. The aim of this study was to compare the antibacterial activity of photodynamic therapy (PDT) using diode laser with indocyanin green (ICG) on Streptococcus (S.) mutans biofilm with conventional methods. Methods: Ninety human molars were divided into 9 groups: negative control, positive control, CHX, NaOCI, gaseous ozone, erbium (Er):YAG laser, diode laser, and indocyanin green/ICG, and PDT. Cavities were then cut into the teeth (2 per tooth, 20 cavities per group) and sterilized. For all of the groups, with the exception of the negative control group, 10(5) CFU/mL of the active S. mutans culture were inoculated into the cavities and then incubated at 37 degrees C for 72 h. Then, dentin chips (25 +/- 5 mg) were collected from cavity walls and spread on Mueller-Hinton agar media after decimal dilution. The colonies were counted after incubation at 37 inverted perpendicular C for 24 h. Results: All the treatments significantly reduced the number of S. mutans compared with the positive control group (p < 0.05). The antimicrobial effectiveness of CHX, NaOCl, ozone, PDT, Er:YAG laser, and diode laser groups were similar. The lowest bacterial reduction was observed in the ICGgroup. Conclusions: This work concludes that PDT using diode laser with ICG may be suggested on the cavity disinfection after caries excavation as an alternative to conventional methods.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Farklı Bitirme ve Parlatma Sistemlerinin “Bulk Fill” Kompozit Rezinlerin Yüzey Pürüzlülüğüne Etkisi
    (2021) Türkyilmaz, Gülensu; Tunçer, Tuğba Nur; Bal, Fatma Aytaç
    Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı, farklı bitirme ve parlatma sistemle- rinin farklı tipteki kompozit rezinlerin yüzey pürüzlülüğü üzerine etkisini değer- lendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, 3 farklı tipte“bulk fill” kompozit rezin kullanıldı; SonicFill, Fill-Up, Estelite Bulk FillFlow. Toplam 72 adet kompozit disk hazırlandı (n=24). Örnekler, her altgrupta 8 örnek olacak şekilde uygulanan parlatma yöntemine göre rastgele3 alt gruba ayrıldı. Kontrol grubundaki örneklere herhangi bir işlem uygulanmadı, diğer gruplardaki örneklere ise iki aşamalı Kenda ve üç aşamalıOptiDisc parlatma sistemleri uygulandı. Örneklerin yüzey pürüzlülükleriprofilometre kullanılarak ölçüldü. İstatistiksel analiz tek yönlü ANOVA ve“post hoc” testleri kullanılarak yapıldı (p=0,05). Bulgular: Bütün gruplarda,en düşük pürüzlülük değerleri kontrol grubunda ölçüldü ve Estelite BulkFill Flow, SonicFill, Fill-Up grupları arasında anlamlı bir farklılık bulunmadı. OptiDisc uygulanan grupta, SonicFill, Estelite Bulk Fill Flow ve FillUp grupları birbirlerinden anlamlı düzeyde farklı bulundu. Polisaj lastiğiuygulanan grupta, Estelite Bulk Fill Flow ve SonicFill gruplarının pürüzlülük değerleri benzer, Fill-Up grubunun pürüzlülük değeri ise daha düşük bulundu. Bitim ve polisaj uygulanan gruplar arasında, en az pürüzlülük değeriOptiDisc polisaj sistemi uygulanan Estelite Bulk Fill Flow grubu gösterdi.Sonuç: Kompozit rezinlerin polisajında uygulanan tek aşamalı veya çokaşamalı sistemler, yüzey pürüzlülüğü açısından farklılık gösterebilir. Yapılan bu in vitro çalışmanın sınırlamaları dâhilinde kompozit rezin tipinden bağımsız olarak diskle yapılan parlatma işlemleri ile en düşük pürüzlülükdeğerleri elde edilmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Farklı Polisaj Sistemlerinin Nanohibrit Kompozit Rezinlerin Yüzey Pürüzlülüğü Üzerine Etkileri
    (2021) Doğan, Ecem; Cumhur, Alper; Bal, Fatma Aytaç; Özkoçak, Begüm Büşra Cevval
    Amaç: Bu çalışmanın amacı, farklı polisaj tekniklerinin nanohibrid kompozit rezinlerin yüzey pürüzlülüğü üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Üç farklı nanohibrid kompozit rezinkullanılarak, 120 numune (4 mm derinliğinde, 8 mm çapında) hazırlanmıştır: Tokuyama Estelite® Sigma Quick (TESQ), Clearfil MajestyTMEsthetic (CME) ve HarmonizeTM. Polimerizasyonun ardından her grupiçin polisaj işlemi uygulanmayan 10 örnek, kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Her bir kompozit rezin grubu için örnekler Opti1StepTM Polisher, SwissFlex® Discs, IdentoflexTM Composite Polisher+Ultradent®Diamond Polish 0,5 µm mint elmas polisaj patı olarak rastgele 3 polisaj sistemi grubuna ayrılmıştır (n=10). Örneklerin yüzey pürüzlülükleri profilometre kullanılarak ölçülmüştür. İstatistiksel analiz, tek yönlüANOVA ve Kruskal-Wallis testleri kullanılarak yapılmıştır. Bulgular:CME ve TESQ grupları için polisaj sistemleri arasında yüzey pürüzlülükleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamaktadır(p>0,05). HarmonizeTM grubu için en düşük yüzey pürüzlülük değeri,Opti1StepTM polisaj lastiği grubunda bulunmuştur (p?0,05); kontrol,IdentoflexTM Composite Polisher+Ultradent® Diamond Polish 0,5µmmint elmas polisaj patı ve SwissFlex® disk grupları arasında yüzey pürüzlülüğü açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktur. Çalışmada kullanılan kompozit rezinler, polisaj sistemlerine görekarşılaştırıldığında yüzey pürüzlülükleri açısından istatistiksel olarakanlamlı bir fark görülmemiştir. Sonuç: Kompozit rezinlerin polisajındauygulanan tek aşamalı sistemler ve polisaj lastiği+pat kullanımı, yüzeypürüzlülüğü açısından çok aşamalı sistemlerle benzer sonuçlar verebilir ve klinik olarak hekimler tarafından tercih edilebilir.