Yazar "Akduman, Merve" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Tip 2 diabetes mellituslu erkek hastalarda obezitenin D vitamini düzeylerine etkisi
    (Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 2019) Akduman, Merve; Dilekçi, Esra Nur Ademoğlu
    Giriş ve Amaç Tip 2 Diabetes Mellitus (DM) birçok komplikasyonu olan ve prevalansı tüm dünyada giderek artan kronik bir hastalıktır. Obezitenin Tip 2 DM etyopatogenezindeki rolü bilinmekle birlikte, literatürde 25(OH)D vitamini eksikliğinin de diyabet etyopatogenezinde etkili olabileceği bildirilmektedir. Ayrıca, 25(OH)D vitamini eksikliği ve obezite arasındaki ilişki de son yıllarda birçok çalışmaya konu olmuştur. Kliniklerimize başvuran hastaların birçoğunda 25(OH)D vitamini eksikliği bulunmaktadır. Literatürde kadın ve erkek hastalarda 25(OH)D vitamini düzeylerindeki farklılıkların, 25(OH)D vitamini ile insülin direnci, obezite ve diyabet ilişkisinin incelendiği çalışmalara sık rastlanmakla birlikte, erkek diyabetik hastalarda 25(OH)D vitamini ve metabolik hastalık ilişkisinin incelendiği az sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada, Tip 2 DM etyopatogenezinde obezite ve 25(OH)D vitamininin rolünden yola çıkarak polikliniğimize başvuran Tip 2 DM tanılı erkek hastalarda obezitenin 25(OH)D vitamini düzeylerine etkisini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem Çalışmaya Tip 2 DM tanılı 66 erkek hasta ile kronik bir hastalığı bulunmayan sağlıklı 42 birey dahil edildi. Tüm hastaların başvuru anındaki boy, kilo, bel çevresi ölçümleri yapılıp beden kitle indeksleri (BKİ) hesaplandı. Demografik ve laboratuvar verileri kaydedildi. Diyabetik hastalar ve kontrol grubu ayrıca kendi içerisinde BKİ ?30 ve BKİ <30 olmak üzere iki alt gruba ayrıldı. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) sınıflamasına göre BKİ ?30 olan bireyler obez, BKİ <30 olan bireyler nonobez olarak kabul edildi. Tüm hastalardan kan örnekleri alınarak 25(OH)D vitamini, hemoglobin (Hb), platelet (plt), ortalama eritrosit hacmi (MCV), ortalama trombosit hacmi (OTH) açlık kan şekeri, HbA1c, kreatinin, AST, ALT, total kolesterol, LDL, HDL, trigliserit düzeyleri değerlendirildi. Ayrıca, çalışmaya alınan tüm bireyler obez ve nonobez olarak gruplandırılıp her iki grup arasında 25(OH)D vitamini düzeyleri karşılaştırıldı. Bulgular Çalışmamızda 25(OH)D vitamini ortalama değeri diyabetik grup ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı derecede farklı idi (p<0.001). Çalışmaya alınan tüm olgular obez ve nonobez olarak gruplandırıldığında her iki grup arasında ortalama 25(OH)D vitamini benzer idi (p=0.472). Sadece diyabetik grup obez ve nonobez olarak gruplandırıldığında 25(OH)D vitamin ortalaması obez grupta 26.2 ± 4.2 nmol/l, nonobez grupta 29.3 ± 6.5 nmol/l idi (p=0.029). 25(OH)D vitamini obez diyabetik grupta nonobez gruba göre istatiksel olarak anlamlı şekilde daha düşük idi. 25(OH)D vitamini düzeyinin gruplar arasında karşılaştırılmasında farklı değişkenler göre düzeltme yapabilmek amacı ile uygulanan doğrusal regresyon analizinde değişkenlerin 25(OH)D vitamini üzerine etkisi arındırıldığında 25(OH)D vitamini obez diyabetik bireylerde nonobez diyabetik bireylere göre 3.846 birim daha düşüktü (p=0.08). Aynı modelde ALT diğer değişkenlerden bağımsız bir şekilde obez grupta non obez gruba göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksekti (p=0.005). Diyabetik hasta grubunda 25(OH)D vitamini ile boy (p=0.039), hemoglobin (p=0.0006), hematokrit (p=0.006), total kolesterol (p=0.010) ve trigliserit (p=0.042) düzeyleri ile negatif, OTH (p=0.023), ALT (p=0.016) ve AST (p=0.006) ile pozitif korelasyon mevcuttu. Sonuç Çalışmamız, Tip 2 DM tanısı ile takip edilen bireylerde obezitenin 25(OH)D vitamini düzeyleri üzerinde etkili olduğunu, obez bireylerin nonobez bireylere göre 25(OH)D vitamini düzeylerinin daha düşük olduğunu ortaya koymuştur. Bu sonuç beden kitle indeksinin 30'un üzerinde olduğu Tip 2 diyabetik bireylerin 25(OH)D vitamini eksikliği açısından risk altında olduğu şeklinde yorumlanabilir. Dolayısıyla 25(OH)D vitamini eksikliğinin uzun dönem sonuçları dikkate alındığında obez diyabetik bireylerin plazma 25(OH)D vitamini düzeyleri açısından düzenli takiplerle değerlendirilmesi ve yetersizlik veya eksikliğin saptandığı durumlarda uygun yaklaşımlarla tedavisi önem kazanmaktadır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Treatment of iron deficiency anemia induces weight loss and improves metabolic parameters
    (Societa Editrice Universo, 2014) Aktaş, Gülali; Alçelik, Aytekin; Yalçın, Abdullah; Karaçay, Sevim; Kurt, Şule; Akduman, Merve; Şavlı, Haluk
    Background: The treatment of iron deficiency anemia is oral iron replacement which has side effects mostly related with gastrointestinal system. A significant rate of the patients that discontinuing the treatment complained of weight gain during treatment in our clinical practise, despite, oral iron preparations are not known to have such a side effect in adults. Therefore, we planned to investigate this myth whether iron preparations cause an increase in weight, waist circumference, body mass index and laboratory metabolic parameters that may accompany to weight gain. Materials and Methods: Twenty-one women admitted to our out-patient clinics with iron deficiency anemia were enrolled to the study. Waist circumference, body weight, body mass index, systolic and diastolic blood pressures, hemogram and other laboratory parameters assessed and recorded at the first visit and repeated 4 to 6 moths after initiation of treatment. Results: Waist circumference, body weight and BMI significantly reduced in patients after treatment compared to pre-treatment period. Moreover, HDL was increased and triglyceride was decreased significantly in after treatment compared to pre-treatment period. Conclusion: We suggest that treatment of iron deficiency may improve not only haematological but also metabolic and anthropometric parameters. Due to the small study population of our cohort, larger prospective studies are needed to confirm our results.